Beton zastosowany do konstrukcji

W przypadku stosowania konstrukcji sprężonych należy przyjąć, że prawdopodobieństwo skorodowania strun w konstrukcjach strunobetonowych jest mniejsze niż w kablobetonowych, pod warunkiem że zarówno współczynnik pewności przed zjawieniem się rys będzie dostatecznie duży i rysy w czasie użytkowania konstrukcji nie pojawią się (program uprawnienia budowlane na komputer).

W konstrukcjach kablobetonowych również nie można dopuścić do pojawienia się rys. Ponadto nie należy stosować prowadzenia kabli w otwartych kanałach kablowych lub zamkniętych, lecz nie pozwalających na wykonanie iniekcji pod ciśnieniem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Nie zaleca się też stosowania składanych dźwigarów kablobetonowych. W przypadku zastosowania takiej konstrukcji (przy dużych rozpiętościach), zaleca się ograniczenie liczby styków do niezbędnego minimum i umieszczenie tych styków w przekroju o mniejszym momencie od momentu największego występującego w belce.

Konieczne jest zastosowanie specjalnej ochrony styków, polegającej na zabezpieczeniu przed przenikaniem nie tylko gazów agresywnych, ale również wilgoci i powietrza. Należy zachować zasadę, że im bardziej agresywne jest środowisko, w jakim będą pracować konstrukcje, tym mniej jest zalecane stosowanie konstrukcji sprężonych, a w przypadku ich zastosowania wymagają one skuteczniejszego zabezpieczenia antykorozyjnego. Beton zastosowany do konstrukcji powinien być jak najbardziej szczelny. Nie należy dopuścić do wbudowania elementów wykazujących braki, odpryski, rysy itp. uszkodzenia powstałe w czasie produkcji, składowania lub transportu (uprawnienia budowlane).

Kanały kablowe powinny mieć dostatecznie duży przekrój, który umożliwiałby wykonanie założonej grubości otuliny strun kabla na całej ich powierzchni i długości. Zaleca się stosowanie blaszanych szczelnych osłon kanałów kablowych i unikanie sprężania dwuetapowego, w czasie którego może nastąpić korozja nie zabezpieczonych kabli (program egzamin ustny).

Stal sprężająca

Duży wpływ na trwałość konstrukcji żelbetowych zwykłych, a tym bardziej sprężonych, ma stan skorodowania zbrojenia przed jego zabetonowaniem lub otulaniem w kablach zawiesiną cementową. Zastosowanie prętów wykazujących rdzę warstwową lub wżery jest niedopuszczalne. Zbrojenie konstrukcji żelbetowych przed zabetonowaniem powinno być oczyszczone z wszelkich zanieczyszczeń i luźno przylegających osadów rdzy, należy je również odtłuścić (opinie o programie).

Specjalną uwagę należy zwrócić przy oczyszczaniu stali zbrojeniowej do konstrukcji wykonywanych na terenie lub w pobliżu zakładów przemysłowych, gdzie atmosfera zanieczyszczona jest agresywnymi gazami i pyłami. Gazy te i pyły mogą gromadzić się na powierzchni stali, zwłaszcza jeśli jest pokryta rdzą. W takim środowisku wskazane jest po oczyszczeniu stali z rdzy jak najszybciej wykonać zbrojenie i konstrukcję zabetonować.

Stal sprężająca (struny) nie powinna wykazywać żadnych wżerów, a oczyszczenie jej z powierzchniowej warstewki rdzy powinno być szczególnie dokładne i staranne. Transport stali zbrojeniowej powinien odbywać się możliwie czystymi krytymi środkami transportowymi (segregator aktów prawnych).

Na placu budowy stal strunową należy przechowywać w magazynach zamkniętych o wilgotności względnej mniejszej od 60%. Stali zbrojeniowej nie należy składować bezpośrednio na posadzce lub ziemi. Należy ją układać na odpowiednich stelażach w celu zabezpieczenia przed wilgocią i zabrudzeniem.

Stal strunową należy również chronić przed uszkodzeniami mechanicznymi: zginaniem, zrzucaniem, uderzeniami, gdyż powstałe zadraśnięcia stają się miejscem skoncentrowania naprężeń, zmniejszonej wytrzymałości i powstawania ognisk korozji strun.

Elementy stalowe nic powinny być narażone na bezpośrednie działanie czynników atmosferycznych ani stykać się ze środowiskiem, które może przyspieszyć proces korozji. Konstrukcje stalowe powinny być jak najszybciej po ich wykonaniu powleczone ochronnymi powłokami malarskimi (promocja 3 w 1).