Historia architektury polskiej

Nie ma jakiegoś wiecznego charakteru narodowego, stałego dla wszystkich pokoleń. Charakter narodowy jest odbiciem specyficznych warunków życia narodu „w każdej danej chwili". Przeobrażając się wraz z przemianami warunków życia narodu, wraz z jego charakterem narodowym architektura nabywa coraz to nowych i innych cech indywidualnych. Jej samoistność narodowa, wyraźnie występująca „w każdej danej chwili", wzbogaca się w każdej epoce o nowe właściwości. Historia architektury polskiej wykazuje szereg zasadniczych przeobrażeń panujących kierunków stylistycznych, które w swoim czasie wyrażały indywidualność narodową naszego budownictwa (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przejście od mieszczańskiego gotyku polskiego do renesansu złotego wieku, przeobrażenie polskości rozwichrzonego baroku początku XVIII wieku w polskość lakonicznych budowli warszawskiego klasycyzmu - oto przykłady tych przemian. W architekturze rosyjskiej również możemy obserwować jakościowy skok od samoistnej architektury państwa moskiewskiego do narodowego baroku i klasycyzmu petersburskiego. U podstaw wszystkich tych przeobrażeń leżą przemiany w życiu oraz w układzie społecznym i psychicznym samych narodów (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

O ileż głębsze jeszcze przeobrażenia zachodzą w bycie codziennym, w charakterze, mentalności i upodobaniach narodów miażdżących skorupę starego układu burżuazyjnego i budujących nowy, socjalistyczny ład (uprawnienia budowlane). Zrozumiałe, że i architektura naszych czasów przynieść musi ogromny skok jakościowy w zestawieniu z dorobkiem form tradycyjnych, że wraz z nową skalą zamierzeń, z nowymi typami budowli, założeń i miast, wraz z postępem technicznym wysunąć ona musi właściwe sobie nowe tworzywo kompozycyjno-formalne. Tak więc ostatecznym kryterium formy narodowej w socjalistycznej architekturze musi być jej zgodność z nowymi właściwościami bytu i świata duchowego narodów socjalistycznych. Jej punktem wyjścia jest przede wszystkim współczesna socjalistyczna rzeczywistość narodu (program egzamin ustny).

Kształtowanie form narodowych architektury

Nie oznacza to oczywiście zarzucenia tradycji architektury narodowej. Przeciwnie, ciągłość tej tradycji warunkuje właściwy obraz współczesności, która realizuje i rozwija wszystkie najlepsze, postępowe pragnienia i zdobycze poprzednich pokoleń narodu, która wchłania je i czyni swymi integralnymi wartościami. Najgłębiej pojmowana ludowość architektury socjalistycznej może być wysnuta jedynie w oparciu o dorobek sztuki narodowej, który stanowi nawarstwienie najwyższych zdobyczy twórczości ludowej wyrażonych w formie pełnej i zakończonej (opinie o programie).

Tak więc oparcie się na rodzimym dziedzictwie stanowi jeden z ważnych środków w poszukiwaniu narodowych form naszej socjalistycznej architektury. Samo jednak dziedzictwo nic jest w stanie oczywiście dać całkowitego rozwiązania tego problemu. Poza krytycznym wyzyskaniem dziedzictwa, z eliminacją wszystkich wstecznych, przebrzmiałych jego rysów, konieczne jest dopełnienie, wzbogacenie form tradycyjnych nowymi, swoistymi cechami narodowymi i zasadami odzwierciedlającymi te nowe zjawiska, które narosły w życiu narodowym w procesie budownictwa socjalistycznego (segregator aktów prawnych). Kształtowanie form narodowych architektury socjalistycznej nie może abstrahować od takich potężnych zjawisk współczesnego budownictwa, jak rozwój nowej, uprzemysłowionej techniki budowlanej, jak masowy charakter zabudowy mieszkaniowej, opartej na naukowo ugruntowanej dyscyplinie ekonomicznej, na tendencji do typizacji oraz standaryzacji elementów.

W tym najpowszechniejszym typie budownictwa epigonizm formy wykazał już swą szkodliwość. Zarazem obok nigdy nie przebrzmiałych indywidualnych upodobań estetycznych szereg ważkich, a specyficznych względów funkcjonalnych - jak właściwości klimatu, miejscowych materiałów budowlanych, indywidualne cechy i obyczaje bytu codziennego włącznie ze specyfiką narodowej kuchni, nawyków i trybu życia rodzinnego oraz obywatelskiego - wszystko to przy wnikliwym rozwiązaniu potrzeb człowieka wniesie i do tej architektury zdecydowany wyraz narodowy (promocja 3 w 1).