Dodatek węglanów

Dodatek węglanów w ilości 15% pozwala na wiązanie betonów bez ochrony nawet w temperaturze - 30°C (program uprawnienia budowlane na komputer).

Wyniki dotyczą zaprawy z cementu szybko twardniejącego 400 (S-l) i Super (S-2) z dodatkiem węglanu sodowego w ilości 3″ Klutanu (plastyfikator) w ilości 0,2% oraz abietynianu w ilości 0,01%. W zestawieniu podano także dla porównania wytrzymałości analogicznych zapraw bez dodatków.

Mimo możliwości wspólnego Iraktowania, liczne badania wykazały, że jednak węglan potasowy jest korzystniejszy jako domieszka do betonu niż węglan sodowy (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Betony z tą domieszką wykazują mniejszy skurcz i mniejszą tendencję do wykwitów niż z dodatkiem węglanu sodow’ego. Również uzyskuje się z biegiem czasu wyższe wytrzymałości.
Beton z chlorkiem sodowym wykazuje większy skurcz niż z dodatkiem chlorku wapniowego. Ze względu na wady ogranicza się zastosowanie chlorku sodowego tylko do konstrukcji betonowych i to w przypadkach, gdy brak lepszych środków (uprawnienia budowlane).

J. Grzymek wykazał na drodze teoretycznych rozwiązań, że korzystną domieszką może być siarczan potasowy (K2SO,). Kation K+ jest mniej szkodliwy dla związków krzemianowych, a anion (SO.,)2- ma w obecności alkalicznego K mniej kwaśne oddziaływanie niż domieszki z grupy chlorków. Jako dodatkowy argument zastosowania siarczanu potasowego wysuwa J. Grzymek to, że zdolność polaryzowania się jonów K 1 jest 4-krotnic większa od zdolności polaryzowania się jonów Na 1 i prawie 2-krotnie większa od zdolności polaryzowania się jonów Ca. Aktywność w tworzeniu mało rozpuszczalnych soli podwójnych (koniecznych do przyspieszenia reakcji chemicznych) jest proporcjonalna do zdolności polaryzowania się kationów.
i zginanie próbek z normowych zapraw cementowych, dojrzewających w normalnych warunkach, a wykonywanych z cementu wysokoalitowego (M/, =2,33, Ms = 2,05 i Mg = 2,54). Badania przeprowadzono po 12 i 24 godzinach. Szczegółowe zalecenia odnośnie do stosowania K2S04 wymagają jeszcze dalszych wszechstronnych badań (program egzamin ustny).

Mieszanka chlorku wapniowego i chlorku sodowego

Chlorek wapniowy (CaCl2) przyspiesza wiązanie i nieznacznie obniża temperaturę zamarzania wody, natomiast chlorek sodowy (NaCl) znacznie obniża tę temperaturę. Połączenie wymienionych domieszek przyniosło dobre rezultaty [51].
Powyższy zestaw domieszek uplastycznia beton, co pozwala na poważne zmniejszenie ilości wody zarobowej (opinie o programie).

W zależności od rodzaju cementu, wytrzymałość betonu z dodatkiem 15% CaCL + 5% NaCl i dojrzewającego w temperaturze od - 8 do - 16°C wynosi po 5 dniach 60-100 kG/cm2, po 12 dniach 100-180 kG/cm2, po 30 dniach 170-4-250 kG/cm2. Okresowe ocieplanie betonu znacznie przyspiesza przyrost wytrzymałości. Stwierdzono, że jeśli beton znajduje się w temperaturze ujemnej dłużej niż 8 miesięcy, to jego wytrzymałość ponownie maleje. Spadek ten tłumaczy się niestabilnością niektórych związków powstałych podczas hydratacji cementu.

W. N. Sizow wykazał w swoich badaniach, że betony z omawianymi domieszkami wykazują podwyższoną wodoszczelność oraz większą przyczepność do stali niż betony bez domieszek. Skurcz nie przekracza wartości normalnych, ale tylko do czasu, gdy beton znajduje się w temperaturze ujemnej (segregator aktów prawnych). Od momentu przejścia do temperatur dodatnich skurcz rośnie osiągając 2-3-krotnie większą wartość niż w betonie bez domieszek, dojrzewających w normalnej temperaturze.

W miarę wzrostu ilości domieszek maleje mrozoodporność betonu, a ponadto beton staje się bardziej kruchy. Beton z wymienionymi domieszkami nie może być eksploatowany w temperaturach powyżej +60°C, bo następuje w nim rozpad wysoko zhydratyzowanych połączeń. Ponadto należy brać pod uwagę powstawanie wykwitów na betonie (promocja 3 w 1).