Akumulacja

Chociaż więc akumulacja może w pewnym stopniu dotyczyć zapasów nietrwałych dóbr konsumpcyjnych, to jednak przede wszystkim obejmuje ona dobra trwałe (program uprawnienia budowlane na komputer). Do dóbr trwałych zaliczamy przede wszystkim wszystkie obiekty budowlane, jak drogi, linie komunikacyjne, przewody elektryczne, melioracje rolne oraz wszelkiego typu maszyny i urządzenia. W normalnie rozwijającej się gospodarce przede wszystkim dobra trwałe powinny zwiększać się z roku na rok. Sumę wartości netto wyprodukowanych przez społeczeństwo dóbr w pewnym okresie czasu nazywamy dochodem narodowym, natomiast ilość dóbr trwałych, które posiada społeczeństwo w określonym momencie, nazywamy trwałym majątkiem narodowym (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Majątek narodowy jest wynikiem pracy wielu pokoleń, a biorąc rzecz teoretycznie - nawet wszystkich pokoleń, jakie dotychczas istniały na świecie. Każde pokolenie zostawia pewną ilość majątku swoim następcom, którzy w ten sposób korzystają z pracy poprzedników. Gdy przyszliśmy na świat, w Polsce istniało już wiele fabryk, domów mieszkalnych, ulice miast były wybrukowane. My przekażemy swoim następcom znacznie więcej fabryk i mieszkań niż otrzymaliśmy, wiele ulic będzie starannie wyasfaltowanych. Gdyby społeczeństwo zużywało całkowity dochód, jaki wytworzy, nie mógłby istnieć żaden postęp materialny - dotąd odziewalibyśmy się w skóry i mieszkalibyśmy w jaskiniach.

Kultura materialna ludzkości, podobnie zresztą jak i kultura duchowa, jest dziełem całej ludzkości na przestrzeni wieków (uprawnienia budowlane).
Im większy majątek posiada społeczeństwo, tym większy dochód narodowy może ono wytworzyć dzięki niemu.
W państwie o ustroju socjalistycznym akumulacja powstaje w dwóch źródłach:
- w przedsiębiorstwach, które na akumulację odprowadzają część swoich zysków;
- w formie scentralizowanego czystego dochodu państwa, które czerpie dochody z podatku obrotowego, wpłat części zysku przedsiębiorstw, podatku od wynagrodzeń, ceł oraz innych świadczeń i opłat (program egzamin ustny).

Procent akumulacji

Aczkolwiek wielkość dochodu narodowego jest uzależniona od wielkości majątku narodowego, to jednak zależność ta nie zawsze jest bezpośrednia. Może bowiem istnieć społeczeństwo o dużym majątku narodowym, które nie potrafi jednak wytworzyć odpowiednio dużego dochodu. W krajach kapitalistycznych np. zjawisko takie występuje często w okresach kryzysów, okresach dużego bezrobocia, kiedy to wiele środków produkcji jest nieczynnych (opinie o programie). Może również istnieć społeczeństwo, które wytwarza duży dochód przy bardzo małym majątku, np. dzięki jakimś korzystnym warunkom, np. dzięki wielkim urodzajom płodów rolnych, obfitym połowom, łatwo dostępnym złożom cennych minerałów itp.

Jednym z podstawowych zagadnień gospodarki narodowej jest kwestia, jak dużą część swego dochodu narodowego powinno społeczeństwo spożywać, a ile odkładać na akumulację? Im więcej akumulujemy, tym szybciej wzrasta nasz majątek narodowy, tym szybciej rozwijamy się gospodarczo. Kraje zacofane nie mają więc innej drogi rozwoju gospodarczego jak zwiększyć procent akumulacji i w ten sposób przyśpieszyć swój przyszły dobrobyt. Gdy chcemy przyśpieszyć nasz rozwój gospodarczy — osiągnąć w przyszłości wysoki dochód narodowy - musimy już obecnie powiększać akumulację, aby wzrastał majątek trwały. Pamiętajmy jednak, że każda złotówka odłożona na akumulację zmniejsza bieżącą konsumpcję, wskutek czego przyczynia się do obniżenia obecnej stopy życiowej (segregator aktów prawnych).

Produkując więc elementy majątku trwałego, ograniczyć musimy produkcję dóbr konsumpcyjnych. Zagadnienie posiada więc istotną wagę dla nas wszystkich i powinniśmy je zrozumieć.
Procent akumulacji naszego dochodu narodowego w ostatnich latach.
Część dochodu narodowego, pozostałą po odjęciu funduszu akumulacji, nazywamy funduszem spożycia, gdyż przeznaczamy ją na spożycie.

Część funduszu spożycia wraca w formie wynagrodzeń do tych, którzy bezpośrednio wytworzyli dobra materialne. Druga część przeznaczona jest na wynagrodzenia dla osób wykonujących usługi nieprodukcyjne, przede wszystkim dla pracujących na polu nauki, oświaty, kultury i służby zdrowia (promocja 3 w 1). Trzecia część przypada w udziale administracji publicznej, wojsku, sądownictwu, bezpieczeństwu publicznemu. Ostatnia - stanowi fundusz ubezpieczeń społecznych.