Zużycie spoiwa
Z laboratoriów uczonych wyszły na drogę przemysłowych doświadczeń ciekawe prace zmierzające do uzyskania specjalnego cementu do produkcji wyrobów żelbetowych bez ich naparzania. W instytutach branżowych Ministerstwa Przemysłu Materiałów Budowlanych ZSRR opracowano technologię, a w zakładach przemysłu materiałów budowlanych wdrożono produkcję specjalnych szybkotwardniejących cementów klas 70 i 80 dla kombinatów prefabrykacji żelbetu, cementów do betonów ogniotrwałych wytrzymujących wysokie temperatury (1500°C i więcej), cementów barowych i innych, odznaczających się zwiększoną ogniotrwałością, odpornością na działanie siarczanów, promieniowanie radioaktywne itd. Ogółem produkuje się w ZSRR ok. 50 rodzajów cementu (program uprawnienia budowlane na komputer).
W ostatnich latach znacznie wzrosła również produkcja innych rodzajów spoiw mineralnych. W ogólnej wielkości produkcji materiałów wiążących powinien wzrosnąć udział materiałów miejscowych wapna i gipsu. W tym celu tworzy się nowoczesną wysoko zmechanizowaną technologię, zapewniając znaczne polepszenie ich jakości i obniżenie kosztów własnych. Wapno razem z drobno mielonym piaskiem kwarcowym stosuje się na szeroką skalę, np. do produkcji szczelnego betonu sylikatowego i cegły wapienno-piaskowej (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Wdrożenie spoiwa wapienno-kwarcowego do produkcji autoklawizowanych materiałów (w ilości 5-7% na 1 m3 formowanej masy) pozwala 2-2,5 razy zmniejszyć zużycie spoiwa w porównaniu z wyrobami betonowymi tej samej wytrzymałości, wyprodukowanymi przy użyciu cementu portlandzkiego (uprawnienia budowlane). W celu wyprodukowania szczelnego betonu sylikatowego wysokiej klasy i o wysokich właściwościach antykorozyjnych i cegły wapienno- -piaskowej opracowano spoiwo, nazwane wapienno-belitowym. Stosuje się je skutecznie również przy produkcji wyrobów z lekkiego betonu komórkowego (program egzamin ustny).
Udział keramzytu
Rozszerza się w ZSRR produkcję i stosowanie wapna magnezjowego i spoiw gipsowych, otrzymywanych według udoskonalonej technologii. Wprowadzono np. nowy sposób otrzymywania gipsu o dużej wytrzymałości (marek 30 do 50 MPa) na drodze przemysłowej przeróbki odpadów zawierających gips. Uzyskany materiał jest używany do wyrobu różnych elementów budowlanych i jako spoiwo specjalne (opinie o programie).
Przeprowadzono ciekawe prace i badania spoiw fosforowych. Przy użyciu tych spoiw zostanie zorganizowana produkcja nowych materiałów termoizolacyjnych, konstrukcyjnych i okładzinowych, przewyższających pod względem swych wskaźników fizyczno-mechanicznych i eksploatacyjnych wiele tradycyjnych materiałów.
Osiągnięto wyraźny postęp w zwiększeniu produkcji, rozszerzeniu asortymentu i ulepszeniu jakości wypełniaczy ze skał płonnych i sztucznych ceramicznych. Zużycie wypełniaczy ze skał płonnych do przygotowania betonu, żelbetu, zapraw budowlanych i do innych celów wynosi ok. 0,6 mld m3, co przewyższa wielkość wydobycia węgla i rudy żelaznej razem wziętych. Stale wzrasta wysoko zmechanizowana produkcja płukanego tłucznia i żwiru oraz sortowanego i płukanego piasku. Dla zapewnienia stałego wzrostu produkcji wyrobów z betonów lekkich w ciągu pięciolatki należy dwukrotnie zwiększyć produkcję porowatych wypełniaczy (segregator aktów prawnych).
Wzrośnie przy tym produkcja spęczniałego perlitu, popiołoporytu, agloporytu, wermikulitu i pumeksu hutniczego. Udział keramzytu w ogólnej produkcji porowatych wypełniaczy prawdopodobnie zmniejszy się nieco. Ważnym kierunkiem postępu naukowo-technicznego w zakresie produkcji porowatych wypełniaczy, mosty i pomosty, maszty i wieże, nawierzchnie drogowe i lotniskowe, zbiorniki i rurociągi. Równie różnorodne są zakresy stosowania żelbetu monolitycznego.
Wielkość produkcji prefabrykowanych wyrobów i konstrukcji żelbetowych wynosi w Związku Radzieckim powyżej 120 min m3 (w 1975 r. - 114 min m3) (promocja 3 w 1). Wielkość produkcji monolitycznych żelbetowych konstrukcji budowlanych trudno jest ściśle zarejestrować, jednak z grubsza można uważać ją za równą połowie wielkości produkcji wyrobów prefabrykowanych. Przemysł żelbetu prefabrykowanego obejmuje ok. 6 tys. zakładów i oddziałów, w których pracuje prawic milion ludzi.
