Zwiększenie wytrzymałości

Powodowała zwiększenie wytrzymałości w czasie pierwszych kilku dni po ułożeniu betonu, lecz w wieku 1H-4 tyg. sytuacja ulegała radykalnej zmianie (program uprawnienia budowlane na komputer). Próbki dojrzewające w temperaturach 4H-23°C, aż do wieku 28 dni, wykazywały wyższą wytrzymałość niż próbki dojrzewające w temperaturze 32-49°C. Wśród tych ostatnich regresja była tym większa, im wyższa temperatura, lecz w zakresie niższych temperatur można było zaobserwować temperaturę optymalną, przy której uzyskiwano najwyższą wytrzymałość. Należy zwrócić uwagę, że nawet beton ułożony w temperaturze 4°C i przechowywany w temperaturze -4°C przez okres 4 tyg., a potem w temperaturze 23°C, wykazuje w wieku powyżej 3 mieś. większą wytrzymałość niż podobny beton dojrzewający w stałej temeraturze 23°C (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Typowe krzywe dla betonu zawierającego 307 kg cementu portlandzkiego zwykłego na 1 m^s betonu, o napowietrzeniu 4,5%. Podobne zachowanie obserwuje się także dla betonów wykonanych na szybkotwardniejącym cemencie portlandzkim i cementach wykresy dotyczące wpływu temperatury w czasie pierwszych 2 h po zarobieniu na rozwój wytrzymałości betonu o stosunku wodno-cementowym 0,53 (uprawnienia budowlane). Zakres badanych temperatur wynosił 4-46°C i począwszy od 2 h po zarobieniu wszystkie próbki dojrzewały w temperaturze 21°C. Próbki były zaimpregnowane w celu uniemożliwienia ucieczki wilgoci. Prowadzono także badania na betonach dojrzewających w wodzie przy różnych temperaturach przez 28 dni, a potem w temperaturze 23°C. Podobnie jak w badaniach Price’a wyższa temperatu- zmodyfikowanych. Jeśli do mieszanki dodaje się chlorek wapniowy, ujemny wpływ wysokiej temperatury w czasie wiązania jest złagodzony (program egzamin ustny).

Wzrost wytrzymałości

Wzrost wytrzymałości spowodowany dodatkiem chlorku wapniowego zależy od temperatury betonu i jest nie większy w niższych temperaturach. Na przykład w temperaturze 13°C dodatek 2% CaCl₂ powoduje wzrost wytrzymałości jednodniowej o ok. 140%, lecz względny wzrost wytrzymałości dla tej samej mieszanki przy temperaturze 49°C wynosi jedynie 50%. Należało się oczywiście spodziewać takiego zachowania, ponieważ prędkość hydratacji w wyższych temperaturach jest wysoka nawet bez przyspieszenia, a więc zakres działania, jaki pozostaje dla CaCl₂, jest niewielki (opinie o programie).

Chlorek wapniowy powinien być dodawany jedynie w normalnych lub niskich temperaturach. Klieger w swoich badaniach wykazuje, że istnieje pewna optymalna temperatura w okresie wczesnego wieku betonu, przy której można osiągnąć maksymalną wytrzymałość żądaną dla określonego wieku betonu. Dla betonów wykonywanych w laboratorium przy użyciu zwykłego lub zmodyfikowanego cementu portlandzkiego ta optymalna temperatura wynosi ok. 13°C, a dla cementu portlandzkiego szybkotwardniejącego - 4°C. Należy jednak pamiętać, że poza początkowym okresem wiązania i twardnienia wpływ temperatury (w pewnych granicach) jest w zgodzie z zasadą dojrzałości betonu; wyższa temperatura przyspiesza rozwój wytrzymałości (segregator aktów prawnych).

Opisane dotychczas badania dotyczyły betonu wykonanego w laboratorium i wydaje się, że zachowanie betonu na placu budowy w gorącym klimacie może nie być takie samo ze względu na niektóre dodatkowo działające czynniki, np. wilgotność otoczenia, bezpośrednie napromieniowanie słoneczne, prędkość wiatru i sposób dojrzewania. Należy przypomnieć, że jakość betonu zależy od jego temperatury, a nic od temperatury otoczenia, a więc również wymiar elementu odgrywa tutaj pewną rolę. Podobnie pielęgnowanie przez polewanie w czasie wietrznej pogody powoduje stratę ciepła wskutek wyparowywania i temperatura betonu jest niższa, niż gdy używa się szczelnej powłoki (promocja 3 w 1).

Shalon  uważa, że wyparowywanie bezpośrednio po ułożeniu betonu jest korzystne, prawdopodobnie z tego względu, że odprowadzenie wody odbywa się w okresie, gdy kapilary ciągle jeszcze mogą ulegać kurczeniu się i w ten sposób efektywny stosunek wodno-cementowy wzrasta. Jeśli jednak pozwoli się na wysychanie powierzchni wskutek wyparowywania, może to spowodować skurcz plastyczny i rysy.