Ciężar szkieletu zbrojeniowego słupa

Gdy ciężar szkieletu zbrojeniowego słupa jest znaczny, zbrojenie może być zmontowane z pojedynczych prętów bezpośrednio w deskowaniu słupa (w tym przypadku jeden bok deskowania musi być otwarty) bądź też opuszczone do deskowania w stanie gotowym za pomocą odpowiedniego żurawia montażowego (program uprawnienia budowlane na komputer). Zastosowanie energii elektrycznej do łączenia prętów zbrojeniowych w siatki i szkielety umożliwiło szybki rozwój uprzemysłowienia robót zbrojarskich. Siatki i szkielety zbrojeniowe konstrukcji żelbetowych, do niedawna jeszcze wiązane ręcznie, coraz częściej są spawane (zgrzewane) elektrycznie. W ten sposób uprzemysłowione metody przygotowania zbrojeń stwarzają możliwości przekształcenia robót zbrojarskich w roboty montażowe polegające na bezpośrednim ustawianiu gotowych szkieletów i siatek na miejscach wbudowania (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Istotnie ważną cechą szkieletów zbrojeniowych łączonych elektrycznie jest ich znaczna sztywność, co ma podstawowe znaczenie przy transporcie i montażu na miejscu wbudowania, w przeciwieństwie do szkieletów zbrojeniowych wiązanych ręcznie, które w zasadzie mało nadają się nawet do transportu bliskiego (uprawnienia budowlane).

Nie bez znaczenia jest również, iż szkielety i siatki łączone elektrycznie (zgrzewane) w znacznie większym stopniu zapewniają zachowanie w betonie projektowanego położenia prętów w porównaniu ze zbrojeniami wiązanymi ręcznie.

Ponieważ przyczepność betonu do zbrojenia spawanego jest znacznie większa niż przy zbrojeniu wiązanym ręcznie, stanowi to dalszą zaletę zbrojenia spawanego, gdyż odpada w tym przypadku konieczność stosowania haków na końcach prętów. Zwiększona przyczepność zbrojenia spawanego jest wynikiem sztywnego nierozłącznego łączenia strzemion poprzecznych na całej długości prętów nośnych (program egzamin ustny).

Również niemałą zaletą spawanych szkieletów i siatek jest możność stosowania stali o podwyższonych granicach plastyczności, której zastosowanie do konstrukcji żelbetowych ze zbrojeniem wiązanym ręcznie nie byłoby właściwe, między innymi ze względu na niedostateczną przyczepność stali do betonu (opinie o programie).

Elektryczne spawanie

Elektryczne spawanie względnie zgrzewanie polega na łączeniu elementów metalowych w sposób trwały przez doprowadzenie do łączonego miejsca ciepła, którego źródłem jest energia elektryczna.

Zamiana energii elektrycznej na cieplną może być uzyskana w dwojaki sposób:

• przez przepływ’ prądu elektrycznego o znacznym natężeniu przez łączone elementy wzajemnie do siebie dociśnięte; na tej zasadzie oparte jest zgrzewanie oporowe,
• za pomocą łuku elektrycznego, którego temperatura osiąga powyżej 3000 C, utworzonego między dwoma biegunami obwodu elektrycznego; na tej zasadzie oparte jest spawanie łukowe (segregator aktów prawnych).

Największe rozpowszechnienie przy łączeniu prętów zbrojeniowych zyskała metoda zgrzewania oporowego punktowego i doczołowego. Natomiast znacznie rzadsze zastosowanie znalazła w tym przypadku metoda spawania łukiem elektrycznym.

Zgrzewanie oporowe. Miejscem szczególnie silnie wydzielającego się ciepła pod wpływem przepływającego prądu elektrycznego jest miejsce stykania się dw’óch dociskanych do siebie elementów metalowych. Dzięki temu w miejscu tym następuje gwałtowne nagrzewanie obydwu elementów, w danym przypadku prętów, do temperatury, przy której stal doprowadzona jest do stanu plastycznego, ciastowatego (1000-H500 °C).

W technologii robót zbrojarskich stosowane jest zgrzewanie punktowe, gdy zgrzewa się dwa krzyżujące pręty nałożone jeden na drugi, oraz zgrzewanie doczołowa dwóch prętów w kierunku podłużnym (promocja 3 w 1).

Ilość ciepła wydzielającego się w przewodzie, jak widać ze wzoru, zmienia się proporcjonalnie do kwadratu natężenia przepływającego przezeń prądu i dlatego w celu osiągnięcia potrzebnej temperatury przy zgrzewaniu najwygodniej jest zwiększyć natężenie prądu. Natężenie prądu w najbardziej rozpowszechnionych maszynach do zgrzewania waha się w granicach od kilkuset do kilku tysięcy amperów przy napięciu od 1 do 12 V.

W celu uzyskania wielkiego natężenia prądu przy tak niskich napięciach stosuje się specjalne transformatory, różniące się od zwykłych, przeznaczonych dla siły i oświetlenia.