Zmniejszenie ilości wody

Zabieg polega na tym, że jeśli częściowo lub całkowicie uda się wypełnić szczeliny i próżnie w gruncie, to przepływ przez nie wody zmniejsza się lub ustaje. Zagadnienie powyższe jest bardzo obszerne (szczególnie jeśli chodzi o zastrzyki cementowe, które znajdują największe zastosowanie) i w ramach niniejszej pracy nie zostanie omówione. Pokrótce zostaną jedynie omówione zasady stosowania zastrzyków asfaltowych do uszczelniania gruntów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Sposób ten najbardziej jest celowy w gruntach (niezależnie od ich składu petragraficznego) wykazujących kawerny, pustki i szczeliny, wypełnione lub niewypełnione rozwodnionym luźnym materiałem, bez względu na to, czy woda jest agresywna. Szczególnie celowe jest zastosowanie zastrzyków asfaltowych w razie znacznych szybkości przepływu wód gruntowych, kiedy cement i glina są łatwo wypłukiwane, oraz wówczas gdy zachodzi obawa chemicznego rozkładu cementu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Dzięki zastrzykom asfaltowym możemy uzyskać:
- zmniejszenie ilości wody przenikającej przez podłoże, na którym są posadowione budowle piętrzące;
- zmniejszenie parcia hydrostatycznego na stopy fundamentowe budowli oraz zmniejszenie wpływów chemicznych przesączającej się wody na budowlę;
- zabezpieczenie przed dopływem wody gruntowej do wykopów budowlanych, szybów itp.;
- wodoszczelność budowli tego typu jak studnie opuszczane, tunele itp.;
- w szczególnych przypadkach możliwość wyeliminowania zwykle stosowanej izolacji wodoszczelnej bezpośrednio wykonywanej na powierzchniach budowli.
Zastrzyków asfaltowych nie można stosować do gruntów zwykłych gliniastych i ilastych (uprawnienia budowlane).

Urządzenie do zastrzykiwania asfaltu

Urządzenie do zastrzykiwania asfaltu na gorąco jest proste i na ogół spotykane w trzech typach:

1) bez podgrzewania,

2) z podgrzewaniem elektrycznym,

3) z podgrzewaniem w nagrzewnicach.
Zastrzyki można też wykonywać z emulsji asfaltowych, specjalnie przygotowanych (program egzamin ustny).

W ostatnich latach podjęto próby wykorzystania zdolności wodoszczelnych niektórych materiałów izolacyjnych w połączeniu z innymi materiałami, nie posiadającymi tych cech lub posiadającymi je w niewielkim stopniu. Do tych materiałów można by zaliczyć zaprawy cementowo-gliniane oraz proszki, gliny i piaski hydrofobowe. Stosunkowo krótki okres stosowania wymienionych materiałów jako izolacji wodochronnych nie pozwala wysnuć ostatecznych wniosków co do zakresu ich przydatności, mimo że niektóre z nich wykazują cechy, dzięki którym można by je w niektórych przypadkach stosować (opinie o programie).

Zaprawy cementowo-gliniane można stosować do wypraw wodoszczelnych izolacji pionowych zewnętrznych ścian fundamentów w budynkach o drugorzędnym znaczeniu oraz jako wyprawy wewnętrzne ścian zbiorników na wodę, przede wszystkim otwartych, zagłębionych w ziemi, a więc na wodę przeciwpożarową, a w budownictwie wiejskim również na wodę lub różnego rodzaju kiszonki itp. Kilkuletnie doświadczenia wykazały przydatność tego rodzaju wypraw wodoszczelnych. W ten sposób wyprawiony zbiornik o ścianach z cegły o grubości XU cegły. wykonany w 1951 r. dla celów doświadczalnych na terenie wystawy Instytutu Techniki Budowlanej w Warszawie, wykazuje wodoszczelność. Grubość warstwy wyprawy wynosiła 1,5 cm (segregator aktów prawnych). Dobre wyniki dało również wykonanie w 1953 r. w Sosnowcu wyprawy cementowo- glinianej o grubości 5 cm na ścianach i dnie betonowego zbiornika otwartego na wodę zagłębionego w ziemi.

Należy nadmienić, że zastosowanie zapraw cementowo-glinianych daje znacznie większe oszczędności cementu w porównaniu z zaprawami cementowymi jak też cementowymi z innymi dodatkami uszczelniającymi.
Proszki, gliny i piaski hydrofobowe uzyskują własności wodoszczelne dzięki otoczeniu cząsteczek błonką asfaltową o grubości ułamków mikrona, co powoduje, że ciśnienie kapilarne wody staje się ujemne, a siła zasysająca zmienia się na siłę wyciskającą (promocja 3 w 1).