Znaczna wielkość wymiaru

Hipoteza nasza jest następująca: zmienna losowa ma lokalny rozkład normalny, jednak wymiar średni ulega przesunięciu z powodu odkształceń formy. Zmienność wymiaru L3 słupa była wywołana odkształceniem się form słupów ramy stężającej (program uprawnienia budowlane na komputer). Słabe powiązanie wolnych końców słupów oraz znaczna wielkość wymiaru spowodowały , że ulegał on tak częstym i dużym przesunięciom, przy czym tylko po kilka elementów mogło mieć wymiar prawie jednakowy. Wysuniętą hipotezę potwierdzają obserwacje rozkładów o wyraźnie „zębatych" asymetriach. W poprzednich rozważaniach pominięto błąd trwały (b, = 0) ze względu na dążenie do jego pełnej eliminacji w produkcji. W celu usunięcia błędu trwałego należy poznać okoliczności sprzyjające jego występowaniu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zauważono prawidłowość występowania odchyłek ujemnych i dodatnich w zależności od rodzaju wymiarów. Zagadnienie to nie jest na ogół znane. Praktycy uwzględniają zazwyczaj przy budowie form możliwość odkształceń, nie obserwując jednak dalszych zjawisk, dotyczących zmienności wymiaru elementu i przesunięcia wymiaru średniego. Do wyciągnięcia właściwych wniosków należy prowadzić dokładne obserwacje. Formy powinny być wykonane ściśle wg wymiaru teoretycznego, lub też przy badaniu wymiarów należy uwzględnić wszelkie zmiany wymiaru teoretycznego dokonywane w formach (uprawnienia budowlane).

Błędy trwałe wymiarów powstają przeważnie wskutek odkształceń form produkujących elementy (wskutek niedostatecznej sztywności formy, zmiany wilgotności materiału itp.). Znaczne odkształcenia powstają również po rozformowaniu, przy czym są one tym większe, im wcześniej element jest rozformowany. Ten rodzaj odkształceń obserwowany jest najczęściej przy stosowaniu form drewnianych obitych blachą lub też stalowych, gdyż wówczas istnieje tendencja do największego wykorzystania form przez ich częste użycie (program egzamin ustny).

Obszary obserwowanych odchyłek

Obszary obserwowanych odchyłek wymiarów B, G i L oraz wykreślono krzywe średnich arytmetycznych odchyłek, uwzględniając znak odchyłki. Punkty 1, 2, 3 itd odpowiadają górnej, a punkty l’, 2′, 3′, itd. dolnej odchyłce od określonego wymiaru teoretycznego dla grupy jednego rodzaju elementów prefabrykowanych. Odchyłki górne i dolne odniesione są do poziomej linii oznaczonej ± 0. Na wykresach podane są przeważnie największe z otrzymanych wartości odchyłek (w znaczeniu największych tolerancji wymiaru) w celu zobrazowania obszaru zawartego między górnymi i dolnymi odchyłkami (opinie o programie).

Na podstawie przytoczonego wykresu wykonawcy elementów prefabrykowanych mogą wyciągnąć ważne wnioski. W celu uzyskania wymiaru teoretycznego wymiary formy typu G należy zredukować, przy czym redukcję tę można odczytać z wykresu. Na przykład dla wymiaru teoretycznego 400 mm rodzaju G redukcja wymiaru formy zgodnie z wykresem na rys. 55 wynosi 5 mm, a dla tego samego wymiaru 400 mm, lecz rodzaju B redukcja wymiaru formy tylko 2,3 mm.

Otrzymane na podstawie badań średnie arytmetyczne odchyłek wymiarów rodzaju G, B i L elementów wykonywanych w formach drewnianych. W razie sztucznego dojrzewania betonu w formach stalowych nie można korzystać z krzywej rodzaju G i wartości podanych w tablicy 5. Przy projektowaniu formy należy od wymiaru teoretycznego elementu odjąć wartość podaną w tablicy 5 uwzględniając rodzaj wymiaru (segregator aktów prawnych).

Na ogół przepisy dotyczące dopuszczalnych odchyłek form do wyrobu elementów określają odchyłki jako symetrycznie rozłożone względem wymiaru teoretycznego elementu i nie uwzględniają wielkości wymiaru, lecz niekiedy tylko jego rodzaj. Uwzględnienie przy budowie form przesunięcia średniej arytmetycznej odchyłek górnych i dolnych względem wymiaru teoretycznego spowoduje symetryczny ich rozkład (promocja 3 w 1). Przy budowie formy należy poza tym pamiętać o przesunięciu wymiaru średniego wskutek np. skurczu betonu. Wykonanie dokładnych form drewnianych i uwzględnienie w nich tych czynników jest jednak bardzo kosztowne, a czasem w warunkach budowy wręcz niemożliwe.