Elementy konstrukcyjne i ustroje

Po zakończeniu prac doświadczalnych przewidziane są do wdrożenia w tej pięciolatce inne rozwiązania materiałowo-konstrukcyjne nie umieszczone, a mianowicie:

1. strop ceramiczny „Pomorze” - wprowadzenie tego stropu do budownictwa wiejskiego pozwoli na uzyskanie znacznej oszczędności nie tylko drewna, ale i stali (program uprawnienia budowlane na komputer);
2. pustaki ścienne do układania na sucho, betonowe i gipsowe, eliminujące zaprawę oraz fachową robociznę;
3. beton sprężony w konstrukcjach dachowych i szkieletach pozwoli na uzyskanie oszczędności w betonie i stali oraz ułatwi montaż;
4. piece prefabrykowane znacznie obniżą koszty oraz umożliwią montaż siłami niewykwalifikowanymi (bez pomocy zdunów) (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W celu ustalenia właściwych kierunków postępu technicznego w budownictwie chłopskim prowadzone są od roku 1958 przez resort budownictwa stałe prace badawcze, studialne oraz budownictwo doświadczalne realizowane przez Biuro Studiów i Projektów Wzorcowych Budownictwa Wiejskiego, Instytut Techniki Budowlanej i Instytut Organizacji i Mechanizacji Budownictwa (uprawnienia budowlane). W ramach tej działalności realizuje się corocznie kilkanaście budynków doświadczalnych na terenach wiejskich. W budownictwie wiejskim przedmiotem typizacji są elementy konstrukcyjne i ustroje, jak również cale budynki. Na prace studialne i opracowanie projektów typowych resort wydaje rocznie ok. 3 min zł (program egzamin ustny).

Z opracowanych projektów typowych budynków mieszkalnych, inwentarskich i stodół rozpowszechnia się 55 projektów, które odpowiadają aktualnym wymogom typizacyjnym. Projekty te są rozprowadzane przez Wydziały Budownictwa, Urbanistyki i Architektury PPRN oraz Oddziały Banku Rolnego w cenie 33 zł. Sprzedaż projektów typowych w roku 1961. Od połowy roku 1957 do końca 1961 sprzedano około 250 000 egz. projektów (w 1961 r. - 43 000). Szacuje się, że około 25% zakupionych projektów zostało częściowo zrealizowanych (opinie o programie).

Popularność regionalna

Przyczyną małej realizacji projektów są:

• zbyt mały jeszcze asortyment projektów, nie uwzględniający regionalnych tradycji,
• nieumiejętność czytania dokumentacji przez niefachowych rzemieślników wiejskich,
• niedostateczne poparcie ze strony architektów powiatowych dla rozpowszechniania projektów typowych.

Jeśli jednak zważyć, że chłopi do niedawna budowali w ogóle bez dokumentacji, a na terenie województw, w których koncentruje się ruch budowlany, do 1962 r. tylko w niektórych powiatach i na niektórych terenach wiejskich obowiązywał rygor zatwierdzania projektów budowy, to liczbę 43 000 projektów typowych sprzedanych w 1961 r. należy ocenić pozytywnie (segregator aktów prawnych).

W celu pozyskania właściwej dokumentacji typowej, zabezpieczającej jej regionalną popularność, Ministerstwo Budownictwa i PMB prowadzi akcję opracowywania projektów obiektów zagrodowych przez wojewódzkie Biura Projektów Budownictwa Wiejskiego. W wyniku studiów i prób ustalono również formę projektu typowego, która dostosowana jest do poziomu odbiorcy.

Oprócz projektów budynków w przygotowaniu do publikacji jest album elementów i ustrojów konstrukcyjnych, który będzie wykorzystywany przy opracowaniu typowych projektów budynków. Album przeznaczony jest również dla wykonawców oraz dla zakładów prefabrykacji, wykonujących elementy na skład.

W celu zacieśnienia współpracy z przeszkolonymi rzemieślnikami i stałego podnoszenia ich kwalifikacji, Ośrodki Badawczo-Instruktażowe Instytutu Techniki Budowlanej nawiązały w 1961 r. kontakt z wybranymi rzemieślnikami i zaopatrują ich w fachową literaturę, odbywają z nimi narady instruktażowe i udzielają informacji z zakresu postępu technicznego w budownictwie (promocja 3 w 1).

Opracowano także w porozumieniu z Komitetem Drobnej Wytwórczości 1 Związkiem Izb Rzemieślniczych wytyczne w sprawie powoływania przodowników budownictwa wiejskiego, tj. rzemieślników-instruktorów, którzy uzyskane wiadomości fachowe we współpracy z Ośrodkami ITB i Wydziałami Budownictwa przekazywać będą innym rzemieślnikom wiejskim.