Filtry igłowe

Poważną trudność przy wykonywaniu budowli stanowiła woda gruntowa, występująca w wykopach w dużych ilościach, ponieważ budowla położona jest w bezpośredniej bliskości Sekwany. Zastosowano filtry igłowe o średnicy wewnętrznej rury filtrowej 70 mm. Grubość ścianek rur wynosiła 10 mm, długość każdego filtru ok. 9,0 m. Rury były perforowane na długości 1,85 m, licząc od dolnego końca (program uprawnienia budowlane na komputer).

Filtry igłowe były wbijane w grunt za pomocą młotów wibracyjnych z jednoczesnym podpłukiwaniem. Czas wbijania jednego filtru igłowego wynosił ok. 1 godz; na całej budowie zastosowano ok. 400 takich filtrów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy budowie kolei podziemnej w Berlinie opracowany został sposób wykonania wykopów szerokich, który w następstwie został również wprowadzony w innych krajach. Znany jest jako metoda berlińska. Metoda ta pozwala na wykonywanie wykopów szerszych od 6,0 m do głębokości ok. 20 m.

Najlepsze rezultaty ekonomiczne osiąga się przy stosowaniu metody berlińskiej, kiedy głębokość wykopu wynosi 10-4-15 m. Warunkiem umożliwiającym stosowanie metody berlińskiej są odpowiednie warunki hydrogeologiczne (uprawnienia budowlane). Wymaga ona albo gruntów suchych, albo gruntów, w których łatwo jest uzyskać depresję wód gruntowych za pomocą pompowania. Do takich korzystnych przy metodzie berlińskiej gruntów należą piaski średnio- i gruboziarniste; za niekorzystne należy uznać grunty pylaste nawodnione, w których trudno jest uzyskać depresję wokół studni przy ograniczonym czasie pompowania. Stosując metodę berlińską należy przed rozpoczęciem wykopu wbić po obu stronach projektowanego wykopu dźwigary stalowe dwuteowe z półkami zwykłymi lub szerokimi (program egzamin ustny).

Wbijanie dźwigarów

Dźwigary są wbijane w odstępach od 2.0m do 2,5 m. Wbijanie dźwigarów należy rozpoczynać nie z powierzchni terenu, ale z uprzednio przygotowanych rowów lub dołów. W ten sposób można uniknąć licznych uszkodzeń płytko ułożonych urządzeń podziemnych jak kable, rury gazowe, wodociągowe itp.; urządzenia te nie zawsze są pokazane na planach ulic, szczególnie dużych, starych miast. Długość dźwigara musi być większa niż głębokość wykopu o ok. 1,5 m (opinie o programie).

W gruntach słabych długość dźwigara w stosunku do głębokości wykopu musi być jeszcze większa, tak aby koniec wbitego dźwigara znajdował się od 2,0 do 3,0 m poniżej dna wykopu. Pogłębiając wykop zakłada się między półki dźwigara bale poziome o długości odpowiadającej odstępowi pomiędzy dźwigarami. Docisk bali do gruntu zapewnia się za pomocą klinów. Czasami stosowane jest zakładanie bali na zewnątrz dźwigarów od strony gruntu z przymocowaniem ich do dźwigarów za pomocą haków z gwintowanym końcem i śrubą. Przy tym sposobie można stosować bale dłuższe niż odstęp dźwigarów, co przyczynia się do większej sztywności obudowy ścian. Zależnie od głębokości wykopu stosuje się bale o grubości od 5 do 12 cm (segregator aktów prawnych).

Wykop rozpiera się za pomocą rozpór umieszczonych pomiędzy dźwigarami. W zależności od szerokości wykopu stosowane są rozpory różnego rodzaju. Przy szerokości wykopu do 10 m stosuje się rozpory z drewna, przy wykopach szerszych, do 15,0 m, stosuje się rozpory stalowe pojedyncze. Przy szerokości wykopu 15-i-20 m należy stosować rozpory stalowe kratowe, nie podlegające wyboczeniu, a przy wykopach szerszych niż 20 m zaleca się wbicie jednego lub dwóch rzędów dodatkowych dźwigarów pośrodku wykopu.

Długość rozpór ulega wtedy skróceniu. Metoda berlińska otwartych wykopów jest dogodna ze względów konstrukcyjnych, gdyż zezwala na wykonywanie robót betonowych lub montażowych w całym przekroju budowli podziemnej, bez podziału jej na części wykonywane osobno, jak to czyni się przy wykopach wąskich (promocja 3 w 1).

Można tu bez przeszkód stosować konstrukcje żelbetowe, nie zachodzi bowiem konieczność dodatkowego gięcia lub spawania prętów, co jest konieczne w metodach górniczych lub przy stosowaniu wykopów wąskich. Ponadto przy metodzie berlińskiej można wykonywać roboty izolacyjne zewnętrznej strony obudowy.