Formy drewniane
Formy drewniane są mniej trwałe od stalowych i choć obite zazwyczaj cienką blachą trudniejsze są do odrywania od betonu i przestawiania. Mają ponadto mniej wygodne połączenia, są więc trudniejsze w użyciu od form stalowych. Poza tym wymagają one częstszych napraw i łatwo ulegają zniszczeniu (program uprawnienia budowlane na komputer).
Formy stalowe wykonywane są zwykle z blachy i kątowników. Wysokość form bywa bardzo różna od 0,60-1,0 m lub więcej. Przy dużych średnicach komór silosowych można stosować formy płaskie nie uwzględniając krzywizny konstrukcji.
O ile same formy na ogół nieznacznie odbiegają od siebie konstrukcją, różniąc się połączeniem i uchwytami, to zasadnicze zróżnicowanie łączy się tu właściwie ze sposobem podnoszenia form i ich montażem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Przy dużych wymiarach komór w ich przekrojach poziomych wykonywać można wewnętrzne rusztowanie z przestawianymi pomostami, z których ustawia się formy do zabetonowania ścian. Zazwyczaj ustawia się trzy rzędy form, jedne nad drugimi. Demontowanie najniższego rzędu zaczyna się zwykle od form zewnętrznych i po ich ułożeniu na wierzchnim rzędzie zbroi się ścianę, a następnie montuje się formy wewnętrzne (uprawnienia budowlane).
Zdejmowanie form zewnętrznych wykonuje się za pomocą pręta zakończonego hakiem, którym rozluźnia się i podnosi formy za uchwyty, a formy wewnętrzne zdejmuje się ręcznie z wewnętrznych pomostów.
Dla mniejszych średnic komór silosowych można stosować stalowe segmenty form stężone promieniowymi stalowymi ramionami, które dochodzą do środkowego kołnierza nasadzonego na pionową rurę. Rura ta oparta na gruncie poprzez mocną podstawę jest jakby prowadnicą, po której ślizgają się kołnierze form. Ma ona otwory co ok. 60 cm, aby przewleczone przez nie krótkie pręty mogły utrzymać opierające się na nich kołnierze (program egzamin ustny).
Pomosty wewnętrzne
Pomosty wewnętrzne wykonuje się opierając deskowanie na promieniowych ramionach zestawu form. Formy takie można regulować na różne średnice komór przez
odpowiednio długie stalowe ramiona. Zdejmowanie form i przekładanie ich na wyższe następne segmenty wykonuje się jak podano poprzednio.
Inny sposób wykonania silosów za pomocą deskowania przestawnego. Silos zbożowy o kwadratowym przekroju komór 3,2 x 3,2 m betonowany jest w formach skonstruowanych z metalowych tarcz, przy czym jedna z nich może być włączona do urządzenia odpowietrzającego (opinie o programie).
Deskowanie wraz z pomostem roboczym podwieszone jest tu do poprzecznie, które poprzez pręty środkowe przenoszą cały ciężar górnego zestawu na ramy nasadzone na stojaki rurowe. W ten sposób całe rusztowanie może być poprzez ramy dowolnie przesuwane w kierunku pionowym oraz zamocowywane odpowiednio do rurowych stojaków. Przy zastosowaniu odpowietrzania można w ten sposób wykonywać betonowanie ścian z szybkością 1,5-2,0 m na dobę.
Obliczenia statyczne silosów sprężonych monolitycznych i prefabrykowanych nie wymagają dodatkowych wyjaśnień, gdyż zostały one omówione w uwagach wstępnych p. podane tam metody mają zastosowanie także w przypadku silosów. Zasady wymiarowania pozostają tutaj również te same (segregator aktów prawnych).
Jedyną różnicę stanowi fakt, że w silosach, a więc zbiornikach na materiały sypkie, nie żąda się spełnienia warunku szczelności tak kategorycznie, jak w przypadku zbiorników na ciecze. W związku z tym w silosach sprężonych nie wymaga się wprowadzenia naprężeń ściskających w użytkowym stanie obciążenia, a siłę sprężającą można wobec tego nieco zmniejszyć, tak aby w tym stanie, naprężenia w betonie były równe zeru.
Nieco inny aspekt przybiera również zagadnienie maksymalnej odległości strun lub kabli przy sprężaniu powłok walcowych. Podany w pracy sposób obliczania rozstawu cięgien sprężających oparty jest bowiem na warunku szczelności ściany zbiornika lub silosu (promocja 3 w 1).
Zagadnienia dotyczące stanu naprężeń wywołanego w czasie sprężania oraz sprawa obliczenia strat zachowują swoją ważność przy wymiarowaniu silosów sprężonych - monolitycznych i prefabrykowanych.
