Zespół czynności przygotowawczych

Zespół czynności przygotowawczych i wykonawczych, w wyniku których powstają obiekty budowlane, nazywamy procesem inwestycyjnym lub cyklem inwestycyjnym. Składa się on z trzech etapów: programowania, projektowania i wykonawstwa. Inicjatorem wykonania obiektów budowlanych są zleceniodawcy, zwani również inwestorami, oni też wykonują pierwsze czynności przygotowawcze (program uprawnienia budowlane na komputer).

Do zadań inwestora należy określenie i uzasadnienie przedmiotu zamierzonej inwestycji oraz warunków, jakim powinna ona odpowiadać. Inwestor powinien określić miejsce, na którym inwestycja będzie realizowana, czyli ustalić lokalizację oraz podać pożądany termin realizacji obiektów. Sformułowanie potrzeb dokonane przez inwestora nazywamy założeniami projektowymi.

Założenia projektowe powinny dać odpowiedź na następujące pytania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
- Co jest przedmiotem inwestycji i jakie jest uzasadnienie jej realizacji?
- Jaka ma być wielkość inwestycji? (Trzeba określić ją w odpowiednich jednostkach).
- W jakim miejscu ma być wykonana inwestycja? (Lokalizacja).
- W jakim terminie inwestycja ma być realizowana?
- Jaki będzie orientacyjny koszt jej realizacji?

Po opracowaniu założeń inwestor musi uzyskać odpowiednie środki finansowe. Te wszystkie czynności wstępne wykonywane przez inwestora, stanowią pierwszy etap prac, tj. programowania.
Sformułowane przez inwestora założenia projektowe kierowane są do biur projektów. Tu na ich podstawie sporządza się szczegółowe projekty, które są skonkretyzowaniem założeń projektowych.
Konieczność opracowywania oddzielnego projektu dla każdego obiektu budowlanego spowodowana jest jednostkową produkcją budowlaną. Często jednak na podstawie jednego projektu wykonuje się więcej niż jeden obiekt. Projekty takie nazywamy typowymi lub powtarzalnymi (uprawnienia budowlane).

Projekty typowe wpływają na obniżenie kosztów dokumentacji, a więc i całej inwestycji oraz przyspieszają okres jej realizacji. Jest więc rzeczą ze wszech miar pożądaną stosowanie dokumentacji typowej wszędzie tam, gdzie jest to możliwe.

Etapy powstawania obiektów

Stosowanie dokumentacji typowej jest jednak w wysokim stopniu ograniczone (program egzamin ustny). Nie może być bowiem ona stosowana przy realizacji większych obiektów przemysłowych, gdzie z reguły dostosować się musimy do warunków topograficznych terenu. Przy budowie domów mieszkalnych, a zwłaszcza obiektów użyteczności publicznej, dostosowywać się trzeba do architektonicznych wymagań regionu, co stwarza dużą przeszkodę w stosowaniu typowych projektów. Wreszcie nawet mały domek jednorodzinny powinien być tak usytuowany względem stron świata, aby miał zapewnione jak najlepsze oświetlenie poszczególnych izb. Obiekty typowe trzeba również dostosowywać do istniejącej już sieci dróg stałych oraz usytuowania w terenie innych obiektów budowlanych (opinie o programie).

A więc i w tych wypadkach, w których można stosować projekty powtarzalne, często muszą być one przerabiane i dostosowywane do miejscowych warunków. Przeróbkę taką nazywamy adaptacją (od słowa francuskiego „adapter” - dostosowywać).
Ostatnim wreszcie etapem w powstawaniu obiektów budowlanych jest wykonawstwo. Wykonawstwo jest więc tylko jednym z trzech etapów budownictwa. W następnych rozdziałach omówimy bliżej wszystkie trzy etapy powstawania obiektów (segregator aktów prawnych).

Inwestorami mogą być zarówno osoby fizyczne - to znaczy poszczególni obywatele - jak i osoby prawne, czyli instytucje, przedsiębiorstwa lub stowarzyszenia. Jeżeli inwestorem jest osoba fizyczna, dla której przedsiębiorstwo budowlane wykonuje domek jednorodzinny, osoba ta po ukończeniu budowy będzie użytkownikiem wykonanego obiektu. Jeżeli natomiast inwestycje wykonuje się dla osób prawnych, wówczas nie zawsze inwestor musi być przyszłym użytkownikiem obiektu.
Zgodnie z przepisami prawa inwestorem obiektów państwowych jest jednostka organizacyjna, będąca dysponentem środków finansowych na inwestycje (promocja 3 w 1).