Kratownice sprężone kablami

Kratownice sprężone kablami o górnym pasie łukowym są stosowane w wielu krajach jako układy słupkowo-krzyżulcowe, niekiedy słupkowe (porównaj uprzednie uwagi krytyczne o tym typie układów); nie są one tu bliżej omówione, gdyż stanowią rzadziej stosowany wariant kratownic o pasie górnym wielobocznym rozpatrzonych w punkcie następnym (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kratownice o górnym pasie wielobocznym (w kształcie odcinków prostych). Są one najczęściej spotykanymi układami kratowymi, przy czym niektóre omówione tu układy słupkowe (bez krzyżulców) mają pośredni charakter pracy pomiędzy kratownicą a wieszarową belką. Kratownice te są wrażliwe na bezpośrednie obciążenie niewęzłowe górnego pasa; z tego też względu dąży się, by odległość między węzłami górnego pasa odpowiadała szerokości płyt przekrycia przekazujących obciążenie za pośrednictwem skrajnych żeber. Aby przekrój górnego pasa był możliwie jednakowo wykorzystany, punkty węzłowe górnego pasa leżą zwykle na osi opisanego na nim łuku w kształcie 2/2 paraboli drugiego stopnia.

Kratownice te wykonuje się jako prefabrykaty (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
w całości tylko do rozpiętości ok. 18 m; dla większych rozpiętości wykonuje się je z dwóch połówek lub z segmentów.
Trzy typowe schematy rozpatrywanych tu kratownic o konstrukcji prefabrykowanej. Są to kratownice słupkowo-krzyżulcowe o rozstawie 6,0 m (uprawnienia budowlane).

Kratownice o rozpiętości 18 m, wykonywane tylko w całości, mają tu tak szerokości, jak i marki betonu oraz obciążenia analogiczne kratownic tej samej rozpiętości, natomiast ciężary kratownic wynoszą tu 4,3-4,8 T. Kratownice o rozpiętości 24 m dzielą się na te same rodzaje co kratownice o tej samej rozpiętości  ta sama jest tu szerokość kratownic, jak również ich zakres obciążeń. Natomiast stosuje się tu beton marki od 300 do 500, a ciężary kratownic wynoszę 9,1-4-10,3 T (program egzamin ustny).

Węzły połączeniowe

Kratownice o rozpiętości 30 m spotyka się w tych samych dwóch rodzajach co kratownice o rozpiętości 30 m. Ta sama jest ich szerokość oraz zakres obciążeń. Marki betonu są tu 300-4-400, a ciężary kratownic wynoszą od 15,2 T do 17 T. Wymiary kratownicy o rozpiętości 30 m, wykonanej z dwóch półkrat oddzielnie sprężonych, podano tam również przekroje jej elementów oraz układ zbrojenia w charakterystycznych węzłach (opinie o programie).

Węzły połączeniowe obu półkrat w środku rozpiętości kratownicy. Połączenie dolnego pasa wykonano tu przez zespawanie dwoma nakładkami (górną i dolną) stalowych zestawów, zakotwionych w betonie pasa w strefie zakotwienia sześciu sprężonych kabli. Przestrzeń między łączonymi elementami dolnego pasa zapełniono betonem. Pas górny obu części połączono za pośrednictwem środkowej przekładki stalowej, przyspawanej na zewnętrznych częściach (wystających z boków) do narożnych kątowników.
Nieco inny układ kratowy (typ krzyżulcowy). Również i tu kratownica jest wykonywana z dwóch połówek o łączonym pasie górnym i dolnym. Przed łączeniem obu części pasy dolne są sprężane czterema kablami złożonymi z szesnastu drutów o średnicy 5 mm (segregator aktów prawnych).

Zamiast kabli stosowano również sprężanie czterema prętami stalowymi o średnicy 32 mm z wysokowartościowej stali (stosowano tu stal radziecką 25GS). Oprócz wyżej omówionych typów kratownic są opracowane typowe kratownice o rozstawie 12 m.
Kratownice o kształcie podobnym do podanych wyżej (wykonywanych jako całość) spręża się również strunami (typowe kratownice stosowane w Rosji mają długości 24 m).

Kratownice sprężone w górnym pasie wielobocznym stosuje się na szeroką skalę w Rumunii. Projektowane z początku jedynie ze słupkami wieszarowymi, zostały następnie zastąpione układami kratowymi słupkowo-krzyżulcowymi o wielobocznym pasie górnym (patrz uwagi o wadach układów łukowych (promocja 3 w 1).