Analogiczne wyniki

Giordano stwierdził wzrost ciężaru właściwego w drewnie napięciowym topoli. Analogiczne wyniki dały badania przeprowadzone w Katedrze Mechanicznej Technologii Drewna SGGW (F. Krzysik i B. Gonet), stwierdzono, że ciężar właściwy drewna topoli szarej (Populus canescens Sm.) z drewnem napięciowym wynosi przeciętnie 0,515 G/cm:1, a drewna normalnego 0,389 G/cm (program uprawnienia budowlane na komputer).

Natomiast ciężar właściwy drewna napięciowego u buka jest według Pieriełygina prawie taki sam, jak drewna normalnego. Fragmentaryczne badania, przeprowadzone w Instytucie Celulozowo-Papierniczym (1954) na próbkach normalnego i napięciowego drewna bukowego, dały podobne wyniki (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Zarówno u buka, jak u topoli kurczliwość i pęcznienie drewna napięciowego wzdłuż włókien są 2-2,5 raza większe niż w drewnie normalnym. Częste występowanie drewna napięciowego u buka uważają niektórzy autorzy (np. Kubinski) za przyczynę dużej skłonności drewna bukowego do pękania i paczenia się (uprawnienia budowlane).

Inni natomiast autorzy (Koehler, Perkitny) wiążą paczenie się i pękanie drewna bukowego z rozciągającymi naprężeniami “wzrostowymi”, które ich zdaniem występują normalnie w przyobwodowych warstwach pnia, niezależnie od czynników, którym przypisuje się powstawanie drewna reakcyjnego. Nie opublikowane badania Janiczka, Bielczyka, Bobrowicza i Ryznera (ITD, 1953 r.) nad przyczynami pękania drewna bukowego są rozbieżne z hipotezą Koehlera i Perkitnego (program egzamin ustny).

Wyniki tych badań wykazują duże różnice w kurczeniu się i pęcznieniu drewna bukowego wzdłuż włókien, niezależnie od położenia próbek w stosunku do promienia przekroju poprzecznego pnia.
Według Giordanow drewnie napięciowym topoli zwiększa się również kurczliwość w kierunku stycznym, co zgodne jest z obserwacjami Wałek-Czerneckiej i Smolińskiego (1954). Ten sam autor jest zdania, że obecność drewna napięciowego sprzyja powstawaniu zapaści tkanek (collapsis) w czasie suszenia  (opinie o programie).

Drewno napięciowe

Wytrzymałość bukowego drewna napięciowego na ściskanie jest według Pieriełygina mniejsza niż wytrzymałość drewna normalnego; wytrzymałość natomiast na rozciąganie wzdłuż włókien i udarność wzrastają o 11-13%. Wzrasta również wytrzymałość na zginanie (segregator aktów prawnych).
Różnice własności mechanicznych nie mają większego znaczenia w przemysłowym zastosowaniu drewna, różnice natomiast we własnościach fizycznych nadają drewnu napięciowemu wyraźnie ujemne cechy. Drewno napięciowe jest trudne do obróbki i nie daje gładkich powierzchni, co jest niepożądane w tarcicy, szkodliwe w produkcji sklejek, zupełnie zaś uniemożliwia produkcję zapałek.
Cechy te nie wywierają ujemnego wpływu na produkcję ścieru drzewnego i celulozy z drewna topolowego; odwrotnie, dzięki większej zawartości celulozy i mniejszej zawartości ligniny duży udział drewna napięciowego może być pożądany. Drewno napięciowe daje większą wydajność ilościową celulozy oraz ułatwia jej warzenie, jednak liczba dobroci pozyskanej celulozy jest niższa niż dla normalnego drewna topolowego. Według badań C. Szlakowskiego (Instytut Celulozowo-Papierniczy) z drewna topoli szarej (Populus canescens Sm.) zawierającego drewno napięciowe uzyskano przy warzeniu ługiem o zawartości 18% czynnych alkaliów wydajność celulozy 63,2%, gdy tymczasem wydajność celulozy z normalnego drewna tego samego gatunku wyniosła w tych samych warunkach 56,5%. Liczba dobroci celulozy uzyskanej z drewna normalnego wyniosła 194,5; obecność drewna napięciowego obniżyła ją do 163,8 (promocja 3 w 1).

Porównawcze badania wydajności i własności wytrzymałościowych celulozy, otrzymanej z normalnego i napięciowego drewna bukowego, przeprowadzone przez Instytut Celulozowo-Papierniczy (1954) nie wykazały różnic w wydajności celulozy; własności wytrzymałościowe celulozy z drewna napięciowego okazały się nieco niższe niż celulozy z normalnego drewna bukowego.

W czasie wzrostu drzewa mogą powstać odchylenia od normalnego przebiegu twardzielowania. Odchylenia te zachodzą zwykle pod wpływem czynników zewnętrznych, takich jak mróz, grzyby pasożytnicze itp.