Aparatura spawalnicza

W powojennym dziesięcioleciu karierę zrobił polichlorek winylu. Przez długie lata ,,narodowe” tworzywo Niemiec zostało jako łup wojenny wzięte na warsztat badawczy w USA i obecnie zajmuje tam bardzo poważne miejsce wśród tworzyw konstrukcyjnych, zdobywając jednocześnie znaczenie światowe. Wysoko ceniony w państwach silnie uprzemysłowionych stanowi jednocześnie poszukiwane tworzywo termoplastyczne w pozostałych krajach. W USA wyrabia się go w dwu zasadniczych odmianach, oznaczanych symbolami PVC I i PVC II. Odmiana PVC I odznacza się większą odpornością chemiczną, podczas gdy PVC II ma przeciętną odporność chemiczną, lecz za to lepszą udarność (program uprawnienia budowlane na komputer).

W przeciwieństwie do rur polietylenowych, których łączenie w warunkach polowych nastręcza sporo trudności, rury z polichlorku winylu łączy się łatwo na gwint lub przez spawanie gorącym powietrzem. Aparatura spawalnicza składa się w ogólnych zarysach ze sprężarki tłoczącej powietrze do dyszy ogrzewanej do temp. ok. 200°C. Strumień gorącego powietrza ogrzewa styki spawanych płyt oraz zmiękcza pręt spawalniczy (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Poza tym stosuje się jeszcze kilka innych sposobów technicznego łączenia polichlorku winylu, m. in. przez tzw. zgrzewanie. Metoda ta polega na rozgrzewaniu łączonych miejsc przez bezpośredni kontakt z gorącą blachą i ściskaniu ich. Spawanie jest bardzo szeroko stosowane do wykonywania rozgałęźników, kolanek, łączenia rurociągów, do produkcji zaworów, kurków, zbiorników wolnostojących lub wykładzin, rynien, przewodów wentylacyjnych itp. Rury i płyty dają się giąć na gorąco i obrabiać mechanicznie narzędziami stosowanymi przy obróbce drewna (uprawnienia budowlane).

Należy przy tym zwrócić uwagę na to, że łączenie tworzyw sztucznych, a zwłaszcza rur stanowi jedno z najtrudniejszych zagadnień w dziedzinie stosowania tworzyw sztucznych. Zdaniem fachowców ponad 90% uszkodzeń rurociągów jest spowodowane wadami w wykonaniu złącza, 8% - innymi błędami montażowymi, a tylko 1-2% - wadami materiału. Jednocześnie podkreślają oni, że wykonywanie złącz należy powierzać jedynie wytrawnym specjalistom (program egzamin ustny).

Pompy studzienne

Rury oraz filtry z polichlorku winylu znalazły dość szerokie zastosowanie do budowy studziennych pomp ssąco-tłoczących o głębokości nie przekraczającej 30 m, ponadto zaś do wyrobu części aparatury do oczyszczania wody, liczników itp.

Wielką zaletę przewodów z tworzyw sztucznych stanowi elastyczność w temp. 0°C, która zabezpiecza je przed pęknięciem wskutek zamarzania w nich wody (opinie o programie). Niedawno opisano bardzo prosty sposób zabezpieczania rur metalowych przed rozsadzeniem przez lód za pomocą wkładek z węża z tworzyw sztucznych. Do przewodu wprowadza się ściśle z obu stron zamknięty, wypełniony powietrzem wąż o przekroju wynoszącym ok. 1/3 przekroju przewodu. Podczas krzepnięcia wody wzrastające wewnątrz przewodu ciśnienie zgniata elastyczny pęcherz odciążając ściany metalowe.

Należy przy tym zwrócić uwagę na to, że elastyczność tworzyw sztucznych maleje wraz ze spadkiem temperatury i w pewnym momencie, charakterystycznym dla danego tworzywa, znika (materiał staje się kruchy). Przy układaniu więc rur w terenie należy zwracać uwagę na dobór materiałów i raczej zakopywać je głębiej, niż dochodzi działanie mrozu (segregator aktów prawnych).

W USA stosuje się gdzieniegdzie - raczej w charakterze prób - droższe, ale wytrzymalsze mechanicznie w szerszych granicach temperatur (od ok. -55 do ok. +70°C) rury z laminatów poliestrowych. Produkuje się je o dwudziestu różnych średnicach do 20″ (50,8 cm) włącznie, czyniąc próby wykorzystania ich do budowy przewodów głównych. Wg danych amerykańskich ciśnienie robocze grubościennych (od 5,45 do 6,35 mm) rur poliestrowych o średnicach - 4V2″ wynosi 14 at n (promocja 3 w 1).

Rury kanalizacyjne, pracujące bez ciśnienia lub pod ciśnieniem nieznacznym, wyrabia się głównie z polichlorku winylu i polietylenu i stosuje dość powszechnie. Części, w których może zatrzymać się gorąca woda, np. zamknięcia hydrauliczne lub syfony, lepiej jest wykonywać z materiałów o większej wytrzymałości cieplnej, tj. z duroplastów, poliamidów.