Zmiany układu ścian wewnętrznych

Obiekty o konstrukcji szkieletowej, bez względu na układ konstrukcyjny stropów, są najbardziej podatne na wszelkie przebudowy. Pewnym ograniczeniem w możliwości zmiany układu ścian wewnętrznych będą w tym przypadku układy stężające w postaci przepon żelbetowych usztywniających konstrukcję. Również w układach poprzecznych szkieletu ściana środkowa stanowi układ stężający konstrukcję. Naruszenie tego układu wymagać będzie dokonania odpowiedniej analizy w celu zachowania prawidłowej sztywności przestrzennej obiektu (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przy podjęciu decyzji o modernizacji obiektu należy uwzględniać czynniki:

1. analizę możliwości naruszenia istniejącego układu konstrukcyjnego na podstawie archiwalnej dokumentacji oraz inwentaryzacji stanu technicznego konstrukcji,
2. analizę ekonomiczną określającą możliwości uzyskania opłacalnych efektów wynikających z przeprowadzonej modernizacji,
3. dążenie do jak najszerszego zakresu wykonywanej modernizacji w celu uniknięcia w najbliższej przyszłości kolejnych zabiegów modernizacyjnych (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Jeżeli względy ekonomiczne nie pozwolą na zbyt szeroki zakres prac, należy przy projekcie modernizacji przewidzieć przyszłościowe kierunki dalszej przebudowy. Konieczność rozbiórki budynków wznoszonych metodami uprzemysłowionymi może nastąpić wskutek ich naturalnego zużycia technicznego, zmiany urbanistyki itp.

Autorom nie są znane przypadki takich rozbiórek, jednak na podstawie nielicznych doświadczeń, związanych z koniecznością wymiany wadliwych elementów w istniejących budynkach, można nakreślić pewną przyszłościową koncepcję rozbiórek budynków prefabrykowanych. Zachodzi pytanie, czy bardziej opłacalna jest rozbiórka metodą wyburzeniową czy też metodą stopniowego demontażu (uprawnienia budowlane).

Demontaż elementów stropowych

Przy robotach rozbiórkowych tradycyjnych budynków z cegły stosowane są obie metody, przy czym przy metodach wyburzeniowych uzyskuje się mniejszy odzysk materiału. Wydaje się jednak, że przy budynkach prefabrykowanych jedyną prawidłową metodą jest metoda stopniowego demontażu. Przy metodzie wyburzeniowej, jakkolwiek efekt samej rozbiórki jest szybszy, występujące znaczne trudności załadowcze i transportowe popękanych elementów praktycznie wykluczają stosowanie tej technologii rozbiórki (program egzamin ustny).

Teoretycznie metoda stopniowego demontażu polegałaby na zdejmowaniu elementów w odwrotnej kolejności w stosunku do montażu, po rozkuciu połączeń oraz wycięciu zbrojenia kotwiącego poszczególne elementy. Demontaż dachu z płyt korytkowych drobnowymiarowych nie stwarza poważniejszych problemów. Można go wykonać bez pomocy specjalnego sprzętu uzyskując nawet stosunkowo wysoki odzysk materiałów (opinie o programie).

W przypadku zastosowania płyt panwiowych wielkowymiarowych sprawa się komplikuje. Stosunkowo duże zmonolityzowanie układu betonem pachwinowym wymagać będzie rozcięcia pachwin w celu umożliwienia demontażu. Przy obecnych narzędziach nieuniknione jest uszkodzenie żeber nośnych, co może utrudnić bądź nawet uniemożliwić bez- pośrednie zdjęcie elementu. W tej sytuacji do demontażu płyt panwiowych powinny być przewidziane specjalne urządzenia trawersowe umożliwiające podłożenie belki stalowej pod płytę panwiową. W przypadku uszkodzenia żebra, przy zachowaniu samej płyty, wydaje się możliwe dokonanie demontażu przez uchwycenie elementu wyłącznie z jednej strony poprzez przewiercone otwory oraz transport elementu w pozycji pionowej (segregator aktów prawnych).

Demontaż elementów stropowych (cegła żerańska) wymagać będzie głównie przecięcia wieńca w miejscach oparcia. Płyta jest powiązana z wieńcami trzpieniami betonowymi lub żelbetowymi, uniemożliwiającymi wyłamanie płyty z konstrukcji. Przecięcie połączenia pomiędzy płytami może okazać się zupełnie zbyteczne. Mały przekrój złącza nie pozwala bowiem na silne monolityzowanie układu (promocja 3 w 1).

Przy stropach w budownictwie wielkopłytowym wymagane będzie przeważnie przecięcie połączeń na całym obwodzie płyty. Należy zaznaczyć, że demontaż płyt stropowych wymagać będzie odpowiedniego usztywnienia płyt ściennych stanowiących podpory dla stropu. Usztywnienie można będzie wykonać za pomocą rozpór o zbliżonej konstrukcji do rozpór stosowanych przy montażu budynku.