Ziarna kruszywa

Uziarnienie zostanie później dokładnie omówione, lecz podany podstawowy podział umożliwia odróżnienie w dalszych opisach kruszywa drobnego od grubego. Należy zaznaczyć, że stosowanie terminu „kruszywo” (w znaczeniu „kruszywo grube”) w przeciwieństwie do piasku nie jest poprawne, chociaż stosunkowo powszechne. Ogólnie panuje pogląd, że dla piasku dolna granica wynosi ok. 0,07 mm lub trochę mniej. Materiał o wielkości 0,06-0,002 mm klasyfikowany jest jako pyły, a cząstki jeszcze mniejsze nazywane są iłem. Glina piaszczysta stanowi miękkie złoże składające się z piasku, pyłu i gliny, w równych - w przybliżeniu - proporcjach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wszystkie ziarna kruszywa stanowiły pierwotnie część większej macierzystej skały. Mogła ona zostać podzielona na drobne wskutek naturalnych procesów wietrzenia i ścierania lub też sztucznie, przez kruszenie. Tak więc wiele właściwości kruszywa zależy całkowicie od cech macierzystej skały, np. skład chemiczny i mineralny, charakterystyka petrograficzna, ciężar właściwy, twardość, wytrzymałość, trwałość fizyczna i chemiczna, budowa porów, zabarwienie itd. Z drugiej strony kruszywo ma niektóre cechy, które nie występują w skale macierzystej, jak kształt i wymiar ziaren, tekstura powierzchni i nasiąkliwość (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wszystkie te cechy mogą mieć znaczny wpływ na jakość betonu w stanie świeżym lub stwardniałym.

Chociaż można zbadać różne właściwości kruszywa jako takie, to nie można określić dobrego kruszywa inaczej niż stwierdzając, że jest to kruszywo, z którego można wykonać dobry beton (dla założonych warunków). Podczas gdy kruszywo, którego wszystkie cechy są zadowalające, daje zawsze dobry beton, to odwrotne twierdzenie niekoniecznie jest prawdziwe (uprawnienia budowlane). Dlatego też jako kryterium jego oceny musi być stosowane zachowanie się w betonie. Stwierdzono w szczególności, że kruszywo może okazać się niezadowalające pod pewnym względem, lecz nie stwierdzono żadnych ujemnych zjawisk przy stosowaniu go do betonu (program egzamin ustny).

Próbki skały

Próbki skały mogą np. rozpadać się przy zamrażaniu, lecz nie muszą zachowywać się podobnie w betonie, szczególnie jeżeli ziarna kruszywa są dobrze pokryte zaczynem o niskiej przesiąkliwości. Jednak kruszywo uważane być jednak również produkowane z wyrobów przemysłowych. Takie kruszywa sztuczne są zwykle cięższe lub lżejsze od kruszyw zwykłych (opinie o programie).

Dalszego podziału można dokonać między kruszywem doprowadzonym do obecnych wymiarów przez naturalne czynniki i kruszywem łamanym uzyskanym przez celowe rozdrabnianie skały. Z petrologicznego punktu widzenia kruszywo łamane lub naturalnie rozdrobnione może być podzielone na kilka grup skał mających wspólną charakterystykę. Najwygodniejsza jest klasyfikacja wg normy BS 812: 1967 (tabl. 3-1). Klasyfikacja wg grup nie oznacza przydatności jakiegokolwiek kruszywa do wykonania betonu; materiał przydatny może występować w każdej grupie, chociaż zaobserwowano, że niektóre grupy kruszyw są korzystniejsze od innych. Należy również pamiętać, że stosuje się wiele nazw handlowych i zwyczajowych, które często nie odpowiadają klasyfikacji poprawnej pod względem petrograficznym (segregator aktów prawnych).

Norma ASTM C 294-69 podaje opis niektórych minerałów bardziej pospolitych lub ważnych, występujących w kruszywach. Klasyfikacja mineralogiczna przydatna jest w rozpoznawaniu właściwości kruszyw, lecz nie daje podstaw do przewidywania ich zachowania się w betonie, ponieważ nie ma minerałów pożądanych powszechnie i niewiele jest całkowicie nie pożądanych (promocja 3 w 1).

Szczegóły metod petrologicznych i mineralogicznych przekraczają zakres tej książki, lecz ważne jest, aby zdawać sobie sprawę, że badania geologiczne kruszyw są przydatne przy ocenie jego jakości, a szczególnie przy porównywaniu kruszywa nowego i stosowanego od dawna, o którym dostępne są informacje dotyczące jego zachowania się w praktyce budowlanej; ponadto można wówczas stwierdzić występowanie szkodliwych właściwości, np. obecność niektórych niestałych form krzemionki. W przypadku kruszyw sztucznych może być również przeanalizowany wpływ metod produkcji i przeróbki.