Ciężar obudowy stałej

Ciężar obudowy stałej (nieruchomej) wchodzącej w skład wyposażenia zasuwy można orientacyjnie przyjmować o wielkości 20% ciężaru samej zasuwy (program uprawnienia budowlane na komputer).
Zamknięcia zasuwowe mają bardzo uniwersalne zastosowanie, gdyż dzięki różnym, omówionym wyżej rozwiązaniom konstrukcyjnym nadają się do dużych i małych spiętrzeń, dużych i małych rozpiętości, w warunkach dużego ruchu rumowiska w rzece, jak i przy konieczności precyzyjnego regulowania poziomu górnej wody (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zasuwy chętnie są także stosowane ze względu na prostotę wykonania i montażu, łatwość przeglądu i konserwacji, dużą sztywność, a zarazem dużą szczelność. Jako główne wady zasuw można wymienić: konieczność wysokiego umieszczenia mechanizmów wyciągowych i bardzo dużą - w porównaniu z innymi typami zamknięć - moc mechanizmów wyciągowych, szczególnie w początkowym okresie ruchu, a więc duży koszt urządzeń mechanicznych. Powoduje to konieczność budowy przy zamknięciach zasuwowych wysokich i grubych filarów, przez co koszt części stałej jazu jest dość znaczny. W ostrym klimacie dodatkową wadą zasuw jest obmarzanie uszczelnień, co często zmusza do instalowania specjalnych urządzeń ogrzewających.

Zamknięcia segmentowe. Mają one ścianę piętrzącą w kształcie odcinka walca kołowego, przekazującą parcie wody zwykle na dwa dźwigary główne, które wraz z ramionami stanowią konstrukcję ramową obracającą się wokół poziomej osi obrotu na łożyskach zamocowanych w filarach (uprawnienia budowlane).
Dzięki temu wymiary dźwigarów głównych są mniejsze, niż przy zasuwie i ciężar całej konstrukcji także jest nieco mniejszy. Wskutek przeniesienia części ciężaru własnego przez łożyska, do otwierania zamknięcia może być stosowany lżejszy napęd, niż przy zamknięciu zasuwowym. Działanie wyporu zmniejsza siłę wyciągową, przy czym wypór jest największy w początkowym stadium podnoszenia segmentu, gdy opory tarcia są największe. Łożyska podporowe segmentu można usytuować na belkach wspornikowych bez wykonywania wnęk w filarach. Otrzymujemy dzięki temu filar cieńszy, zwykle niższy, lecz za to dłuższy niż przy zasuwie. Filar ten jednak musi przenieść siłę poprzeczną do swej osi - rozpór od ramy segmentu (program egzamin ustny).

Zamknięcia walcowe

Segment może być stosowany zarówno jako zamknięcie spustu, jak i zamknięcie jazowe. W tym ostatnim przypadku staramy się usytuować łożyska zawsze powyżej poziomu wielkiej wody, co w konsekwencji powoduje konieczność długich ramion segmentu, aby zbyt duży wypór nie powodował przecieków pod zamknięciem wskutek zbyt małego docisku dolnej belki uszczelniającej. Przy znacznym wzniesieniu łożyska ponad poziom normalnego piętrzenia promień segmentu przyjmuje się c» = 1,5-^-2,5 h, podczas gdy przy a < 0 stosuje się ę = l,2-ś-l,5 h. Dlatego też segmenty stosowane są bardzo chętnie jako zamknięcia przelewów zapory  lub na jazach o wysokich progach (opinie o programie).

Zamknięcia segmentowe mogą być wyposażone w klapę lodową. Zamknięcia segmentowe mogą służyć do zamykania otworów zarówno o dużej wysokości, jak dużej rozpiętości w świetle między filarami (segregator aktów prawnych).
Zamknięcia walcowe. Bardzo rozpowszechnione w krajach niemieckich i skandynawskich jest zamknięcie walcowe. Składa się ono w cylindra stalowego opartego o wnęki filarów. Średnica walca powiększona o wysokość tarczy umieszczonej od strony progu równa się wysokości piętrzenia.  Konstrukcją nośną jest tu sam cylinder stalowy wraz z odpowiednim użebrowaniem. Konstrukcja ta jest bardzo odporna na zginanie, dzięki czemu zamknięcia walcowe można stosować do 50 m rozpiętości i wysokości piętrzenia 8 m.

Nadaje się ono szczególnie w ostiym klimacie, gdzie na skutek obmarzania jazu może zajść przypadek, iż nie zdoła go się podnieść przed spływem lodów; konstrukcja walca dopuszcza bowiem przepływ wody również ponad walcem bez obawy jego uszkodzenia. Drugą zaletą zamknięcia walcowego jest jego odporność na skręcanie, dzięki czemu do uruchamiania go wystarcza jednostronny wyciąg (promocja 3 w 1).