Dolne półki belek stalowych

Dolne półki belek stalowych owija się siatką drucianą, a następnie obrzuca zaprawą cementową w celu zabezpieczenia ich przed korozją. Siatka zapewnia przyczepność zaprawy do belek (program uprawnienia budowlane na komputer).
W budownictwie lądowym nadproża łukowe betonowe i żelbetowe stosuje się rzadko. W budownictwie wodnym występują one częściej. Jednym z przykładów jest rozwiązanie korony w ciężkiej zaporze betonowej. Obciążenie z jezdni na koronie przekazuje się przez łukową konstrukcję nadproża na betonowe słupy wpuszczone w korpus zapory.

Innym przykładem konstrukcji pracującej jak nadproże łukowe jest akwedukt oparty na dwóch łukach żelbetowych przerzuconych nad doliną potoku. Konstrukcja ta przypomina kształtem most łukowy, ale jej obciążenia są znacznie mniejsze od obciążeń występujących w mostach, a więc konstrukcja łuku jest bardziej zbliżona do nadproża niż do mostu. Oparcie na gruncie jest tu również inne niż w mostach.
Nadproża w postaci belek żelbetowych wykonuje się jako monolityczne w deskowaniu lub jako prefabrykowane (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Belki monolityczne stosuje się przede wszystkim nad otworami o dużej rozpiętości. Nad pojedynczymi otworami belki są wykonywane jako jednoprzęsłowe, a nad wieloma otworami okiennymi jako wieloprzęsłowe, spełniające często rolę wieńców. W celu zabezpieczenia przed przemarzaniem nadproża ociepla się płytami wiórkowo-cementowymi, lekkim betonem, styropianem itp. Ocieplenie układa się w deskowaniu przed betonowaniem belki, aby dobrze przylegało do stwardniałego betonu.
Obecnie stosuje się powszechnie prefabrykowane nadproża żelbetowe o przekroju w kształcie litery L.

Belki te układa się nad otworami po wzniesieniu muru do poziomu spodu nadproży (uprawnienia budowlane). Po ułożeniu belek bruzdę między belkami wypełnia się
gruzem (z lekkiego betonu, cegły) z zaprawą wapienną lub innym materiałem, a od wewnątrz i zewnątrz belki ociepla się lekkim betonem, styropianem itp. Jeśli na nadprożu wznosi się ścianę z betonu lub żelbetu to w budynku ogrzewanym, należy ją również ocieplić.

Sklepienia murowane

Sklepienia pracują podobnie jak nadproża. Powstający w sklepieniach płaskich rozpór na podporze, podobnie jak w nadprożach łukowych, musi być zrównoważony, aby konstrukcja nie uległa zniszczeniu (program egzamin ustny).
Sklepienia stosuje się jako przekrycia budynków i budowli w budownictwie lądowym oraz jako części lub całe budowle wodne.
Sklepieniem nazywa się konstrukcję budowlaną w kształcie krzywoliniowym stosowaną jako przekrycie.

Dolna powierzchnia sklepienia nosi nazwę podniebienia, a górna - grzbietu. Płaszczyzna ACBFED tworzy czoło sklepienia, a płaszczyzny DA A’ D’ i FBB F’ nazywają się węzgłowiarni (opinie o programie).
Sklepienia można klasyfikować zależnie od: kształtu podniebienia, zastosowanych materiałów, sposobu wykonania, przeznaczenia itp.
Zależnie od kształtu podniebienia rozróżnia się sklepienia: o pojedynczej krzywiźnie, o podwójnej krzywiźnie i złożone. Sklepieniem o pojedynczej krzywiźnie jest np. sklepienie walcowe. Podwójną krzywiznę ma sklepienie kolebkowe nazywane również beczułkowym i kopulaste zwane kopułą.

Sklepienia klasztorne, krzyżowe i konoidalne mają kształt złożony z różnych krzywizn (segregator aktów prawnych).
Ze względu na zastosowane materiały rozróżnia się sklepienia: murowane z cegieł lub z ciosów kamiennych, betonowe i żelbetowe.
Te ostatnie mogą być wykonywane jako monolityczne w deskowaniach lub z prefabrykatów.

Sklepienia murowane wykonuje się z ciosów kamiennych lub z cegieł. Ciosom nadaje się potrzebne kształty i wtedy spoiny pionowe i poziome mają jednakową grubość.
Wykonanie sklepień ceglanych odbywa się na deskowaniu ułożonym na krążynach. Sposób wykonania sklepienia walcowego (promocja 3 w 1)..