Deskowanie kesonu

Przy kesonach ciężkich, pod podkładami długimi układane są legary podłużne dla zmniejszenia nacisku na grunt od deskowania kesonu (program uprawnienia budowlane na komputer).
Deskowanie kesonu składa się z deskowania wewnętrznego i zewnętrznego.

Powinno ono być sztywne, aby w czasie betonowania i twardnienia betonu nie odkształciło się i nie osiadło. Ponadto powinno ono dawać się łatwo i szybko rozbierać po zabetonowaniu kesonu (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Deskowanie wewnętrzne składa się z ram ustawionych w przekroju poprzecznym kesonu i poszycia z desek o grubości ok. 40 mm. Ramy składają się ze słupków i zastrzałów ustawionych na długich podkładach, ułożonych pod nożem kesonu. Wykonuje się je zazwyczaj z drewna okrągłego o średnicy 18-20 cm.
Deskowanie zewnętrzne składa się z desek, słupków i rygli poziomych.

Deski mogą być przybite poziomo lub pionowo. Przy poziomym położeniu desek można uniknąć dawania rygli. Deskowanie podpiera się zastrzałami (uprawnienia budowlane).
Przy obliczaniu powierzchni podkładów podtrzymujących keson przyjmuje się zazwyczaj dopuszczalne obciążenie na grunt 1-2 kG/cm2 w założeniu, że podkłady podbite są piaskiem.
Zbrojenie i betonowanie kesonu.

Przed założeniem prętów zbrojenia ustawia się na dolnym deskowaniu rury stropowe oraz odcinki rur do podłączenia przewodów powietrznych, rur syfonowych i wodociągowych, a także rurki o średnicy ok. 25 mm dla doprowadzenia przewodów elektrycznych, telefonicznych i sygnalizacyjnych (program egzamin ustny). Poza tym ustawia się na deskowaniu dostateczną ilość kołków drewnianych do umocowania wewnątrz kesonu przewodów elektrycznych, telefonicznych itp. Przez deskowanie przepuszcza się pręty stalowe do zawieszania pionów, rur stropowych i innych przyrządów oraz ułożenia półek do poziomowania kesonu.

Klapy rur szybowych

Klapy rur szybowych powinny być wciągnięte do środka kesonu przed zadeskowaniem stropu, jeśli nie są one rozbieralne.
Zbrojenie kesonu montuje się zazwyczaj przed ustawieniem deskowań zewnętrznych. Ułatwia to pracę i umożliwia dokładne jej wykonywanie (opinie o programie). W tym przypadku górne pręty zbrojenia stropu i zewnętrzne wsporników zawiesza się na deskach przybitych do słupków deskowania.

Do betonowania kesonów używa się betonu o konsystencji plastycznej. Skład jego powinien zapewniać należytą szczelność betonu i uzyskanie odpowiedniej wytrzymałości kesonu do czasu zdjęcia go z deskowań. Dla skrócenia okresu twardnienia betonu stosowane są dość często przy betonowaniu kesonów cementy wysokowartościowe i glinowe.
Beton wytwarzany może być w poziomie stropu kesonu lub na dole. W pierwszym przypadku betoniarkę umieszcza się na specjalnym rusztowaniu bezpośrednio przy kesonie albo przy skarpach wykopu, jeżeli keson wykonuje się w otwartym wykopie.

Transport betonu odbywa się wtedy w poziomie przy użyciu taczek lub rynien. W drugim przypadku betoniarki umieszcza się w pobliżu kesonu i beton transportuje się do góry przy użyciu przenośników lub dźwigów.
Keson powinien być betonowany bez żadnych przerw, aż do czasu całkowitego ukończenia (segregator aktów prawnych). Przy betonowaniu wsporników kesonu beton układa się warstwami wzdłuż obwodu kesonu, a przy betonowaniu stropu w poprzek kesonu na całą jego szerokość. Grubość warstw nie powinna przekraczać 3(K-50 cm, ze względu na okres wiązania cementu. Każda warstwa betonu powinna być ułożona przed upływem połowy czasu potrzebnego do związania poprzedniej warstwy.

W tym celu dobiera się odpowiednio wydajność betoniarek.
Po zabetonowaniu stropu w celu lepszego połączenia betonu z murem nad- kesonowym należy powierzchnię jego zdrapać metalowymi szczotkami przed upływem okresu wiązania. Po ukończeniu okresu wiązania betonu przekrywa się strop piaskiem i polewa się go wodą w ciągu 7 dni (promocja 3 w 1).