Dopływ powietrza

Można śmiało przyjąć, iż z wielu względów stosowanie instalacji centralnego ogrzewania we wszystkich jego obecnych układach wodnych czy powietrznych dla naszego nowego budownictwa wiejskiego będzie jeszcze długo nieiealne. Ogrzewania te są obecnie również niezbyt chętnie stosowane w budownictwie domów podmiejskich wolnostojących (program uprawnienia budowlane na komputer).

Są ku temu przyczyny, głównie natury materiałowej i finansowej. Przez długi czas materiałem opałowym dla naszych budynków wiejskich pozostanie węgiel kamienny, oby tylko nie drewno. Dlatego, jeśli nie będzie można połączyć jednoczesnego ogrzewania wszystkich pomieszczeń wiejskich domu mieszkalnego z jednego paleniska, np. w trzonie kuchennym, to należałoby rozważyć możliwość zakładania w każdej izbie oddzielnego pieca z własnym paleniskiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID). W krajach zachodnich w takich okolicznościach stosuje się zclazne piece stalopalne, małogabarytowe, w estetycznej osłonie zewnętrznej, chroniącej przed poparzeniem i przypiekaniem kurzu, lecz równocześnie wzmagającej ruch powietrza wzdłuż ścianek nagrzanych, przez co znacznie wzrasta wydajność cieplna (uprawnienia budowlane).

Dopływ powietrza daje się regulować i piec pracuje jako piec ciągłego palenia.  Byłoby wielkim ułatwieniem dla użytkowników i rozwiązaniem trudności opałowych, gdyby można w piecach takich stosować opał płynny (lekki olej opałowy). Paliwa płynne dają spalanie bezdymne i bez popiołu, a proces spalania i wydajność pieca można dowolnie regulować, ręcznie lub automatycznie (program egzamin ustny). Pewne trudności powstają przy transporcie oleju w okresie zimowym, wskutek zmiany jego lepkości. Wartość opałowa paliwa płynnego wynosi ok. 10 000 kcal z 1 kG, a węgla kamiennego ok. 5000-7-6500 kcal.  Przeciwko postępowemu projektowaniu wyposażenia techniczno-sanitarnego w budownictwie wiejskim w naszych warunkach mogą być zgłaszane różne zastrzeżenia. np. brak wymagań użytkowników, nieumiejętność obchodzenia się z urządzeniami, brak zamiłowania do czystości i większych wymagań odnośnie wygody we wnętrzu mieszkalnym, a wreszcie trudności zaopatrzenia materiałowego itp.

Powodzenie akcji podnoszenia standardu

Sądzimy, że wszystkie te zarzuty są tak łatwe do obalenia z każdego punktu widzenia społecznego i kulturalnego, iż można nad nimi się nie zatrzymywać (opinie o programie). Najważniejszy zarzut odnośnie możliwości zaopatrzenia materiałowego stał się ostatnio również nieaktualny, gdyż potrzebnych do tego urządzeń i armatury mamy na rynku dostatecznie dużo. Powodzenie akcji podnoszenia standardu wyposażenia w budownictwie wiejskim zależy obecnie od uzyskania nieco wyższych nakładów inwestycyjnych oraz od umiejętności doboru najbardziej właściwego rozwiązania technicznego przez architektów-projektantów. A rozwiązanie takie rzadko da się ująć jako typowe i powtarzalne. Najczęściej będzie ono różne w całej koncepcji lub tylko w ważnych szczegółach dla każdego obiektu, w zależności od jego lokalizacji i warunków użytkowania.

Budownictwo mieszkaniowe w państwowych gospodarstwach rolnych trzeba rozpatrywać w nawiązaniu do ogólnych form osadnictwa wiejskiego. Też w sprawie kierunków przeobrażenia wiejskiej sieci osadniczej przewidują, ze w dalszym ciągu rozwoju należy uznać za prawidłowe tendencje do skupiania zabudowy siedliskowej i usługowej w większych jednostkach osadniczych (segregator aktów prawnych). Skala i stopień koncentracji zabudowy powinien być taki, aby umożliwił wyposażenie osiedli w niezbędne usługi i urządzenia techniczne w granicach ekonomicznej opłacalności i potrzeb mieszkańców.

Mieszkalne osiedla PGR można podzielić na dwie grupy. Do pierwszej zaliczymy ośrodki mieszkalne związane bezpośrednio z ośrodkiem gospodarczym i znajdujące się poza wsią. W takim przypadku nie mogą one być połączone z innym większym ośrodkiem wiejskim i dla nich trzeba szukać odpowiedzi na pytanie, jaki stopień koncentracji takiego osiedla jest możliwy i właściwy z punktu widzenia ekonomicznego i architektonicznego (promocja 3 w 1). Do drugiej grupy zaliczymy osiedla PGR. które są albo mogą być częścią składową mniejszych lub większych osiedli wiejskich. W obu grupach obowiązująca zasada urbanizacji zmusza do łączenia kubatur, do budowania wzwyż do kilku kondygnacji.