Kurczenie się murów

Kurczenie się murów w kierunku pionowym jest powodowane następującymi przyczynami:

a) ugniataniem świeżej zaprawy pod wpływem ciężaru coraz to nowych narastających warstw cegły,

b) wysychaniem zaprawy pod wpływem obciążeń,

c) odkształceniami cegły i już stwardniałej zaprawy pod wpływem obciążeń (program uprawnienia budowlane na komputer).

Kurczenie się świeżego muru pod wpływem dwóch pierwszych przyczyn, czyli tzw. osiadania spoin, jest dość znaczne i wynosi ok. 1 mm na mb muru przy zaprawie cementowej i 2 do 6 mm/mb przy zaprawie wapiennej. Im spoiny są grubsze, tym osiadanie jest większe. Ponieważ przy zaprawach plastycznych łatwiej jest wykonać mur z cienkimi spoinami niż przy sztywnych, przeto dążąc do jak najmniejszego osiadania należy stosować zaprawy cementowe uplastycznione domieszkami wapna ewentualnie gliny lub specjalnymi plastyfikatorami.
Osiadanie spoin kończy się praktycznie dość szybko przy zaprawie cementowej, w ciągu 1-3 dni, natomiast trwa dłużej przy zaprawie wapiennej: od kilku dni do kilku tygodni, zależnie od pogody (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Oznacza to, że osiadanie zaprawy spoinach muru danej kondygnacji praktycznie nie powoduje obniżania się murów następnej kondygnacji z wyjątkiem stałych zapraw, a przede wszystkim wapiennej w czasie chłodów.

Skrócenie jednostkowe muru e, gdy zaprawa już stwardniała, nie da się obliczyć bezpośrednio ze wzoru opartego na prawie Hooka e = o : E, ponieważ współczynnik odkształcalności E nie jest stały, lecz zależny nie tylko od wytrzymałości muru, ale i od naprężenia ściskającego (uprawnienia budowlane).

Wpływ wyboczenia

Naprężenia dopuszczalne na ściskanie ustalone powinny być przyjęte ze współczynnikiem wyboczenia (p mniejszym od jedności, zależnym od stosunku wysokości wyboczeniowej h do ramienia bezwładności przekroju i, a także od rodzaju użytej zaprawy. Jeżeli współczynnik cp wypada większy od 0,95, to wpływu wyboczenia w obliczeniach można nie uwzględniać (program egzamin ustny).

Wysokość wyboczeniową h liczy się w świetle między unieruchomią- jącyrni mur usztywnieniami poziomymi (rys. 4-87 a), za które przyjmuje się:
- stropy żelbetowe, gęstożebrowe lub ceglano-betonowe,
- stropy na belkach stalowych zakotwionych w murze w odległościach do 3,0 m, a przede wszystkim na każdym filarze międzyokiennym,.
- stropy na belkach drewnianych zakotwionych w murze w odległościach do 2,5 m, a przede wszystkim na każdym filarze międzyokiennym pod warunkiem, żeby kotwie były należycie zabezpieczone od przerdzewienia,
- inne konstrukcje przy odpowiednim umotywowaniu (opinie o programie).

W przypadku stropu, stropodachu albo też dachu, który nie odpowiadając wyżej wymienionym warunkom stanowi dla muru poziomą podporę sprężystą, zwiększa się wysokość wyboczeniową, mnożąc odległość pionową między usztywnieniem dolnym i oparciem górnym przez współczynniki: 1,50, jeżeli górna konstrukcja jest jednoprzęslowa, lub przez 1.25, jeśli jest ona dwu- lub wieloprzęsłowa.
Omówienie ogólne robót zimowych. Za roboty zimowe uważa się takie roboty budowlane i montażowe wykonywane w okresie zimowym, przy których stosuje się specjalne środki zabezpieczające lub metody wykonawstwa odmienne od stosowanych w pozostałym sezonie roku, a zapewniające prawidłowe wykonanie robót niezależnie od temperatury zewnętrznej (segregator aktów prawnych).
Wprowadzenie w ostatnich latach do budownictwa robót zimowych wyzwala przemysł budowlany z cech sezonowości i powoduje przez to następujące korzyści ekonomiczne:

a) przyrost produkcji dzięki szybszemu dostarczaniu gotowych obiektów budowlanych,

b) lepsze wykorzystanie środków obrotowych dzięki skróceniu czasu ich obiegu,

c) równomierność produkcji w ciągu roku kalendarzowego ze zmniejszeniem do minimum szkodliwych wahań,

d) równomierne zatrudnienie pracowników budowlanych i zlikwidowanie bezrobocia na skutek eliminowania martwego sezonu,

e) pełniejsze wykorzystanie maszyn, urządzeń mechanicznych i innego sprzętu budowlanego (promocja 3 w 1).

Jako okres robót zimowych przyjęty jest w Polsce czas od 16 listopada do 31 marca. Jako przeciętne temperatury do celów planowania można przyjąć: listopad (16-P30) 0 °C, grudzień - 4 °C, styczeń i luty - 8 °C, marzec - 4 °C.