Zwiększenie wytrzymałości

Zwiększenie wytrzymałości uzyskuje się nie tylko przez przyspieszenie uwodnienia cementu, ale i przez dodatkowe reakcje chemiczne. Si02 zawarty w piasku kwarcowym łączy się z wodorotlenkiem wapniowym, powstającym przy hydratacji cementu portlandzkiego oraz z krzemianem wapniowym, w wyniku czego powstają krzemiany wapniowe, które w efekcie tworzą jakby dodatkowe spoiwo w betonie (program uprawnienia budowlane na komputer). Te dodatkowe związki chemiczne zwiększają nie tylko cechy wytrzymałościowe betonu, ale powodują również znaczne polepszenie innych jego cech, jak zwiększenie szczelności i mrozoodporności oraz wpływają na zmniejszenie zużycia cementu.

Przez dodanie do zarobu mąki kamiennej, zawierającej kwas krzemowy, można obniżyć nawet o 50% zużycie cementu bez obniżania wytrzymałości betonu. Można również znaczną część cementu zastąpić mieszaniną mielonego wapna niegaszonego z mąką kamienną (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

termiczna w autoklawach umożliwia również wykonywanie elementów z betonu piaskowego o wytrzymałości 300 do 600 kG/cm2 bez użycia grubego kruszywa, jeżeli część piasku wprowadzi się do zarobu w postaci zmielonej. W metodzie autoklawizacji, podobnie jak w obróbce cieplnej niskoprężnej. konieczne jest stopniowe podnoszenie ciśnienia i jego stopniowe obniżanie w autoklawie. Przebieg procesu autoklawizacji zależy od rodzaju i wielkości elementów oraz od zastosowanego ciśnienia.

Stosowane w zakładach produkcyjnych autoklawy są hermetycznie zamykanymi kotłami o średnicach 2,0; 2,60 i 3,60 m i długościach 17; 19,3 i 21 m. Mogą one być otwierane z jednej lub z obydwu stron. Zamknięcia autoklawu stanowią pokrywy przytwierdzane do autoklawu za pomocą sworzni (48 sztuk w autoklawie o średnicy 2,0 m). Dla zapewnienia zupełnej szczelności stosuj się w pokrywach specjalne wkładki uszczelniające (uprawnienia budowlane).

W celu zamknięcia autoklawu zakłada się pokrywę w takim położeniu, aby występy pokrywy trafiały w zagłębienia kołnierza 3, a następnie obraca sit ją o określony kąt za pomocą ręcznej korby 7 z przekładnią 6, na skutek czego występy pokrywy zaklinowują się w zagłębieniach kołnierza. D( uszczelnienia zamknięcia służą wkładki rurkowe napełniane sprężonym powietrzem.

Wyposażenie autoklawu

Do wyposażenia autoklawu należą: przewody rurowe perforowane z otworami skierowanymi do dołu, przewody doprowadzające świeżą parę i przewody odprowadzające parę ochłodzoną lub kondensat, dwa zawory bezpieczeństwa dla zabezpieczenia autoklawu przed przekroczeniem ciśnienia, zawód wyciągowy do wytwarzania próżni i manometr do kontroli ciśnienia pary Strona zewnętrzna autoklawu oraz przewody zewnętrzne pokryte są warstw izolacji cieplnej (program egzamin ustny).

W zakładach produkcyjnych instaluje się zwykle baterię autoklawów złożoną z 2 do 6 i więcej sztuk. Przy zastosowaniu baterii autoklawów wykorzystuje się maksymalnie energię pary, bowiem parę ostudzoną w autoklawie kończącym obróbkę termiczną wprowadza się do sąsiedniego autoklawu, w którym rozpoczyna się ten proces. Uzyskuje się wtedy oszczędność w zużyciu pary stanowiącą ok. 20 - 25% ilości pary koniecznej do przeprowadzenia autoklawizacji w pojedynczych autoklawach. Resztę pary pozostałą w autoklawie wykorzystuje się do podgrzewania wody w kotłach oraz do innych celów technologicznych (opinie o programie).

Obróbka termiczna betonu metodą nagrzewu kontaktowego. Obróbka termiczna metodą kontaktową polega na formowaniu elementów w ogrzewanych formach i w podgrzewanych matrycach. Medium grzejnym jest tu praca doprowadzana rurami stalowymi 0 25 mm ułożonymi w betonie matrycy lub w betonie płyty podłoża.
Metoda kontaktowa stosowana jest w produkcji dużych elementów cienkościennych, których cykl formowania i zagęszczania jest dostatecznie długi, np. przy wykonywaniu elementów’ wielkopłytowych w pionowych formach bateryjnych oraz w niektórych nowoczesnych metodach produkcji, jak np. w produkcji wielkich płyt metodą walcowania pomysłu Kozłowa (segregator aktów prawnych).

Charakterystyczną cechą obróbki cieplnej metodą kontaktową jest równoczesne z formowaniem elementów nagrzewanie ich bez stosowania oddzielnego cyklu obróbki termicznej. Wadą tego rodzaju obróbki cieplnej jest nierównomierne nagrzewanie się betonu. Warstwa betonu przylegająca do formy czy matrycy nagrzewa się silniej niż dalsze warstwy.

W wyniku tego następuje przemieszczanie się wilgoci w betonie, utrata części wody zarobowej przez wyparowywanie oraz występujące na skutek różnic temperatur znaczne naprężenia termiczne prowadzące często do powstania rys (promocja 3 w 1).