Zniszczenie izolacji zewnętrznej

Zniszczenie izolacji zewnętrznej może nastąpić przez wodę opadową, wodę do polewania betonów lub z uszkodzonego wodociągu, gromadzącą się w pomieszczeniach podziemnych. Woda przesącza się przez ściany i wywierając parcie hydrostatyczne na izolację odrywa ją od podłoża. Nie należy zatem dopuszczać do gromadzenia się wody w podziemiach. Podobnie niszczące działanie na izolację niedociśniętą płytą fundamentową wywiera ciśnienie powietrza znajdującego się w porach gruntu wywołane podnoszeniem się poziomu wody gruntowej. Konieczne jest wtedy założenie pod podłożem betonowym pod izolację warstwy drenującej, np. z cegły dziurawki dobrze wypalonej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Warstwa ochronna z betonu powinna mieć grubość co najmniej 3-P5 cm. Siatka druciana powinna składać się z drutów o średnicy co najmniej 1,2-2,5 mm, a prześwit oczek powinien wynosić 3,0-10,0 cm.
Na gotową izolację nakłada się najpierw warstwę zaprawy cementowej o grubości 2,5 cm (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Kruszywo nie powinno być łamane i musi mieć ziarna zaokrąglone. Najlepiej używać piasku o granulacji do 2 mm, przesianego przez odpowiednie sito. Na warstwie zaprawy układa się siatkę drucianą w ten sposób, aby końce drutów nie dotykały izolacji i nie wystawały z warstwy ochronnej. Poszczególne siatki powinny być powiązane ze sobą na stykach i zachodzić na siebie na szerokość co najmniej 10 cm. Powyższy warunek powinien być zachowany przede wszystkim wówczas, gdy warstwa ochronna w czasie pracy obiektu będzie narażona na działanie sił rozciągających, np. na sklepieniach mostów lub jezdniach (wskutek hamowania pojazdów). Następnie, jeszcze przed stwardnieniem ułożonej warstwy zaprawy, układa się drugą warstwę zaprawy o grubości 2,5 cm i odpowiednio ją wygładza (uprawnienia budowlane).

Ilość cementu w zaprawie powinna wynosić ok. 300 kg/m3. Tego rodzaju warstwa łatwo przybiera kształt konstrukcji i swoim ciężarem wywiera równomierny nacisk na izolację. Ma ona charakter warstwy ochronnej stałej. Warstwę ochronną tymczasową wykonuje się w celu zabezpieczenia izolacji w czasie dalszych robót budowlanych (np. podczas wykonywania konstrukcji żelbetowej fundamentu). W tym przypadku warstwę ochronną można wykonywać bez siatki (program egzamin ustny).

Zaprawa cementowa

Nakładanie betonu lub zaprawy powinno się odbywać w ten sposób, aby nie trzeba było chodzić lub jeździć po izolacji, nawet przykrytej prowizorycznie deskami. Najlepiej rozpocząć układanie betonu od strony najłatwiej dostępnej i poruszać się po ułożonej warstwie zaprawy zabezpieczonej odpowiednimi pomostami.
Przy warstwie ochronnej z płyt betonowych zbrojonych czy zwykłych lub klinkieru (zamiast klinkieru może być użyta cegła dobrze wypalona, odporna na wilgoć) warstwa zaprawy (jako warstwa wyrównująca między izolacją i płytami lub klinkierem) powinna wynosić co najmniej 2,0 cm, ma ona bowiem zabezpieczyć przed wgniataniem płyt lub klinkieru do warstwy izolacyjnej. Spoiny między płytami lub klinkierem powinny być szczelnie wypełnione zaprawą cementową i na zewnętrznej powierzchni starannie wyrównane (opinie o programie).

Można też spoiny wypełnić masą zalewową bitumiczną po uprzednim zagruntowaniu. W ten sposób woda w znacznej mierze będzie spływać po zewnętrznej powierzchni warstwy ochronnej. Przy wypełnieniu spoin zaprawą cementową należy podzielić warstwę ochronną szczelinami dylatacyjnymi, tworząc pola o bokach 5-10 m (w zależności od przewidywanych wahań temperatury).
Utworzone ze spoin szczeliny dylatacyjne wypełnia się masą zalewową bitumiczną (segregator aktów prawnych).

Zaprawa cementowa, zastosowana do ułożenia płyt lub klinkieru, powinna składać się z piasku o ziarnach okrągłych, nie większych niż 2 mm i cementu marki 250 w ilości ok. 300 kg/m3.
Jeśli konieczne jest szybkie wykonanie robót, np. przy poprawkach na użytkowanych jezdniach mostowych itp., to na świeżo wykonanej izolacji na zimno układa się jedną warstwę cienkiej papy bez powłoki na zakładkę (promocja 3 w 1). Następnie układa się płyty betonowe lub klinkier na 2-centymetrowej warstwie masy asfaltowej na zimno i po uprzednim zagruntowaniu zalewa się masą zalewową.