Agresywne środowiska

Rozróżnia się stopnie agresywności środowiska. Oznaczają one intensywność korozyjnego oddziaływania agresywnego środowiska na materiały konstrukcji i dla stali węglowej charakteryzują się głębokością korozji w mm/rok przy korozji równomiernej (program uprawnienia budowlane na komputer).
Agresywne środowiska dzielą się na trzy grupy:
- gazowe (różne rodzaje gazów),
- ciekłe (roztwory kwasów, ługów, soli, ciecze organiczne, a w tej liczbie wody gruntowe i technologiczne),
- ciała stałe (sole, aerozole, pyły, grunty i inne) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Według stopnia agresywności środowiska dzielą się na 4 stopnie:

1 - nieagresywne,

2 - słabo agresywne,

3 - średnio agresywne,

4 - silnie agresywne.
Stopnie agresywności określa się dla warunków stałego oddziaływania środowiska w temperaturach 20-25 °C. Przy podwyższeniu temperatury środowiska do 70-80 °C stopień agresywności powiększa się o jeden stopień. Przy większych stężeniach gazów, dla gazów grupy C i wilgotności względnej powietrza poniżej 60%, środowisko agresywne kwalifikuje się jako silnie agresywne (uprawnienia budowlane).

Podział środowisk wg znowelizowanej instrukcji ITB ł) opracowano na podstawie:
PN-68/H-04650 Klasyfikacja klimatów. Rodzaje wykonania wyrobów technicznych
PN-70/H-04651 Ochrona przed korozją. Podział, nazwy, określenia i oznaczenia stopnia agresywności korozyjnej środowisk PN-56/Z-04030 Substancje szkodliwe dla zdrowia ludzkiego. Najwyższe dopuszczalne stężenie w mg/1 w powietrzu otaczającym stanowiska robocze
RWPG-70-2371 Ochrona przed korozją budowlanych konstrukcji przemysłowych w budowlach zakładów z agreswnymi środowiskami (program egzamin ustny). Klasyfikacja środowisk agresywnych
Podział środowisk nie wyczerpuje zagadnienia w całości, obejmuje natomiast typowe środowiska agresywne. W przypadkach produkcji specyficznej, jaka w praktyce może występować w przemyśle chemicznym, niezbędne staje się przeprowadzenie indywidualnych badań składu atmosfery. W szczególności dotyczy to środowisk z wysokimi temperaturami i środowisk w gruntach.

Dobór zestawów malarskich

Dobór zestawów malarskich dla nietypowych środowisk specjalnych należy przeprowadzać indywidualnie (opinie o programie).
Orientację co do agresywności środowiska może dać również szybkość korozji stali nie zabezpieczonej, np. w gatunku St3. Oznacza się ją w oparciu o normę
PN-52/H-04600, przy czym czas ekspozycji próbek na działanie środowiska powinien wynosić ok. pół roku. Przy badaniu agresywności atmosfery zewnętrznej należy uwzględnić zarówno miesiące letnie, jak i zimowe. Celowe jest zatem wyeksponowanie próbek blachy na okres np. od lipca do grudnia.

Stopień agresywności środowisk ciekłych na materiał konstrukcji określa się rodzajem, stężeniem i temperaturą cieczy, szybkością jej dopływu do powierzchni materiału i okresem oddziaływania środowiska (segregator aktów prawnych).
Okresowe oddziaływanie technologicznych cieczy na konstrukcje należy uważać jako środowisko stale agresywne w stosunku do stali węglowej.
Stopień agresywności określa się w warunkach stałego oddziaływania wymienionych środowisk w zakresie temperatur 20-H-25 °C.
W przypadkach ulegania gniciu, oleje roślinne i zwierzęce jako środowisko stają się silnie agresywne.

Stopień agresywności ciał stałych na stal konstrukcji budowlanych określa się według ich rozdrobnienia, rozpuszczalności w wodzie, wilgotności względnej powietrza i długości okresu oddziaływania środowiska.
Stopień agresywności określony jest w warunkach stałego oddziaływania podanych środowisk i w zakresie temperatur 20-P25 °C (promocja 3 w 1).

Jako nierozpuszczalne i słabo rozpuszczalne uważa się sole, których rozpuszczalność nie przekracza 2 g/1 (np. BaS04, CaF2, Na2SiE6 i inne). Dobrze rozpuszczalne sole wykazują rozpuszczalność powyżej 2 g/1 (np. chlorki, azotany, siarczany, oprócz BaS04).