Kotew widełkowa

Dybel (sworzeń) jest to odcinek okrągłej stali o średnicy 12 mm, długości 8-12 cm. Do płyt cokołowych używa się dybli ze stali kwadratowej 20 X 20 miii albo stali okrągłej o średnicy 16 mm, długości 20 - 25 cm. Łączenie kamieni i płyt za pomocą dybli konieczne jest w celu powiązania całej okładziny i uniknięcia przesunięć poszczególnych płyt wzdłuż poziomych spoin. Zaprawa zalana za płyty wywiera całą swą warstwą ciśnienie na płytę stojącą na cokole i może spowodować jej wypchnięcie. Do przeciwdziałania takiemu wypchnięciu i w celu nadania płytom stateczności służą dybie umieszczone w gniazdach powierzchni wspornej płyt i zalane zaprawą (program uprawnienia budowlane na komputer). Klamry łączące płyty między sobą wyrabiane są ze stali okrągłej 10-12 mm.

Końce ich są zagięte i wchodzą do gniazd w płytach na głębokość 5-7 om. Długość klamer waha się w granicach od 10 do 16 om: W powierzchniach wspornych płyt wyżłabia się między gniazdami rowiki, w których umieszcza się klamry. Wskutek tego zamurowana w poziomej spoinie klamra  nie zmniejsza jej grubości (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Klamry służą do zabezpieczenia przed przesunięciem się płyt w spoinach poziomych. Oprócz dybli (sworzni) i klamer do umocowania okładziny na ścianie używa się kotwy (haki), których sworznie mają zazębienia. Są one podobne do. opisanych wyżej haków, lecz wbite są do ściany na trwałe lub zamurowane na zaprawie cementowej 1 :3 w wywierconych w ścianie gniazdach (uprawnienia budowlane). Używana do wyrobów kotew stal ma średnicę 8-12 mm zależnie od wielkości płyt.

Kotew widełkowa zastępuje jednocześnie klamrę hak zazębiony; przymocowuje kamień do ściany i zarazem łączy kamienie między sobą. Kotew widełkowa wyrabiana jest ze) stali okrągłej o średnicy 1016 mm. Sworzeń zaopatrzony w zazębienia: na długości 12 cm osadzany jest w ścianie n>a głębokość 25 om. Głębokość odgięcia widełka w kamieniu wynosi 5 cm (program egzamin ustny).

Wieszaki

Kotwienie czołowe na wprost spoiny, podobnie do kotwy widełkowej, zastępuje klamrę i hak z zazębieniem. W odróżnieniu od klamry kotwienie takie jest pozbawione sztywności jednolitej konstrukcji i wskutek tego zdolne jest do przejmowania różnych przesunięć związanych z osiadaniem ściany i okładziny (opinie o programie). Kotew czołowa składa się z pionowego drążka oporowego średnicy 16 min i długości 20-30 cm zamurowanego w ścianie i połączonego ze sworzniem za pomocą wiązadła ze stali okrągłej. Wiązadło to o średnicy 12 mm zamurowane jest w ścianie na głębokość 16-20 cm; sworzeń o długości 16 cm średnicy 12 - 16 mm umocowany jest w płycie na ¹/₈ wysokości od góry i wiąże ich powierzchnie stykowe. Obraz konstrukcji tego połączenia i położenia kotwy względem ściany i czoła kamienia (segregator aktów prawnych).

Ciśnienie od ciężaru własnego kamienia oraz wyżej położonej okładziny i zaprawy przekazuje się ścianie za pomocą wieszaków. Pod tkwiący w ścianie koniec wieszaka daje się podkładkę w celu bardziej równomiernego rozłożenia ciśnienia. Średnica stali, długość części wieszaka umocowanej w ścianie i długość odcinka pionowego powinny być obliczone przez projektanta. To samo dotyczy rozmieszczenia wieszaków na ścianie (tzn. ilość ich na 1 m okładziny).

Wieszaki powinny być rozmieszczone ściśle według projektu i bardzo starannie zamurowane (promocja 3 w 1). Stanowią one najczulsze miejsce okładziny i jakikolwiek błąd wykonania może pociągnąć za sobą uszkodzenie, a nawet odpadnięcie okładziny. Wieszak składa się z odcinka końcowego opierającego się na ścianie, z korpusu i oparcia, które zamurowuje się w podwieszonym kamieniu i które zastępuje haki i klamry.