Betony lekkie

Najlepsze wyniki uzyskuje się dla konsystencji gęstoplastycznej względnie na pograniczu gęstoplastycznej i plastycznej (program uprawnienia budowlane na komputer). W konsekwencji tego, betony o niższym stosunku C/W charakteryzują się wyższymi wytrzymałościami a to dzięki większej szczelności.
Betony lekkie o konsystencji półciekłej i ciekłej są wykonywane bardzo rzadko.

Dodatkową trudność dla tego zakresu konsystencji stanowi niski ciężar objętościowy kruszyw lekkich. Duża różnica w ciężarach objętościowych zaczynu i kruszywa ułatwia segregację betonu (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Obserwowane były nawet wypadki wypływania lekkiego kruszywa keramzytowego z warstwy zaprawy (cement z piaskiem naturalnym). Mieszanie składników masy betonowej najlepiej jest przeprowadzić w betoniarkach przeciwbieżnych lub współbieżnych.
Czas mieszania nie powinien być krótszy niż 3 minuty, licząc od momentu dodania ostatniego składnika. O ile dozowane kruszywo jest suche, to podobnie jak w przypadku betonów jamistych należy kruszywo po wstępnym wymieszaniu pozostawić w betoniarce na okres czasu potrzebny do nawilżenia kruszywa (zazwyczaj 5 do 10 minut), a następnie po dodaniu reszty składników ponownie wymieszać (uprawnienia budowlane). Stosowania betoniarek wolnospadowych o ile możności należy unikać. Obserwowane były wypadki, kiedy zawarty w masie betonowej dodatek popiołu lotnego ulegał w tego typu betoniarkach zgrudkowaniu w ziarna o średnicy do 20 mm.

Oczywiście wpływało to w sposób zasadniczy na obniżenie i rozrzut wyników wytrzymałościowych. Mieszanie ręczne w porównaniu do mechanicznego (szczególnie w betoniarkach o wymuszającym działaniu) jest znacznie mniej efektywne (program egzamin ustny). Główną przyczyną jest tutaj brak czynności „wcierania” pyłów w zewnętrzne pory, a jedynie ma miejsce otaczanie ziarn kruszywa zaprawą.
Podczas transportu masa betonowa nie powinna ulegać segregacji. Jeżeli jednak istnieją obawy, że mogło nastąpić jej częściowe rozsegregowanie, należy zastować pośrednie wyładowanie na specjalnie do tego celu przygotowanym pomoście. Z pomostu masę można podawać do formy małymi porcjami z kilku różnych miejsc na przemian, co zazwyczaj w dostatecznym stopniu likwiduje rozsegregowanie masy.

Masa betonowa

Układanie i zagęszczanie masy powinno zapewniać dokładne wypełnienie form jak i jednorodność betonu. Niedopuszczalne, podobnie jak i w betonach jamistych, jest zrzucanie masy betonowej z wysokości wyższej niż 2 m. Grubość warstwy układanego betonu nie powinna przekraczać 30 cm. Zagęszczanie betonu dokonywane jest z reguły za pomocą wibracji. Stosowane do tego celu są wibratory stołowe, przyczepne, powierzchniowe jak i wgłębne. Zalecane jest stosowanie wibratorów o możliwie wysokiej częstotliwości drgań (opinie o programie).

Przy wykonywaniu dużych elementów z betonów lekkich rzeczywisty czas wibracji jest z reguły dłuższy niż małych próbek kontrolnych (walce 0 16 cm). Jeżeli w praktyce zagęszczenie walców 0 16 cm trwa 30-60 sek., a wyjątkowo dla bardzo suchej masy do 90 sek., to duże elementy wibruje się ok. 2-3 minut. Pociąga to za sobą zazwyczaj konieczność skorygowania składu betonu przez zmniejszenie nieco ilości wody zarobowej (segregator aktów prawnych).
Często spotkać można rozpowszechniony pogląd, że momentem sygnalizującym zakończenie czasu wibracji jest pojawienie się na powierzchni betonu zaczynu cementowego.

Zjawisko to ma miejsce tylko w przypadku betonów o dużej ilości zaprawy (ok. 600 l/m:i), a szczególnie wtedy, gdy stosowany jest dodatek popiołów lotnych. Dodatek popiołów lotnych powoduje również, że pozornie ledwie wilgotna masa betonowa przy zagęszczaniu wykazuje konsystencję gęstoplastyczną lub plastyczną. Łączy się to z dużym niebezpieczeństwem przedozowania (optymalnej) ilości wody.

Masa betonowa bez dodatku popiołów lotnych podczas zagęszczania nie wykazuje zjawiska wypływania „zaczynu cementowego”. Wręcz przeciwnie zaprawa ma wyraźną tendencję do ściekania ku dolnym częściom formy. Widomym objawem tego jest wypływanie zaczynu podczas zagęszczania poprzez
nieszczelności formy u podstawy (promocja 3 w 1).