Działanie koparki

Działanie koparki jest następujące. Wysięgnik ustawia się pod kątem 45° lub większym do poziomu. Po zluzowaniu liny 2 przy chwytaku wiszącym na linie 1, przegub pod wpływem ciężaru własnego szczęk opada w dół i szczęki się otwierają. Następnie po puszczeniu liny 1 chwytak spada w dół i wrzyna się ostrymi krawędziami w ziemię (program uprawnienia budowlane na komputer).

Koparki chwytakowe mogą mieć zastosowanie przy wydobywaniu luźnych gruntów z wąskich wykopów i szybów, a także spod wody. Nadają się również do czerpania różnych sypkich materiałów. W budownictwie mają na ogół małe zastosowanie.
Koparki uniwersalne. Niektóre koparki mają komplet wyposażenia przeznaczonego do różnych celów.

Przy pełnym komplecie maszyna może mieć bardzo różnorodne zastosowanie jako:
a) koparka przedsiębiemą,
b) koparka podsiębierna,
c) strug,
d) spycharka,
e) koparka ze zgamiakiem,
f) koparka chwytakowa,
g) kafar,
h) żuraw bądź ubij arka (do ubijania nasypów przez zrzucanie ciężarów w postaci płyt stalowych),
i) karczownik.
Opisane wyżej koparki E-505 i E-1003 mogą być dostarczane ze zmiennym wyposażeniem w łyżkę przedsiębiemą z trzonem, w zgamiak i urządzenie dźwigowe. Każde z tych urządzeń montuje się w zależności od potrzeby (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Jednym z najnowszych typów jest żuraw-koparka E-255 pełno-obrotowa samochodowa na kołach ogumionych, przeznaczona do robót ziemnych i do podnoszenia materiałów w wykonawstwie kilkupiętrowych budynków mieszkalnych i im podobnych.

Maszyna ta ma w wyposażeniu łyżkę przedsiębiemą 0,25 m8, łyżkę podsiębierną 0.35 m3 i wysięgnik do żurawia 8H-18 m z urządzeniem dźwigowym o udźwigu 0,35-H3 ton w zależności od wysięgu. Maszyna ta jest bardzo ruchliwa i sprawna.
Koparki wieloczerpakowe (uprawnienia budowlane).

Praca tych koparek obejmuje następujące czynności:
1) czerpanie ziemi z napełnieniem czerpaków,
2) pod- noszenie czerpaków z ziemią na odpowiednią wysokość,
3) wyładowanie ziemi poprzez lej na przenośnik przemieszczający ją na zwał lub na pojazdy transportowe,
4) przesuwanie się koparki (program egzamin ustny). Wszystkie te czynności w odróżnieniu od koparek jednonaczyniowych następują jednocześnie w sposób ciągły.

Koparki wieloczerpakowe zawierają:
a) urządzenia czerpakowe,
b) ramę z urządzeniami napędowymi, przekładniami, rozrządem, przenośnikiem i częściami pomocniczymi,
c) podwozie.

Urządzenie czerpakowe

Urządzenie czerpakowe zawiera łańcuch bez końca 1 z czerpakami 2, poruszany bębnem napędowym zazębionym 3 i obejmujący bęben kierunkowy 4; czerpaki otwarte z wierzchu umocowane są na łańcuchu w jednakowych od ległościach. Koła 3 i 4 osadzone są na osiach w sztywnym wysięgniku 5, opartym przegubowo na ramie koparki (opinie o programie). Przez obrót dookoła przegubu wysięgnik może być ustawiony z dowolnym nachyleniem do poziomu. Przy ruchu łańcucha czerpaki ścinają ziemię, napełniają się i podnoszą ku górze, gdzie następuje wysypywanie do leja 6 w chwili przejścia czerpaka po bębnie 3.

Napełnianie czerpaków następuje na skutek ruchu łańcucha i ruchu całej koparki. W zależności od kierunku ruchu koparek rozróżnia się 2 zasadnicze ich typy:
a) koparki o czerpaniu podłużnym, gdy przesuwanie maszyny odbywa się w płaszczyźnie łańcucha bez końca,
b) koparki o czerpaniu poprzecznym, gdy ruch maszyny następuje w kierunku prostopadłym do płaszczyzny wymienionego łańcucha (segregator aktów prawnych).

Koparka o czerpaniu podłużnym zawiera jw. łańcuch bez końca 1, czerpaki 2, bęben napędowy 3, bęben kierunkowy 4, wysięgnik 5, ramę wysięgnika 6, przenośnik taśmowy 7, wałki 8 do przesuwania wysięgnika po krzywym to- rze 9, ramę podstawy 10, silnik 11, skrzynkę przekładni 12, urządzenie rozrządowe 13, podwozie gąsienicowe 14.

Czerpaki w koparkach tego typu mają niezbyt dużą objętość 15-H150 L Ciężar koparki nie przekracza na ogół 30 T. Do uzyskania rowu o przekroju trapezowym, konieczne jest zastosowanie w koparce dodatkowego specjalnego urządzenia (promocja 3 w 1).
Koparki o czerpaniu podłużnym mają dość wąski zakres stosowania; nadają się do kopania rowów do głębokości 6,5 m w gruntach luźnych oraz o małej i średniej spoistości, np. przy układaniu sieci wodociągowej, kanalizacyjnej itp.