Źródła ciepła

W pierwszej kolejności określa się, jakie obiekty przewidziane są do ogrzania w celu stworzenia frontu dla robót wykończeniowych. Ustalenia te, oparte na zasadzie maksymalnej koncentracji robót, powinny uwzględniać posiadane źródła ciepła oraz możliwości produkcyjne przedsiębiorstw instalacyjnych (program uprawnienia budowlane na komputer). Wykaz obiektów planowanych do ogrzania w okresie zimowym powinien być uzgodniony z przedsiębiorstwami wykonującymi instalację ogrzewczą wewnątrz budynku oraz z wykonawcami robót sieci miejskiej rozprowadzającej, przyłączy oraz hydrowęzłów. W wykazie tym podaje się również przewidziany stan zatrudnienia na oddzielnych obiektach w poszczególnych miesiącach okresu zimowego.

Niezależnie od tego budowy opracowują program robót stanów surowych oraz robót wykończeniowych w budynkach zamkniętych lecz nieogrzanych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Konieczne jest podanie w tych programach rodzajów i ilości robót do wykonania, ilości i rodzaju potrzebnego sprzętu i urządzeń grzejnych dla każdego obiektu, jak również przewidywany stan zatrudnienia na każdym obiekcie w poszczególnych miesiącach okresu zimowego. Wskazane jest również przygotowanie kart technologicznych wykonywania w okresie zimowym robót przy zastosowaniu dodatków chemicznych (do betonów i zapraw), robót spawalniczych itp. (uprawnienia budowlane).

W oparciu o plany wykonania robót w budynkach zamkniętych ogrzewanych i nieogrzewanych oraz robót stanu surowego, jak również innych robót przewidzianych do prowadzenia w okresie zimowym (roboty niekubaturowe, produkcja pomocnicza itp.) wskazane jest opracowanie następujących danych:

1. zestawienie prac przygotowania budowy do robót zimowych (zabezpieczenie budynków tymczasowych, prowizorek wodnych itp ),
2. plan zatrudnienia zew. rozbiciem na miesiące - z oddzielnym uwzględnieniem pracy w normalnych warunkach zimowych i pracy w warunkach awaryjnych,
3. zapotrzebowanie materiałów, dodatków chemicznych, opalu itp.,
4. zestawienie potrzeb w zakresie sprzętu grzewczego i urządzeń ochronnych (maty słomiane itp.),
5. potrzeby w zakresie odzieży zimowej, kożuchów, rękawic itp.,
6. zapotrzebowanie środków transportowych (program egzamin ustny).

Plan postępu technicznego i ekonomicznego

Postęp prac przygotowawczych do sezonu zimowego powinien być systematycznie kontrolowany. Okresowe meldunki o stanie przygotowań do robót zimowych stanowią doskonałe narzędzie kontroli dla kierownictwa i sygnalizują niedociągnięcia oraz powstawanie opóźnień (opinie o programie).

Praca kierownika budowy decyduje w pierwszym rzędzie o kosztach budowy, gdyż w jego dyspozycji znajdują się wszystkie środki produkcyjne, jak materiały, kadry robocze i sprzęt. Wykorzystanie surowców miejscowych, stosowanie elementów prefabrykowanych maksymalnie wykończonych, wprowadzenie materiałów zastępczych i nowych, zmniejszenie do koniecznego minimum liczby robotników i pełne wykorzystanie sprzętu znajdującego się na budowie - wszystko to zależy od inicjatywy i kwalifikacji kierownika budowy i wpływa na wykonanie zadań na budowie (segregator aktów prawnych).

Każde przedsięwzięcie techniczne jest uzasadnione, jeżeli przynosi konkretne korzyści ekonomiczne. Tylko takie osiągnięcia mogą być zakwalifikowane jako postęp techniczny. Każda budowa obowiązana jest opracować plan rozwoju techniki. Kierownik budowy po szczegółowym zapoznaniu się i przeanalizowaniu projektu obiektu opracowuje, biorąc pod uwagę zadania produkcyjne i specyfikę danej budowy i jej zaplecza, konkretny plan zamierzeń w dziedzinie postępu technicznego.

Plan rozwoju techniki przygotowuje się w oparciu o:

1. zadania produkcyjne na rok planowany,
2. dokumentację techniczną i organizacyjną,
3. posiadane i przewidywane środki produkcyjne,
4. spodziewane trudności materiałowe, kadrowe i sprzętowe,
5. analizę realizacji przedsięwzięć z zakresu rozwoju techniki w roku ubiegłym,
6. wytyczne kierunkowe postępu technicznego na dany rok, traktowane jako składowa programu długofalowego (promocja 3 w 1).