Drewno w przemyśle hydrolizy

Przemysł celulozowy oparty jest na wyodrębnianiu z drewna celulozy drogą przeprowadzania ligniny w substancje rozpuszczalne, które przechodzą do ługów pocelulozowych. Proces ten określa się mianem rozwierania (roztwarzania) drewna.
W wyniku procesu technologicznego otrzymuje się celulozę techniczną, zanieczyszczoną ligniną i hemicelulozami (program uprawnienia budowlane na komputer).

Celulozę taką określa się mianem masy celulozowej; jest to półfabrykat stanowiący punkt wyjściowy do dalszego wielokierunkowego przerobu. Poszczególne masy celulozowe różnią się między sobą stopniem rozwarcia, czyli ilością pozostałych w celulozie ciał towarzyszących. Najważniejszym nie celulozowym składnikiem jest lignina, której pozostająca ilość określa stopień rozwarcia zwany również twardością (chemiczną) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Pojęcie twardości masy celulozowej nie ma nic wspólnego z twardością fizyczną, oznacza bowiem zawartość ligniny.

Wybór najbardziej właściwej metody pozyskiwania celulozy zależy od rodzaju surowca oraz od wymaganego stopnia czystości i dopuszczalnego stopnia depolimeryzacji masy celulozowej. Wyróżnia się kwaśne i alkaliczne metody rozwierania; do metod kwaśnych zalicza się metodę siarczynową, chlorową i azotową, do alkalicznych metodę sodową i siarczanową. W polskim przemyśle celulozowym stosuje się metodę siarczynową i siarczanową (uprawnienia budowlane).

W toku procesu technologicznego włókna celulozowe zostają nienaruszone lub prawie nienaruszone, lignina natomiast i pozostałe składniki nie celulozowe przechodzą w większości do roztworu. Im bardziej czysta ma być masa celulozowa, czyli im mniej ma zawierać hemiceluloz i składników nie celulozowych, tym mniejsza jest jej wydajność z drewna. Zależnie od rodzaju, masy celulozowe zawierają 85-96% czystej celulozy (program egzamin ustny).

Zasadniczy surowiec

Drewno w produkcji płyt pilśniowych. Płyty pilśniowe produkuje się z drewna podrzędnej jakości, rozwłóknionego przez mechaniczno- chemiczną obróbkę. Wyróżnia się płyty porowate i płyty twarde. Płyty porowate (miękkie i bardzo miękkie) są stosowane w budownictwie jako płyty termoizolacyjne lub dźwiękochłonne (izolacja akustyczna). Płyty twarde (półtwarde, twarde i bardzo twarde) stosowane są w budownictwie,
w budowie wagonów, w meblarstwie (w miejsce sklejki) i w innych dziedzinach (opinie o programie).

Zasadniczy surowiec do produkcji płyt pilśniowych stanowią zrzyny i opoły tartaczne z drewna iglastego (sosna, modrzew, świerk i jodła), określane mianem zrzynów defibracyjnych. Prócz nich nadają się do przerobu wałki połuszczarskie, strużka poekstrakcyjna z przerobu karpiny i z produkcji garbników, odpady z produkcji wełny drzewnej, odpady fornierowe, wióry poośnikowe ze strugania papierówki, paździerze konopne i lniane oraz inne rodzaje odpadów. Do rozdrobnionego drewna można dodawać drobne wióry; dopuszcza się również dodatek trocin v/ ilości do 10%, powoduje to jednak obniżenie wytrzymałości i jakości płyt. Obok odpadów drzewnych slosuje się do przerobu papierówkę gorszej jakości, drewno opałowe okrąglakowe i szczapowe oraz drewno wierzchołkowe i żerdzie (segregator aktów prawnych).

Ważnym i istotnym zagadnieniem jest opracowanie metod przerobu drewna gałęziowego i kory; umożliwi to racjonalne wykorzystanie odpadów leśnych i zwiększy podstawy surowcowe przemysłu płyt pilśniowych. Dotychczas cienkie drewno gałęziowe jest nie pożądane ze względu na duży udział kory, co wpływa ujemnie na barwę oraz na jakość płyt (promocja 3 w 1).

Hydroliza celulozy przy pomocy stężonych kwasów daje w wyniku końcowym glikozę oraz pewien odsetek celobiozy. Hemicelulozy dają w tych warunkach również cukry proste. Stąd utarło się w wielu językach określenie „scukrzanie drewna” jako odpowiednik hydrolitycznego rozkładu zawartych w nim polisacharydów. Uzyskane cukry można uważać za produkt końcowy (np. w postaci wykrystalizowanego cukru gronowego), albo traktować je jako produkt pośredni, stanowiący punkt wyjściowy do dalszego przerobu mikrobiologicznego na alkohol etylowy lub drożdże pastewne.