Kąpiele gorące

Metoda osmotyczna różni się od metody pastowania tym, że stosuje się ją do nasycania świeżo ściętych i okorowanych dłużyc zrębach leśnych. Świeżo ścięte drewno w stanie okrągłym smaruje się środkiem grzybobójczym, układa w stosy i szczelnie przykrywa. Pokrycie ochrania drewno przed wymyciem impregnatu oraz utratą wilgotności. Drewno w takim stanie musi pozostać przez przeciąg 3 do 4 miesięcy. Metodę tę można stosować do tych materiałów, które nie będą przecierane (słupów, pali, elementów konstrukcyjnych). Również powinno się zabezpieczać wg tej metody gatunki drewna, które się trudno impregnują za pomocą metod ciśnieniowo-próżniowych, jak drewno świerkowe i jodłowe (program uprawnienia budowlane na komputer).

Stosowanie tej metody polega na zanurzeniu materiału drzewnego do zbiornika z gorącym (25-90°C) płynem impregnującym (wodnym lub oleistym) na przeciąg 2-4 godzin (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Następnie drewno przenosi się do stojącego obok zbiornika z tym samym lub innym chłodnym środkiem impregnacyjnym (roztwory wodne w temperaturze 15-b25°C, oleiste 40-50°C) i pozostawia na przeciąg od jednej do 3 godzin. Zabezpieczenie drewna wg tej metody daje dobre wyniki, potrzebne są jednak pewne urządzenia techniczne. Grubość nasyconej warstwy drewna wynosi 10-25 mm w zależności od wilgotności drewna, rodzaju środka impregnacyjnego i temperatur kąpieli. Zbliżony i oparty na tej zasadzie efekt można też otrzymać przy stosowaniu jednego zbiornika (uprawnienia budowlane). Drewno zanurza się w gorącym impregnacie na przeciąg 2H-4 godzin, po czym pozostawia się w tym samym zbiorniku do czasu zupełnego ostygnięcia roztworu. Normy zużycia wynoszą od 0,7 do 1,30 1/m² powierzchni drewna (program egzamin ustny).

Metody ciśnieniowo-próżniowe

Metoda zastępowania soków cieczą grzybobójczą, zwana inaczej metodą ..Boucherie", polega na wprowadzeniu pod ciśnieniem impregnatu (roztworu wodnego) do świeżo ściętego nieokorowanego drewna w miejscu zawartych w nim soków. W Polsce w okresie międzywojennym metodę tę szeroko stosowano. Stosując tę metodę zabezpiecza się tylko biel. Ostatnio wprowadza się również sposoby zabezpieczania partii bielastej drzew stojących (badania w toku) (opinie o programie).

Metody ciśnieniowo-próżniowe rozróżnia się zasadniczo dwie metody nasycania: nasycanie na pełno i nasycanie oszczędnościowe. Obie metody polegają na wprowadzeniu impregnatu do wnętrza struktury drewna pod ciśnieniem w zamkniętych cylindrach. Każda z tych metod składa się z trzech faz, w których na przemian ciśnienie i próżnię. Wyniki otrzymywane przy użyciu tych są dobre; toteż metody te stosuje się do podkładów kolejowych (segregator aktów prawnych).

Nu ycanie drewna środkami chemicznymi (powierzchowne lub głębokie) ma na celu zabezpieczenie konstrukcji budowlanych pi ’i ii /kodliwym działaniem czynników biotycznych. O przydat- • lioNci danego środka grzybobójczego decydują nie tylko jego właś- ch\n.’,ri antyseptyczne, ale i inne cechy dające pewność, że zabez- pln /cnie będzie odpowiednio trwałe, nieszkodliwe dla otoczenia i lalwnwykonalne.

Do zasadniczych cech, jakim powinny odpowiadać środki grzybobójcze, należą:

• dostatecznie wysokie właściwości grzybo- i owadobójcze,
• trwałość siły toksycznej,
• jak najmniejsza szkodliwość dla ludzi i zwierząt, d brak silnego i nieprzyjemnego zapachu, r. łatwość przenikania do drewna.
• oprócz tego jest bardzo pożądane, a w niektórych wypadkach, aby impregnat:
• nie plamił tynków oraz nie wpływał ujemnie na powłoki farb,
• nie zwiększał palności drewna, a możliwie ją zmniejszał,
• nie korodował metali,
• nie zmniejszał wytrzymałości drewna.
• był tani i łatwo dostępny (promocja 3 w 1).