Adsorpcja chemiczna

Warunki sprzyjające adsorpcji istnieją w nie uporządkowanych obszarach między krystalitami celulozy, gdzie luźno rozmieszczone końce micel frędzlowych ułatwiają przebieg procesu. Natomiast mało dostępne grupy OH rozmieszczone we wnętrzu krystalitów nie wchodzą w grę lub odgrywają nieznaczną rolę (program uprawnienia budowlane na komputer).

W procesie adsorpcji chemicznej bierze udział w przybliżeniu połowa aktywnych grup hydroksylowych. Adsorpcja odbywająca się w obszarach nie uporządkowanych powoduje nieznaczne tylko zwiększenie objętości drewna; silne pęcznienie drewna następuje dopiero wówczas, gdy wiązanie cząsteczek wody odbywa się na powierzchni krystalitów. Dlatego też w przedziale małych wilgotności drewna krzywe pęcznienia mają postać linii wklęsłych, a przebieg prostoliniowy zaznacza się dopiero począwszy od wilgotności 8%.

Adsorpcja chemiczna jest reakcją egzotermiczną. W miarę wiązania pary wodnej przez drewno wydzielane jest ciepło pochłaniania (ciepło adsorpcji), którego wielkość wynosi w początkowym stadium (drewno całkowicie suche) 260 cal na 1 G zaadsorbowanej wody. W miarę postępu nasycania ciepło pochłaniania stopniowo maleje, osiągając w punkcie nasycenia włókien wartość zerową. Na odwrót, przy suszeniu drewna, trzeba poza ciepłem parowania dostarczyć dodatkowe ilości ciepła, rosnące w miarę zmniejszania się wilgotności, potrzebne do zerwania wiązań między drewnem a wodą (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zdolność adsorbowania nie jest jednakowa w każdym punkcie powierzchni adsorbenta. Świadczy o tym fakt, że w tych samych warunkach ciepło pochłaniania pierwszych porcji gazu lub pary wodnej, zajmujących najbardziej aktywne części powierzchni, jest znacznie wyższe od ciepła pochłaniania ostatnich porcji, wiązanych przez mniej aktywne części powierzchni (uprawnienia budowlane).

Wytrzymałość drewna

Podane przez Langmuira założenie o niejednolitości powierzchni zostało sprawdzone i ogólnie przyjęte. W wypadku sił chemicznych największą aktywność wykazują atomy lub cząsteczki rozmieszczone w narożach, na krawędziach i na wypukłościach powierzchni, gdyż w tych warunkach kompensujące działanie rozmieszczonych wewnątrz adsorbenta atomów jest słabsze. Następstwem niejednolitości powierzchni jest niejednolite jej pokrycie jednocząsteczkową warstwą adsorpcyjną; obejmuje ono 20-40% powierzchni adsorbenta (program egzamin ustny).

Wytrzymałość drewna na rozciąganie wykazuje maksymalne wartości przy wilgotności 8%; wartości te obniżają się zarówno przy zmniejszaniu, jak przy zwiększaniu się wilgotności drewna. Zdaniem Kollmanna, zjawisko to można tłumaczyć tym, że w przedziale niskich wilgotności cząsteczki celulozy mają wstępne naprężenia rozciągające, które wskutek adsorpcji chemicznej zostają rozładowane. Można przypuszczać, że wskutek nasycania aktywnych grup hydroksylowych następuje odwrócenie przestawionych o 180° reszt glikozowych. Dzięki temu zwiększa się długość cząsteczek celulozy i zanikają wstępne naprężenia rozciągające, a w związku z tym wzrasta wytrzymałość na rozciąganie, osiągając najwyższą wartość przy 8% wilgotności (opinie o programie).

Adsorpcja fizyczna. Istota adsorpcji fizycznej polega na wzajemnym działaniu pól elektrycznych wytwarzanych przez cząsteczki substancji adsorbującej i substancji adsorbowanej. Podstawę zjawiska stanowi elektryczny charakter działających sił, które - podobnie jak siły spójności (siły kohezji , siły van der Waalsa) - działają tylko na nieznaczną odległość (segregator aktów prawnych).

W rozpatrywanym układzie drewno - woda zagadnienie ogranicza się do adsorpcji fizycznej cząsteczek pary wodnej przez drewno. W zjawisku tym istotną rolę odgrywają:

1) budowa cząsteczki wody,

2) zdolne do adsorpcji, hydrofilowe składniki drewna,

3) wewnętrzna powierzchnia drewna,

4) czynniki zewnętrzne.

Cząsteczka wody zbudowana jest z dwóch atomów wodoru i jednego atomu tlenu. Elektrony dwóch atomów wodoru tworzą oktet z sześcioma elektronami atomu tlenu (promocja 3 w 1).