Dodatkowe połączenia

Warunkiem pracy wspornika, jako elementu przenoszącego siłę rozwarstwiającą między ścianą i słupem, jest zapewnienie kontaktu między betonem wspornika a betonem ściany. Na te miejsca, szczególnie zaś usytuowane pod wspornikami, należy zwrócić specjalną uwagę przy betonowaniu ścian (program uprawnienia budowlane na komputer). Miejsca te wymagają również z reguły wzmocnienia zbrojeniem poprzecznym, podobnie jak przy docisku. W przypadku gdy nośność wspornika jest niewystarczająca dla przeniesienia siły rozwarstwiającej na odcinku złącza o wysokości jednej kondygnacji, należy stosować dodatkowe połączenia na wysokości kondygnacji w postaci kotwi.

Przy wykonywaniu przepon usztywniających z elementów wielkowymiarowych połączenie ich ze słupami realizowane jest zwykle za pomocą spawanych złączy stalowych (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W ten sposób unika się konieczności dyblowego ukształtowania krawędzi łączonych elementów. Konstrukcję najczęściej stosowanych złączy. Spoinę złącza wypełnia się zaprawą cementową. Zarówno monolityczne jak i prefabrykowane ściany usztywniające, usytuowane w płaszczyźnie ram nośnych ustroju szkieletowego, muszą mieć z uwagi na różną grubość ściany i ramy odpowiednie półki dla zapewnienia takich samych warunków oparcia płyt stropowych jak na ryglach ram.

W okresie użytkowania budynku pojawić się mogą w szczególnych okolicznościach poza obciążeniami zwykłymi, stałymi i zmiennymi, uwzględnianymi przy sprawdzaniu stanu granicznego użytkowania i nośności konstrukcji, również i obciążenia wyjątkowe, np. wybuch w pomieszczeniu budynku lub uderzenie ciężkiego przedmiotu w budynek (uprawnienia budowlane).

Szczególne skutki wywołała katastrofa budynku wielkopłytowego przy Ronan Point w Londynie, spowodowana wybuchem gazu w pomieszczeniu na 16-kondygnacji, w wyniku którego nastąpiło zniszczenie części budynku na kilkunastu kondygnacjach. Jak wskazuje przykład budynku wielkopłytowego w Algierze, uszkodzonego wybuchem ładunku podłożonego pod naroże budynku, nie zawsze jednak skutki eksplozji muszą być tak katastrofalne (program egzamin ustny).

Zasady zabezpieczania konstrukcji budynku

Rodzaju i wielkości wszystkich obciążeń wyjątkowych, ani tym bardziej częstotliwości ich występowania, nie sposób ściśle określić. Nie można więc konstrukcji zabezpieczyć w pełni przed wszystkimi ewentualnościami wystąpienia takich obciążeń i inna jest odpowiedzialność projektanta konstrukcji w przypadku katastrofy budynku w wyniku obciążeń wyjątkowych niż w wyniku obciążeń zwykłych. Bez względu jednak na złożoność problemu niezbędne jest zapewnienie konstrukcji pewnego minimum bezpieczeństwa w zakresie obciążeń wyjątkowych i taki jest cel wymagań konstrukcyjnych w tym względzie (opinie o programie).

Wymaganie to odnosi się do wszelkiego rodzaju konstrukcji. Konstrukcje z prefabrykatów wielkowymiarowych wykazują jednak z uwagi na mniejszy zakres monolityzacji mniejszą zdolność do redystrybucji sił wewnętrznych oraz z uwagi na występowanie elementów wolnopodpartych większą podatność na katastrofy występujące niż konstrukcje monolityczne. Z tego względu zwrócenie uwagi na zabezpieczenie przed skutkami obciążeń wyjątkowych jest przy projektowaniu tego rodzaju konstrukcji szczególnie potrzebne (segregator aktów prawnych).

Zasady zabezpieczania konstrukcji budynku przed skutkami obciążeń wyjątkowych określone zostały w sposób podstawowy w normie brytyjskiej CP-110, co dało asumpt do wprowadzenia odpowiednich wymagań

w normach w wielu krajach. Obszerne zalecenia, ze szczególnym uwzględnieniem budynków ze ścianami nośnymi, podane zostały w „Wytycznych” Komisji CIB-W23. Zalecenia te przyjęte zostały u nas za podstawę dla „Wytycznych” zabezpieczenia budynków wielkopłytowych przed katastrofą postępującą, opracowanych przez COBPBO (promocja 3 w 1). Ogólnie rzecz biorąc istnieją dwie metody postępowania. Pierwsza metoda polega na oszacowaniu z takim przybliżeniem, jakie jest to możliwe wielkości obciążenia wyjątkowego i odpowiednim zaprojektowaniu konstrukcji, tak aby obciążenie to nie wywołało zniszczenia.