Kadencja urzędu prezydenta

Tobago znalazły się w składzie Federacji Indii Zachodnich, a 31 sierpnia 1962 uzyskały Narodów. W 1976 nastąpiła zmiana ustroju Trynidadu i Tobago z monarchicznego na republikański. Lata 70. przyniosły dalszy rozwój gospodarczy, a w 1987 Tobago otrzymało pełny samorząd lokalny w zakresie polityki wewnętrznej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Władzę ustawodawczą w kraju sprawuje dwuizbowy parlament - Izba Reprezentantów pochodząca z wyborów powszechnych, oraz Senat, którego członków mianuje prezydent. Od 1980 parlament lokalny posiada także Tobago. Głową państwa jest prezydent (obecnie Arthur Raymond Robinson), wybierany na to stanowisko przez kolegium elektorów w którego skład wschodzą członkowie parlamentu. Kadencja urzędu prezydenta trwa 5 lat. Premier rządu mianowany jest przez parlament (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Anguilla jest krajem wyspiarskim leżącym w archipelagu Małych Antyli. Składa się z kilku wysp o łącznej pow. 96 km-’, z których największymi są: Anguilla (88 km-‘) oraz Sombrero (5 km-‘). Wyspy Anguilli leżą w strefie luku wulkanicznego Małych Antyli powstałego w czasie orogenezy alpejskiej. Ich trzon tworzą skały krystaliczne, na których w trzeciorzędzie osadziły się wapienie koralowe. Największa z wysp, Anguilla, charakteryzuje się typowo nizinnym krajobrazem o maksymalnym wzniesieniu 19 m n.p.m. Jej linia brzegowa jest bardzo dobrze rozwinięta, tworzy liczne zatoki (np. Rendez-vous, Crocus, Sandy Hill), półwyspy i małe przybrzeżne wysepki (uprawnienia budowlane).

Kraj leży w strefie gorącego i wilgotnego klimatu pod równikowego - jego cechą charakterystyczną są obfite sezonowe opady oraz cyklony tropikalne. Średnia roczna temp. wynosi +25″C. Ze względu na nizinną rzeźbę wysp słabo rozwinęła się sieć rzeczna, istnieje natomiast kilka małych jezior pochodzenia krasowego. Warunki klimatyczne, stosunki wodne oraz wapienne podłoże przyczyniły się do rozwoju czerwonych gleb ferralitowych (ferralsoli). Szatę roślinną stanowią suche lasy równikowe przechodzące miejscami w sawanny (program egzamin ustny).

Przyrost naturalny

Obecni mieszkańcy Anguilli to w 85% potomkowie afrykańskich niewolników. Dominują wyznawcy kościoła anglikańskiego (40%) i metodyści (33%). pozostali to m.in. Adwentyści Dnia Siódmego (7%), baptyści (5%), katolicy (3%). językiem urzędowym jest angielski. W 1996 ogólna liczba mieszk. wynosiła 10 tys., z czego 48% zamieszkuje w osadach typu miejskiego (opinie o programie). Zasiedlona jest wyłącznie wyspa Anguilla; Sombrero i pozostałe wysepki są bezludne. Przyrost naturalny wynosi 1,2%. 28% społeczeństwa to obywatele do I 5 roku życia, ludność w wieku produkcyjnym stanowi 64%. Przeciętna dł. życia jest wysoka - wynosi średnio 77 lat. Ok. 5% dorosłych stanowią analfabeci. Największym miastem jest stolica kraju - The Valley (0,6 tys. mieszkańców gł. ośrodek kulturalny i turystyczny wysp.

Niewielkie znaczenie dla gospodarki ma rolnictwo dające 3% PKB, które obok upraw> kukurydzy, fasoli, batatów obejmuje hodowlę bydła, kóz i trzody chlewnej. Artykułami eksportowymi są ryby i owoce morza (homary i małże), a także sól morska pozyskiwana przez odparowywanie wody morskiej w soliskach. Przemysł jest bardzo słabo rozwinięty (cukrownictwo). Gł. partnerami handlowymi Anguilli są: Wielka Brytania, Stany Zjednoczone i Kanada (segregator aktów prawnych).

Transport na Anguilli odbywa się jedynie po drogach kołowych, których łączna dł. wynosi 140 km; zaledwie połowa to drogi utwardzone. W pobliżu stolicy znajduje się międzynarodowy port lotniczy Crocus Hill Ciepły klimat, rozległe plaże i piękne krajobrazy przyciągają licznych turystów (promocja 3 w 1). Liczba pokoi w obiektach hotelowych wynosi około 1 tys. Wśród 126 tys. gości zagranicznych, którzy w 1995 przebywali na wyspie, 63% stanowili obywatele Stanów Zjednoczonych 26% - mieszkańcy krajów basenu Morza Karaibskiego, a 6% - Anglicy. Wpływy z turystyk zagranicznej wyniosły 48 min USD, co stanowiło aż 86% PNB.