Cementy hutnicze do betonów

Instrukcja MB i PMB oraz ITB z roku 1966 dopuszcza stosowanie cementów hutniczych do betonów wykonywanych w zimie, o ile spełni się następujące główne zalecenia (program uprawnienia budowlane na komputer).
Nie dopuści się, aby beton wykonany z cementu hutniczego uległ zamrożeniu przed uzyskaniem wytrzymałości na ściskanie równej co najmniej 80 kG/cm2, przy czym przyjmuje się, że zamrożenie następuje przy temperaturze niższej od - 2°C.

Stosując cementy hutnicze do betonów o markach niższych niż 170 przy temperaturach powietrza niższych niż +5 C, będzie się te betony podgrzewać aż do uzyskania wytrzymałości co najmniej 80 kG/cm2. Stosowanie w tym przypadku tylko metody zachowania ciepła jest niewystarczające (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Elementy prefabrykowane nie będą wystawiane na działanie ujemnych temperatur, zanim wytrzymałość betonu nie osiągnie 80 kG/cm2.

Jeśli przy wykonywaniu betonów marek 170 lub 200 spodziewany jest spadek temperatury poniżej - 2°C pomiędzy trzecim a czternastym dniem
dojrzewania, lo zastosuje się zabezpieczenie betonu np. wg tablicy nr 1 wymienionej wyżej instrukcji MB i PMB (uprawnienia budowlane).
Jeśli przy wykonywaniu betonów marki 170 i 200 przewidywany jest spadek temperatury poniżej - 2°C przed upływem trzech dni, to zabezpieczy się beton wg tablicy nr 2 wymienionej instrukcji. Tablica podaje dopuszczalny maksymalny wskaźnik przenikania ciepła k kcal/m2h°C przez warstwę ocieplającą.

Ze względu na szybki okres tężenia i wysoką kalo- ryczność, cement glinowy może mieć duże znaczenie dla wykonywania betonów w zimie. Lecz tylko te cechy pozytywne wyróżniają go spośród innych cementów. Cement ten jest drogi, mało rozpowszechniony i trudny w stosowaniu (program egzamin ustny). Duża kaloryczność tego cementu zmusza do precyzyjnego określania temperatur wstępnych mieszanek betonowych. Zbytnie samoocieplenie się wewnętrznych partii betonu prowadzi często do spękania i spadku wytrzymałości betonu w czasie. Jest to wynik rekrystalizacji, która rozpoczyna się już przy temperaturze + 30 C. Lepiej zatem ten cement stosować tylko do prac awaryjnych i to w niewielkich objętościach. Ograniczenia stosowania tego cementu wprowadzają także inne państwa.

Inne cementy

Pozostałe cementy, a szczególnie z pucolanami, siarczanami i cementy niskokaloryczne (hydrotechniczne) nie nadają się do robót zimowych. Przy doborze cementów należy szczególnie zwrócić uwagę na różnicę pomiędzy betonami wykonywanymi w okresie zimowym a betonami mrozoodpornymi. Cementy korzystne przy wykonywaniu betonu w zimie często nie są właściwe przy wykonywaniu betonów mrozoodpornych. Doświadczenia praktyki budowlanej jak i wyniki badań wskazują zdecydowanie na to, że cementy hutnicze, a zwłaszcza marki 250, powinny być w ogóle wyeliminowane. Najkorzystniejsze są cementy szybko twardniejące (opinie o programie).

Należy przyjąć więc za zasadę, aby do robót betonowych w okresie zimowym stosować wyłącznie cementy portlandzkie wyższych marek i w miarę potrzeby szybko twardniejące. Aktualnie przygotowywana jest produkcja nowego cementu portlandzkiego 500 S-3, charakteryzującego się tym, że już po 12 godzinach uzyskuje wytrzymałość min. 100 kG/cm.

Niezależnie od tego, czy beton wykonywany jest w okresie letnim czy zimowym, obowiązują te same prawa odnośnie do dostosowania i wpływu kruszyw na właściwości betonu. Należy jednak pamiętać, że poszczególne cechy kruszywa mają duży wpływ na mrozoodporność młodego betonu (segregator aktów prawnych). O stopniu przydatności kruszywa do betonu narażonego na działanie ujemnych temperatur decydują następujące cechy:
- pochodzenie,
- stopień zwietrzenia,
- nasiąkliwość,
- mrozoodporność,
- kształt ziaren,
- rodzaj powierzchni.
- skład granulometryczny,
- średnica największych ziaren,
- zanieczyszczenia pyłami i związkami organicznymi.

Ogólnie można powiedzieć, że kruszywa są tym lepsze, im dają betony bardziej szczelne, o większej przyczepności zaczynu do kruszywa, mniej nasiąkliwe. Do najlepszych kruszyw zaliczają się: granity, sjenity, porfiry, bazalty diabazy i ubogie w miką gnejsy. Nie ustępują im piaskowce i wapienie drobnokrystaliczne, o ile nie zawierają substancji gliniastych jak np. margle (promocja 3 w 1).