Liczba anod

Liczba anod i miejsce ich rozmieszczenia zależą od rozmiaru i kształtu chronionej konstrukcji. W zbiornikach stosuje się często jedną anodę w środku. Ochrona katodowa jest szczególne pożądana w starych zbiornikach, których dokładne oczyszczanie jest niemożliwe, a stąd i zastosowanie malowania nie wróży powodzenia. Wyniki stosowania tej ochrony w ośrodku agresywnym mogą być bardzo dobre ze względu na wysoką przewodność elektryczną roztworów (program uprawnienia budowlane na komputer).

Przyjęło się na ogół mniemanie, że dla ochrony stali niezabezpieczonej żadnymi powłokami olejnymi od korozji w normalnej wodzie do picia niezbędna jest gęstość prądu 0,5-1,0 mA/dcm2. Jeżeli zbiornik jest pomalowany, to wskutek niedoskonałości powłoki zwykle ok. 10% powierzchni styka się z wodą; można więc przyjąć, że dostateczna gęstość prądu dla ochrony będzie 0,05-i-0,l mA/dcm2. Dla zbiorników, które dłuższy czas nie były malowane, przyjmuje się gęstość ochronną prądu 0,25-0,5 mA/dcm2. Niezależnie od wyboru gęstości prądu na powierzchni ochronnej należy zawsze wybrać próbny odcinek, na którym można by kontrolować skuteczność ochrony w pierwszym roku eksploatacji instalacji ochronnej. Do instalacji ochronnej dobiera się prostowniki, które mogłyby dać dowolne napięcie lH-15 V.

Projektując ochronę należy liczyć się z ewentualnością uszkodzenia powłoki farby, jeżeli zastosuje się nadmierne napięcie. Nadmiar napięcia o 0,1 V może spowodować niszczenie powłoki farby i tworzenie się pod nią pęcherzy; dlatego zaleca się, ażeby spadek napięcia na warstewce farby nie przekraczał 1 V (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Zbiorniki do gorącej wody i inne konstrukcje metalowe o niewielkiej powierzchni mogą być chronione anodami z cynku bez użycia prądu ze źródła zewnętrznego. Jeżeli natomiast ma się do czynienia z większymi powierzchniami konstrukcji, potencjały anod mogą okazać się nawet niewystarczające i stosuje się wtedy prostowniki, które oparte na tej samej zasadzie mają działanie silniejsze.
Z szeregu materiałów stosowanych do anod najlepiej nadaje się aluminium. Anody aluminiowe stosuje się w postaci prętów o średnicy 15-30 mm ze stopów lub czystego aluminium. Teoretycznie ubytek metalu wynosi 3 kg na 1 amperorok. Elektrody aluminiowe podobnie jak i inne niszczą się szybko w miejscach zimnych; z tego powodu zimą, kiedy nastąpić ma zamarzanie, anody wyjmuje się, albo tak projektuje się, ażeby starczyło ich tylko na l rok. Wyjęcie elektrod na zimę nie pogarsza stanu ochrony, ponieważ w niskich temperaturach korozja jest znikoma (uprawnienia budowlane).

Rozmieszczenie elektrod

Ważne jest ustalenie liczby, rozmiarów i rozmieszczenia anod (przy czym należy zawsze liczyć się z możliwością zmiany rozmieszczenia anod i innymi poprawkami). Dla wody z bardzo małą odpornością może okazać się wystarczające zastosowanie jednego pręta aluminiowego w środku zbiornika, nie licząc rury odprowadzającej wodę, którą trzeba osobno zabezpieczyć (program egzamin ustny).
Rozmieszczenie elektrod odgrywa bardzo dużą rolę dla równomierności rozłożenia prądu i ekonomicznego wyzyskania metalu. Większa skuteczność zastosowania kilku mniejszych anod w porównaniu z jedną anodą większą umieszczoną w środku została potwierdzona badaniami laboratoryjnymi (opinie o programie).

Drogę przechodzenia prądów błądzących można podzielić na trzy strefy:
- Strefa dopływu prądów błądzących do rurociągu (strefa katodowa), w której nie zachodzi korozja elektrochemiczna.
- Strefa normalnego przepływu prądu wzdłuż rurociągu.
- Strefa odpływu prądów błądzących z rurociągu (strefa anodowa), w której zachodzi korozja elektrochemiczna (segregator aktów prawnych).

W najprostszych przypadkach prądy z rurociągu odpływają do tej samej trasy w okolicy trakcyjnej podstacji.
Ochronę konstrukcji od prądów błądzących przeprowadza się przy użyciu tzw. drenażu elektrycznego. Polega on na tym, że prądy błądzące z konstrukcji odprowadza się do linii trakcyjnej wysyłającej te prądy. Przy tym należy spełnić warunek, ażeby prądy błądzące były odprowadzone do tej części linii trakcyjnej, która ma stały lub okresowy potencjał niższy jak na konstrukcji (promocja 3 w 1)..

Istnieją dwa rodzaje ochrony drenażowej:

1) zwykła,

2) spolaryzowana.