Przekrój wieńca żelbetowego na podporach

Przekrój wieńca żelbetowego na podporach ustala się ze względu na wartość sił stycznych, występujących w miejscu łączenia płyt lub bloków ściennych (uprawnienia budowlane).
Łączenie prętów powinno być wykonane zgodnie z PN-56/B-03260, a rozstaw strzemion w wieńcu (z prętów 0 4,5 mm) nie większy niż 50 cm.
Przekrój wkładek lub nakładek w połączeniach spawanych jak na rys. 5-24b, c nie powinien być mniejszy niż Fps = 1,5 cm2/m (program na telefon).
Tarcze stropowe zginane w swej płaszczyźnie pod działaniem sił poziomych powinny być w miejscach podparcia na ścianach usztywniających połączone wieńcami tzw. obwodowymi. Dla zapewnienia sztywności tarczy należy nie dopuszczać do pojawienia się rys w tych wieńcach. Z tego względu, gdy rozstaw ścian usztywniających jest większy niż szerokość tarczy, należy wykonać go z betonu marki nie niższej niż 140.
Kształt spoin podłużnych między płytami zależny jest od wielkości obciążenia stropów. Przy obciążeniu użytkowym (łącznie ze ściankami działowymi) do ok. 225 kG/m2 spoina może być tzw. gładka (por. rys. 5-30a), a ponad 225 kG/m2 stosuje się spoiny klockowe (por. rys. 5-30b, c). Minimalna szerokość spoiny nie powinna być mniejsza niż 3 cm. Podstawowym jednak warunkiem zapewniającym współpracę płyt jest dobre wypełnienie spoin zaprawą cementową marki ^ 50 i właściwe warunki jej wiązania oraz twardnienia. W związku z tym spoiny przed wypełnieniem należy starannie oczyścić i zlać obficie wodą (program na komputer). Także trzeba ograniczyć chodzenie po stropie i jego obciążenie do czasu związania zaprawy, tj. przez okres co najmniej paru dni.
Stosowanie połączeń w styku podłużnym z zastosowaniem spawania prętów rozdzielczych jak na rys. 5-30f w zwykłych warunkach jest zbędne Nadaje się ono w warunkach specjalnych, jak np. na terenach szkód górniczych. Wypełnienie spoin wykonuje się po ułożeniu stropu wyższej kondygnacji (program egzamin ustny).
Obliczenie stropów w stadium III wykonuje się zgodnie z PN-56/B-03260. W przypadkach gdy współpracę sąsiednich płyt stropowych można uwzględniać, a siła skupiona P wypadnie na środku płyty, obciążenie rozkłada się na trzy płyty, z których bezpośrednio obciążona przejmie 0,5 P, a sąsiednie po 0,25 P. Jeżeli ścianki działowe są ustawione równolegle do rozpiętości stropu, to można przyjmować, że obciążenie od ścian w postaci siły skupionej rozkłada się równomiernie na szerokość pasma stropowego o długości równej rozpiętości stropu (opinie o programie).

Bezpieczeństwo

Ze względu na bezpieczeństwo w wielu przypadkach zaleca się zbrojenie płyt stropowych symetrycznie. Jest to szczególnie godne zalecenia, gdy przekrój płyt jest prostokątny.
Wymiarowanie przekroju zbrojenia płyt z betonów lekkich wykonuje się na podstawie norm lub tymczasowych instrukcji Instytutu Techniki Budowlanej (segregator aktów prawnych).
Sprawdzenie wytrzymałości płyt stropowych w stadiach I i II jest konieczne:
— dla belek lub płyt swobodnie podpartych, gdy p < 0,5 q,
— dla belek częściowo zamocowanych, gdy p < 0,7 q,
— w przypadkach gdy płyty przewożone są na płask na platformach krótszych od ich długości.

W warunkach montażu płyty stropowe należy sprawdzać, kiedy moment zginający wywołany obciążeniem montażowym jest większy od momentu zginającego wywołanego obciążeniem całkowitym q po potrąceniu ciężaru własnego gotowego prefabrykatu (promocja 3 w 1).
W stropach z prefabrykatów betonowych należy liczyć się z powstaniem ugięć większych, niż to obserwujemy w stropach wykonywanych monolitycznie na mokro. Z tego względu należy sprawdzać strzałki ugięcia tych stropów, które wg wytycznych przedstawiają się jak niżej:
a) stropy z płyt o przekroju prostokątnym:
a) ugięcie spowodowane wyłącznie obciążeniem użytkowym: bez względu na rozpiętość f < 1/350

Przy obliczaniu strzałki ugięcia stropów żelbetowych zamiast sztywności
wego stałą na długości elementu i przyjmowaną o wartości w miejscu występowania największego momentu zginającego pod obciążeniem krótko- i długotrwałym.