Betony lekkie

W procesie przygotowania betonu lekkiego należy zapewnić wymaganą wytrzymałość i ciężar objętościowy przy nieuniknionych wahaniach jakości kruszyw porowatych. Stosowanie kruszyw frakcjonowanych jest nieodzownym warunkiem uzyskania jednorodnego składu betonu lekkiego. Nie wolno przy tym użyć mieszanki kruszywa grubego i drobnego ze względu na unieuniknione jej rozwarstwianie się przy podawaniu do mieszarki (program uprawnienia budowlane na komputer).

Różny ciężar objętościowy kruszywa nie daje jednolitego składu mieszanki betonowej, szczególnie przy wagowym sposobie dozowania. Największą stałość jakości mieszanki do betonu lekkiego osiąga się przy dozowaniu kruszyw objętościowym i wagowym (wg ciężaru objętościowego). Wskutek rozwiniętej szorstkiej powierzchni kruszywa traci się dużo energii na przygotowanie mieszanki do betonu lekkiego o wymaganym składzie i jednorodności (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Stosowanie mieszanek o strukturze szczelnej i poryzowanej przy ciekłości odpowiadającej użytym środkom zagęszczania daje najbardziej trwałe wskaźniki cech betonu. Do formowania wyrobów z betonu konstrukcyjno-termoizolacyjnego (płyty ścienne i in.) najbardziej celowe jest stosowanie mieszanek plastycznych i półciekłych, przygotowywanych z dodatkami napowietrzającymi lub poryzowanych za pomocą piany (uprawnienia budowlane).

Betony lekkie na kruszywach porowatych przygotowuje się w takich samych oddziałach dozująco-mieszających, jak mieszanki do betonów zwykłych. Cement i piasek dozuje się wagowo z dokładnością do ± 1%, kruszywa grube porowate - objętościowo z dokładnością do ±3%, wodę (z uwzględnieniem wilgotności kruszyw) i dodatki - wagowo lub objętościowo z dokładnością do ± 1% (program egzamin ustny).

Roztwory wodne

Przy dużym wahaniu ciężaru nasypowego kruszywa porowatego (w granicach powyżej 15%) i jego odmierzaniu dozownikiem objętościowo-wagowym można posługiwać się przyrządem opracowanym w Kujbyszewskim DSK-1. W tym przypadku kruszywo doprowadzane z zasobnika rozdzielczego do zasobnika dozownika wagowego odchyla specjalnie ustawioną dodatkową zasuwę wahliwą z pozycji początkowej do skrajnej, przy której zapewnia się odmierzanie wymaganej objętości kruszywa. Zasuwa zamyka styk skrajnego wyłącznika i do pulpitu sterowania nadchodzi sygnał ukończeniu dozowania. Następnie operator określa ciężar odmierzonego kruszywa, a według niego ilość piasku potrzebną do jednego zarobu (opinie o programie).

Mieszankę do betonu lekkiego należy przygotowywać w mieszarkach o działaniu wymuszonym, zapewniających jakościowe mieszanie bez istotnej zmiany uziarnienia kruszyw porowatych. Okres mieszania powinien wynosić nie mniej niż 4 min dla żwiru 5 min dla tłucznia; przy wyładunku z mieszarki temperatura mieszanki nie powinna być mniejsza niż 5°C (dlatego zimą należy podgrzewać wodę, a w razie konieczności również kruszywa). Odchyłka ciekłości mieszanki od wymaganej nie powinna przekroczyć wg stożka ± 1 cm, a wskaźnika plastyczności ±20% (segregator aktów prawnych).

Materiały ładuje się do mieszarki bez jej zatrzymywania. Przy półautomatycznym dozowaniu podaje się początkowo suche kruszywa i drobno- zdyspergowane dodatki mineralne (zamiast części cementu), jak również 2/3 wymaganej ilości wody i miesza składniki mieszanki w ciągu 1 minuty. Następnie wprowadza się spoiwo, pozostałą ilość wody i roztwory wodne dodatków chemicznych, po czym przedłuża się wspólne mieszanie  wszystkich składników mieszanki betonowej. Przy wykorzystaniu drobno mielonych dodatków mineralnych (z przemiału mokrego) ładuje się do mieszarki początkowo dodatki (w postaci szlamu), cement, wodę i po krótkotrwałym mieszaniu - kruszywo. Dodatki uplastyczniające i porotwórcze, jak również dodatki przyspieszające twardnienie wprowadza się do mieszanki betonowej z pozostałą częścią wody zarobowej przed ostatecznym zmieszaniem wszystkich składników. Przy automatycznym dozowaniu wprowadza się do mieszarki wszystkie składniki od razu (promocja 3 w 1).

Mieszankę poryzowaną przygotowuje się w mieszarkach o działaniu wymuszonym (betoniarki S-356 i S-355 oraz mieszarki do zapraw SM-290 i S-209). W betonowniach ustawia się dodatkowe urządzenie i zbiorniki do przygotowywania, podawania i dozowania dodatków porotwór- czych lub ich emulsji.