Izolacje chemoodporne

Przez izolacje chemoodporne można rozumieć wszystkie warstwy chroniące określone elementy budowlane przed korozją. Głównymi czynnikami wywołującymi korozję materiałów budowlanych są różne związki chemiczne występujące we wszystkich stanach skupienia (program uprawnienia budowlane na komputer). Zarówno gazy jak ciecze i cząstki stałe stykające się z elementami budowlanymi mogą powodować ich uszkodzenia, tworząc ze składnikami tych materiałów nowe związki, np. siarczany znacznie zwiększające swoją objętość przy krystalizacji i rozsadzające materiał budowlany. Mogą również powodować rozpuszczanie składników materiałów budowlanych, wpływać na zwiększenie lub zmniejszenie ich objętości (pęcznienie lub skurcz), zmianę stanu skupienia, obniżenie wytrzymałości i wreszcie całkowite lub częściowe zniszczenie materiału (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

W materiałach niejednorodnych, np. w żelbecie lub strunobetonie, mogą występować dodatkowo szkodliwe wpływy w samym materiale. Często dodaje się do betonu pewną ilość chlorku wapniowego w celu przyśpieszenia wiązania cementu. Niewielki dodatek tego środka (do 2% ciężaru cementu) nie powoduje widocznego uszkodzenia w elementach żelbetowych ze względu na znaczne średnice prętów zbrojeniowych, natomiast taki sam dodatek wywołuje szybkie zniszczenie konstrukcji z betonu sprężonego, w którym średnice drutów są małe (uprawnienia budowlane).

Z powyższych stwierdzeń wynika konieczność wykonywania izolacji chemoodpornej nie tylko na elementach budowlanych, ale nawet w samym materiale konstrukcyjnym, w celu ochrony jednych składników tego materiału przed działaniem innych składników (program egzamin ustny).

Izolacje chemoodporne

Izolacje chemoodporne wymagają stosowania tworzyw sztucznych pod różnymi postaciami:

• płyt lub płytek wykładzinowych,
• kitów i zapraw do łączenia płytek mineralnych,
• folii miękkich lub twardych,
• klejów do łączenia folii, rur itp.,
• powłok ochronnych o grubości 1-3 mm,
• farb chemoodpornych,
• rur i kształtek w instalacjach przemysłowych.

Ogólne wymagania przy stosowaniu tworzyw sztucznych w izolacjach chemoodpornych można zestawić w sposób następujący:

• odporność chemiczna materiału powinna być dostateczna w środowisku, dla którego jest on przeznaczony;
• odporność termiczna tworzywa powinna być wyższa niż najwyższa temperatura otoczenia;
• materiały płytkowe, płytowe i folie powinny być szczelne;
• grubość folii powinna wynosić co najmniej: folii PCW 0,7 mm, folii poliizobutylenowych 0,7 mm, folii polietylenowych 0,3 mm (opinie o programie);
• kleje przeznaczone do klejenia folii powinny wykazywać dostateczną przyczepność do folii i do podkładu;
• kity powinny wykazywać dobrą przyczepność do płytek i podkładów;
• kleje i kity nie powinny oddziaływać szkodliwie na łączone materiały;
• stosowane materiały powinny zapewniać łatwość wykonania, naprawy i konserwacji zabezpieczeń chemoodpornych.

Izolacje z płyt z twardego PCW stosuje się jako samodzielne warstwy chroniące fundamenty maszyn i urządzeń, wanny lub inne zbiorniki, narażone na bezpośrednie działanie głównie cieczy kwaśnych o temperaturze do +50°C. W tym celu stosuje się płyty o grubości powyżej 2 mm, łączone między sobą za pomocą spawania ciepłym powietrzem (segregator aktów prawnych). Ze względu na duży współczynnik rozszerzalności cieplnej wynoszący 8 • 10^-5 1/°C konieczne jest takie mocowanie wspomnianych płyt do konstrukcji chronionej, aby był zapewniony swobodny ruch zabezpieczenia płytowego w stosunku do tej konstrukcji.

Wiele przykrych doświadczeń w tym zakresie jest dowodem, że zjawisko rozszerzalności liniowej wyrobów z polichlorku winylu nie jest dostatecznie poważnie brane pod uwagę przy projektowaniu rozwiązań ochronnych (promocja 3 w 1). Płyty z twardego PCW (owiduru, winiduru) o grubości do 2 mm można ciąć nożycami ręcznymi, grubsze wyroby przecina się piłą tarczową lub taśmową stosowaną do obróbki drewna. Najwygodniej jest przecinać piłą tarczową o 0 300 mm z drobnymi zębami (2-4 mm) przy ilości obrotów 2000-3000 na minutę.