Żywice syntetyczne

Żywice syntetyczne stosowane są samodzielnie lub w połączeniu z żywicami naturalnymi. Odpowiednio przygotowane powłoki malarskie dają płaszczyzny pokryte jednolicie, co zawsze z trudnością daje się osiągnąć przy farbach i lakierach przygotowanych na żywicach naturalnych. Wprawdzie materiały syntetyczne mogą być użyte do pokrycia każdej ściany tak na zewnątrz, jak i wewnątrz budynku, to jednak dla uzyskania dobrych wyników należy przestrzegać wskazań producentów dotyczących rodzaju i ilości potrzebnych rozpuszczalników, stosowania właściwego podłoża oraz gruntowania (program uprawnienia budowlane na komputer). Syntetyczne materiały mogą wprawdzie służyć do malowania zdrowych, twardych starych płaszczyzn, pokrytych już farbą olejną, ale wynik malowania będzie lepszy, gdy przed rozpoczęciem pracy usunie się starą powłokę i położy nowy podkład i nową powłokę. Cienkie powłoki mają lepszy połysk, jeśli zastosuje się jeden podkład, a powierzchnię pokryje dwiema powłokami.

Ogólnie istnieją dwie metody suszenia: sztuczne i na powietrzu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Własności tworzyw termoutwardzalnych, utwardzanych przez ogrzewanie, zostały wykorzystane przy zastosowaniu metody suszenia sztucznego. Nowe metody ogrzewania, dotyczą przenośnych grzejników, ogrzewania promieniami podczerwonymi i ogrzewania indukcyjnego prądami o małej częstotliwości.

Przy suszeniu na powietrzu powłoka wysycha lub ulega polimeryzacji na skutek naturalnej reakcji chemicznej w normalnej temperaturze pokojowej (uprawnienia budowlane). Na ogół powłoka wysycha dzięki parowaniu części lotnych i przez utlenianie, w którym to procesie tlen z powietrzą łączy się z nienasyconymi składnikami oleju schnącego znajdującego się w powłoce oraz przez polimeryzację, która polega na chemicznym łączeniu się małych cząsteczek, prowadzącym do powstawania cząsteczek większych. Polimeryzacja jako „metoda” suszenia jest o tyle korzystniejsza, że powstawanie i utwardzanie błony nie zależy od absorbowania tlenu z powietrza. Należy również wspomnieć, że spolimeryzowana błona, która została wytworzona przez polimeryzację jest przy starzeniu się odporniejsza na kruszenie i pękanie (program egzamin ustny).

Powłoki z żywic fenolowych

Powłoki z żywic fenolowych twardnieją wyłącznie wskutek polimeryzacji, natomiast żywice fenolowe w mieszaninie z olejem naturalnym twardnieją częściowo przez polimeryzację, a w pewnym stopniu i na skutek utleniania. W roku 1926 wyprodukowano pierwszy mocny pokost do szybkoschnącego lakieru, oparty na żywicy syntetycznej, z domieszką żywicy naturalnej. Wkrótce potem firma „Bakelite” wyprodukowała 100-procentową żywicę fenolowo-formaldehydową rozpuszczalną w oleju schnącym (opinie o programie). Od tego czasu osiągnięto duże postępy w produkcji nowych rodzajów powłok.

Żywice fenolowe 100-procentowe. Żywice te nadają się do wytwarzania takich powłok, które muszą być wyjątkowo odporne na działanie chemikaliów. Nadają one farbom, pokostom oraz emaliom trwałości, twardości i trwałej elastyczności. Szybkie schnięcie spowodowane jest polikondensacją. 100-procentowe żywice fenolowe są stosowane do pokrywania konstrukcji przemysłowych, szczególnie w warunkach zbyt trudnych dla powłoki zwykłej. Używane bywają również do podłóg i innych płaszczyzn narażonych na silne zużycie (segregator aktów prawnych).

Żywice fenolowe rozcieńczone olejem. Żywice te posiadają charakterystyczną przyczepność i dają ciemną powłokę odporną nawet na wrzącą wodę. Znajdują zastosowanie jako podłoże lakierów oraz do wzmacniania lakieru celulozowego i powłok typu asfaltowego.

Fenolowe żywice dyspersyjne (promocja 3 w 1). Żywica taka schnie bezpośrednio przez parowanie rozpuszczalnika, przy czym schnięcie przebiega tak szybko, że już po 5 min można nakładać nową powłokę. Po wyparowaniu rozpuszczalnika pozostaje mocna błona żywiczna płaszczyźnie gładkiej, z połyskiem. Żywice te są stosowane jako podkład, masa uszczelniająca, szorstkie powłoki podłogowe, a w postaci roztworu - do uszczelniania płyt ściennych, betonu, drewna papieru.