Beton komórkowy

Przyjmuje się, że stan ten powstaje w czasie, gdy różnica wilgotności w przekroju nie przekracza 2-3% masy. W warunkach klimatu umiarkowanego średnie zawilgocenie przegród z betonu komórkowego w stanie ustabilizowanej wilgotności wynosi ok. 4% masy i stan ten występuje w zależności od stosowanej technologii produkcji betonu komórkowego i rodzaju faktury po kilku latach (program uprawnienia budowlane na komputer).

Różnicom wilgotności betonu komórkowego towarzyszą odkształcenia. Przy stanie krytycznym wilgotności występują więc w praktyce takie naprężenia na powierzchni zewnętrznej płyt, które powodować mogą powstawanie rys i spękań (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Dodatkowo dalsze naprężenia, lecz w dużo mniejszym zakresie wywołane są przez zmiany temperatury otoczenia, tj. przez różnice temperatury na powierzchni zewnętrznej i wewnętrznej płyt występujące na wiosnę między nocą i dniem (szoki cieplne krótkotrwałe) oraz w lecie i w zimie (zmiany cieplne długotrwałe) (uprawnienia budowlane). Skurcz betonu komórkowego od nierównomiernego wysychania i ugięcia płyt od zmian temperatury zewnętrznej (głównie krótkotrwałych) wywołują naprężenia powodujące powstawanie rys i spękań. Rysy te przebiegają zwykle wzdłuż zbrojenia, a niejednokrotnie również między zbrojeniem. W przekrojach nad zbrojeniem beton komórkowy ma często osłabiony przekrój, co sprzyja tworzeniu rys, przede wszystkim w tych miejscach. W ten sposób można wyjaśnić przyczyny tworzenia w lecie rys na zewnętrznej powierzchni płyt z betonu komórkowego (program egzamin ustny).

Proces łuszczenia betonu

W zimie i na wiosnę w nowo eksploatowanych budynkach może występować jeszcze inny niż w lecie przebieg zjawisk cieplno-wilgotnościowych w elementach z betonu komórkowego, który może jednak również wywołać niszczenie materiału. Po uruchomieniu centralnego ogrzewania, ściany z betonu komórkowego szybciej wysychają od strony wewnętrznej niż od zewnętrznej. Wilgoć zbiera się zatem od strony zewnętrznej i w zależności od wilgotności początkowej, struktury materiału i rodzaju faktury zewnętrznej występuje bardziej lub mniej, intensywne zbieranie (kondensacja) wilgoci w warstwie zewnętrznej (opinie o programie). Czasami w zimie, a dość często wiosną, gdy temperatura zewnętrzna w ciągu dnia jest w pobliżu 0°C lub nieznacznie powyżej 0°C, w przekroju ściany od strony zewnętrznej istnie- je temperatura punktu rosy, przy której występuje zjawisko wykraplania pary wodnej. Dodatkowo sprzyjać temu może obecność zbrojenia, wokół którego - jako naturalnej wkładki zimna - może istnieć temperatura punktu rosy i wykraplać się para wodna (segregator aktów prawnych). Wieczorem temperatura zaczyna spadać i w nocy osiąga ona wartość 0°C lub nieznacznie poniżej 0°C. Wystarcza to jednak, aby zawilgocona warstwa betonu komórkowego zamarzała, powodując odspojenie samej faktury lub cienkiej, zewnętrznej warstwy betonu komórkowego. Powoduje to jednocześnie tworzenie się siatki rys na powierzchni. Ten proces łuszczenia betonu komórkowego zależy również w głównej mierze od wilgotności średniej materiału. Zachodzi on tym łatwiej, im bardziej wilgotny jest beton komórkowy w chwili wbudowywania elementów.

W dalszym użytkowaniu budynków przez rysy i spękania utworzone w lecie na skutek krytycznej różnicy wilgotności i wiosną na skutek wykraplania pary wodnej i jej zamarzania, a także od odkształceń wywołanych zmianami temperatury zewnętrznej przedostaje się do wnętrza elementów woda opadowa, która sprzyja rozwijaniu korozji zbrojenia. Sam postęp korozji przyspiesza niejednokrotnie odpadanie spękanej i odspojonej zewnętrznej warstwy betonu komórkowego (promocja 3 w 1).

Istotne jest więc, aby przy wbudowywaniu elementów beton komórkowy miał wymaganą wilgotność, tj. 25°/o masy, a zastosowana faktura zewnętrzna zabezpieczała w lecie materiał od zbyt szybkiego wysychania, a w zimie nie powodowała kondensacji wilgoci i jej wykraplania w okresie zmian temperatury zewnętrznej w pobliżu 0°C.