Elementy konstrukcyjne budynków

W obliczeniach elementów mimośrodowo ściskanych rozróżnia się:
- przypadek dużego mimośrodu, gdy zniszczenie przekroju rozpoczyna się od osiągnięcia przez naprężenia w zbrojeniu usytuowanym w pobliżu rozciąganej krawędzi przekroju - wytrzymałości stali na rozciąganie,
- przypadek małego mimośrodu, gdy zniszczenie przekroju rozpoczyna się od osiągnięcia przez naprężenia w betonie i zbrojeniu leżącym w pobliżu bardziej ściskanej krawędzi przekroju - wytrzymałości betonu i stali na ściskanie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przypadek pierwszy zachodzi graniczna wartość względnej umownej wysokości strefy ściskanej przekroju.
Nośność elementów ściskanych z dużym mimośrodem sprawdza się wg tych samych założeń, co elementów zginanych. Przy es ^ 3,5 h udział siły podłużnej może być w obliczeniach pominięty.
Fundament jest to najniżej położona część konstrukcji budowli, przekazująca obciążenia na podłoże gruntowe (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Fundamenty powinny spełniać następujące wymagania:
- zabezpieczać obiekt przed szkodliwymi skutkami osiadania, obsuwania i wstrząsów,
- być odporne na działanie fizyczne i chemiczne wody gruntowej i gruntu,
- być założone na głębokości wynikającej z głębokości przemarzania gruntu, jego nośności, rodzaju itp., przy której przekazywane obciążenia nie wywołają szkodliwych osiadań podłoża (uprawnienia budowlane)..
Wymagania te nie dotyczą fundamentów obiektów tymczasowych oraz przypadków szczególnych.
Fundamenty podzielić można na bezpośrednie i pośrednie. Fundamenty bezpośrednie, tj. oparte bezpośrednio na gruncie ławy, stopy, fundamenty rusztowe, płytowe oraz blokowe, powinny przekazywać obciążenie na grunt całą powierzchnią podstawy. W gruntach słabych lub wymienionych fundamenty powinny być posadowione na warstwie chudego betonu lub podsypki ze żwiru, pospółki albo piasku (program egzamin ustny).

Żelbetowe ruszty fundamentowe

Na fundamenty bezpośrednie stosuje się odpowiednio do miejscowych warunków gruntowo-wodnych:
- cegłę pełną, dobrze wypaloną, klasy co najmniej 100,
- kamień łamany lub regularny o wytrzymałości co najmniej 60 MPa,
- beton i żelbet o wytrzymałości nie niższej niż 15 MPa.
Ławy ceglane lub kamienne nadają się dla budynków w zasadzie powyżej poziomu wody gruntowej, na jednolitym gruncie nośnym. Ławy betonowe powinny być wykonywane, gdy zastosowanie innych materiałów jest nieekonomicznie lub technicznie niewskazane, a fundament znajduje się poniżej poziomu wody gruntowej. Ławy żelbetowe powinny być wykonywane na warstwie chudego betonu w gruntach słabych, przy przenoszeniu dużych obciążeń oraz posadowieniu w pobliżu istniejącej budowli. Prefabrykowane ławy fundamentowe układa się na podłożu z zagęszczonego piasku lub pospółki grubości ok. 15 cm (opinie o programie).

Żelbetowe ruszty fundamentowe są stosowane, gdy pod budowlą zalegają grunty słabe i istnieje konieczność maksymalnego ograniczenia wpływu nierównomiernego osiadania posadowionej budowli. Żelbetowe płyty fundamentowe wykonuje się w gruntach o nośności niedostatecznej dla innych sposobów posadowienia i gdy należy ograniczyć nierównomierne osiadanie oraz uzyskać pomieszczenia zagłębione poniżej poziomu wody gruntowej. Płyta fundamentowa najczęściej wykonywana jest w postaci odwróconego stropu żebrowego lub grzybkowego (segregator aktów prawnych).
Do konstrukcji ścian piwnicznych są stosowane także elementy prefabrykowane w postaci płyt pełnych, kanałowych lub żebrowych. Grubość ścianek w płytach kanałowych i żebrowych nie powinna być mniejsza niż 6 cm.

Na wszystkich pionowych powierzchniach ścian fundamentowych stykających się z gruntem powinna być wykonana izolacja przeciwwilgociowa lub wodochronna. Rodzaj izolacji oraz sposób jej ułożenia należy dostosować do miejscowych warunków gruntowo-wodnych (promocja 3 w 1).
Fundamenty prefabrykowane pod słupy, tzw. fundamenty kielichowe, powinny mieć dolną część stykającą się z gruntem z monolitycznego żelbetu. Grubość ścianek kielicha nie powinna być mniejsza niż 1,2 większego wymiaru przekroju słupa.