Zgnilizny
Zmiany występujące w drewnie pod wpływem grzybów powodujących zgniliznę uzależnione są od gatunku i od stadium rozwoju grzyba oraz od nasilenia procesów rozkładowych (program uprawnienia budowlane na komputer). Charakterystyczne przejawy występujących w drewnie zmian, a równocześnie kryteria występowania i nasilenia zgnilizny stanowią:
1) zmiany barwy drewna,
2) zmiany chemiczne,
3) mikroskopowe zmiany w elementach drewna,
4) widoczne makroskopowo zmiany w strukturze i w wyglądzie zniszczonego drewna (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Początkowe stadium rozwoju zgnilizny powoduje zmianę barwy, co uwidacznia się w postaci występujących na drewnie jasnych lub ciemnych smug. Mikroskopowe badanie drewna wykazuje w tym stadium niewielką liczbę strzępek przebijających w nielicznych punktach błony komórkowe. Jest to pierwsze stadium rozkładu, w którym występuje tylko nieznaczne obniżenie mechanicznych własności, a struktura drewna pozostaje bez zmian (uprawnienia budowlane). Dalszy rozwój, którego przebieg zależny jest od gatunku grzyba, powoduje rozkład chemiczny i widoczne pod mikroskopem zmiany (częściowe ubytki) w błonach komórkowych; jest to drugie stadium rozkładu. W końcowej fazie procesu zarysowują się widoczne gołym okiem zmiany w wyglądzie i w strukturze drewna; określa się je jako trzecie stadium rozkładu.
W zależności od tych zmian oraz w zależności od mikroskopowego obrazu błon komórkowych wyróżnia się zgniliznę korozyjną, zgniliznę destrukcyjną i zgniliznę jednolitą (program egzamin ustny).
Zgnilizna korozyjna, czyli zgnilizna drzewnikowa, wiąże się z tymi gatunkami grzybów, które przede wszystkim niszczą ligninę nie naruszając początkowo celulozy; w pierwszej fazie rozkładu drewno porażone przez zgniliznę korozyjną ciemnieje. W dalszym stadium otwory przebite w błonach komórkowych przez strzępki grzybni powiększają się i łączą w większe, nieregularne szczeliny; są one następstwem rozkładu ligniny spowodowanego przez wydzielane przez grzybnię enzymy (opinie o programie).
Celuloza
Celuloza nie ulega w początkowym okresie zniszczeniu, wskutek czego na tle pociemniałego drewna występują liczne białe plamki celulozy. W końcowym stadium zgnilizny celuloza ulega także rozkładowi; w drewnie pojawia się szereg drobnych jamek powstających w wyniku rozkładu celulozy, drewno zaś przybiera charakterystyczny, gąbczasto-włóknisty wygląd. W parze z postępującym rozkładem drewna idzie obniżenie jego własności mechanicznych. Typowym przykładem zgnilizny korozyjnej jest rozkład drewna powodowany przez Trametes pini [Brot.] Fr (segregator aktów prawnych).
Zgnilizna destrukcyjna, czyli zgnilizna błonnikowa, jest wynikiem rozwoju grzybów, które w głównej mierze rozkładają celulozę i hemicelulozy, lignina zaś pozostaje prawie nienaruszona. Wydzielane przez grzybnię enzymy powodują jedynie odszczepienie grup metoksylowych (-OCH.,) i częściową zamianę ligniny na kwasy humusowe, co nadaje porażonemu drewnu ciemnobrunatną barwę. W celulozie rozkładowi ulegają przede wszystkim najdłuższe łańcuchy molekularne, wskutek czego początkowo obniża się poważnie udział a-celulozy; wynikiem dalej postępującego rozkładu jest zamiana celulozy na cukry proste, które ulegają przyswojeniu przez grzybnię, wskutek czego obniża się gwałtownie zawartość celulozy w drewnie.
Mikroskopowy obraz porażonego drewna wykazuje daleko posunięte zmniejszenie grubości błon komórkowych, co powoduje obniżenie wytrzymałości drewna. W następstwie zniszczenia celulozy drewno kurczy się; w parze z tym powstają pęknięcia przebiegające w płaszczyźnie prostopadłej do włókien, w kierunku promieniowym oraz wzdłuż słojów. W końcowym wyniku drewno rozpada się na prostopadłościenne kostki (promocja 3 w 1).
Ta postać rozkładu jest charakterystyczna dla zgnilizny wywoływanej przez grzyby domowe, zwłaszcza przez gnilicę mózgowatą (Coniophora cerebella [Pers.] Duby). W końcowym stadium rozwoju zgnilizny destrukcyjnej drewno staje się kruche i przybiera konsystencję proszku; stadium to określa się mianem zgnilizny proszkowej.
