Ciągłość procesu
W piaskach zjawisko to nie występuje, ponieważ grubość wody błonkowej jest nich znikoma, jak również mała jest wysokość podciągania kapilarnego. W glinach i iłach z kolei wskutek małego światła kapilar wydatek wody jest również nieznaczny. Przemieszczanie się wody pod wpływem temperatury będzie więc najintensywniej występować w gruntach pylastych, gdyż w gruntach tych woda błonkowa ma istotną grubość, a światło kapilar jest dostatecznie duże by zapewnić ciągłość procesu. Pociąga to za sobą znaczny wzrost wilgotności gruntów pylastych w strefie przemarzania (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zjawisko opisane wyżej jest oczywiście możliwe w warunkach klimatycznych, w których następują znaczne dobowe wahania temperatury w ciągu roku, a w szczególności występują okresowo temperatury poniżej 0°C. Towarzyszy ono nieodłącznie procesowi zamarzania wody w gruncie, zwanemu przemarzaniem gruntu. Następstwem przemarzania jest w związku z tym znaczny wzrost objętości gruntu zazwyczaj o wiele wyższy niż ten, który by wynikł tylko ze zwiększenia objętości wody zawartej w porach przed obniżeniem się temperatury (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Ten wzrost objętości uzewnętrznia się powstaniem tzw. wysadzin, tj. podnoszenia powierzchni terenu, czy nawierzchni drogowej w miejscach gdzie występują grunty szczególnie wrażliwe na przemarzanie. W Skandynawii obserwowano wysadziny rzędu 30,0 cm przy głębokości przemarzania rzędu 1,0 m, a więc w żadnym przypadku nie mogłyby one nastąpić w wyniku krzepnięcia wody w porach, która zwiększa swą objętość przechodząc w lód zaledwie o 9,1%. Potwierdza to fakt silnego wzrostu wilgotności w efekcie przemieszczania się wody pod wpływem gradientu pola temperatury (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Określenie głębokości strefy
Określenie głębokości strefy przemarzania gruntu jest jednym z bardziej złożonych zagadnień teorii przewodnictwa cieplnego. Ten termodynamiczny proces zachodzi bowiem w ośrodku wieloskładnikowym pod względem chemicznym i dwu- lub nawet trójfazowym pod względem fizycznym i stowarzyszony jest ponadto z szeregiem zjawisk natury fizyko-mechanicznej (program egzamin ustny).
Z uwagi na duże uproszczenia założeń fizycznych wartości uzyskane ze wzorów mają jedynie znaczenie orientacyjne. Stąd dla celów praktycznych słuszne wydaje się stosowanie wzorów empirycznych opartych na obserwacjach meteorologicznych. Grubość pokrywy śnieżnej, która stanowi warstwę izolującą i utrudnia odpływ ciepła z gruntu, wpływa bowiem równie istotnie na głębokość przemarznięcia gruntu, jak wszystkie dyskutowane wyżej czynniki. Stąd w krajach, w których proces przemarzania może zachodzić, normy budowlane indywidualnie określają możliwe głębokości przemarzania w zależności od warunków klimatycznych. Dane te są oczywiście oparte na obserwacjach meteorologicznych (opinie o programie).
Kryteria wysadzinowości wynikają wprost z uwag poczynionych dotyczących mechanizmu migracji wody pod wpływem gradientu temperatury. Wszystkie są oparte na analizie uziarniania oraz kapilarności gruntu. Oczywiście wysadźmy mogą występować tylko wtedy, gdy poziom wód gruntowych nie znajduje się głębiej niż wynosi wysokość podciągania kapilarnego licząc od strefy przemarzania (segregator aktów prawnych).
Pory gruntu tworzą siatkę kapilar o zmiennych przekrojach. W przypadku nasycenia gruntu wodą kapilary są wypełnione rozwiązań wodnymi soli mineralnych zależnie od budowy chemicznej szkieletu gruntowego. Stężenie tych roztworów jest również zależne od konkretnych warunków nasycenia Własności mechaniczne gruntu wchodzą, w skład ogółu cech opisujących własności fizyczne tego ośrodka. Z punktu widzenia przedmiotu mają one podstawowe znaczenie i stąd wydzielono omówienie ich w osobny rozdział (promocja 3 w 1). Każdy dział stosowanej mechaniki ośrodków ciągłych opiera się bowiem na prawach opisujących zachowanie się materiału podczas procesu obciążania : odciążania, oraz definiujących jego wytrzymałość.
