Masa zalewowa

Masa zalewowa, wypełniająca szczeliny, ma chronić krawędzie płyt przed uszkodzeniem, nie dopuścić do zanieczyszczenia szczeliny i uniemożliwić rozszerzanie się płyt przy wzroście temperatury oraz zapobiegać przesiąkaniu wody przez szczelinę do podłoża nawierzchni (program uprawnienia budowlane na komputer).

Masę zalewową należy podgrzewać stale mieszając w przewoźnych kotłach z mechanicznymi mieszadłami do temperatury od 160 do 180°, której nie wolno przekroczyć. Przygotowaną masą zalewową należy wypełniać szczeliny dobrze wysuszone i oczyszczone miotłami, szczotkami stalowymi lub włosianymi bądź też sprężonym powietrzem. Wskazane jest uprzednie powleczenie ścian szczelin asfaltem upłynnionym możliwie najgłębiej, a co najmniej do głębokości 2 cm. Szczeliny należy zalewać ręcznie z naczyń blaszanych o pojemności od 2 do 3 litrów, zakończonych dziobkiem (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Przed każdym zaczerpnięciem należy masę w kotle wymieszać. Bardziej dogodne i szybsze jest zalewanie szczelin za pomocą specjalnych urządzeń mechanicznych do zalewania pod ciśnieniem. Szczeliny o głębokości ponad 3 cm należy zalewać w dwóch warstwach. Jeśli głębokość szczelin jest znaczna, to dolną ich część ze względu na oszczędność można wypełniać masą zalewową z dodatkiem 30% piasku. Szczeliny wypełnia się masą zalewową z pewnym nadmiarem, tak że masa wystaje ponad powierzchnię płyt około 5 mm.

Aby zapewnić należyte zapełnienie szczelin masą zalewową, trzeba pracę wykonywać w czasie suchej i ciepłej pogody (uprawnienia budowlane). Pielęgnacja świeżo wykonanej nawierzchni betonowej. Świeży beton powinien być pokryty daszkami ochronnymi w ciągu 6 do 8 godzin od chwili wykończenia nawierzchni. Wynika stąd konieczność posiadania na budowie takiej ilości daszków ochronnych, aby można było nimi nakryć 8-godzinną produkcję. Świeżo wykonaną nawierzchnię betonową należy chronić przed bezpośrednim działaniem czynników atmosferycznych oraz przez okres około dwóch tygodni utrzymywać w stanie wilgotnym (program egzamin ustny).

Proces przesychania

W tym celu nawierzchnię pokrywa się warstwą piasku grubości około 5 cm (najlepiej o nieznacznej zawartości gliny) bądź też słomą, trocinami, sianem, liśćmi itp.; grubość przykrycia liśćmi powinna wynosić około 15 cm (opinie o programie). Przykrycia te powinny być zwilżane kilkakrotnie w ciągu dnia. Jeżeli do przykrycia nawierzchni używa się piasku, zwłaszcza czystego, to skrapianie trzeba częściej powtarzać, gdyż woda z niego dość szybko odsącza się i odparowuje. Zamiast powyżej opisanego sposobu pielęgnacji stosuje się coraz częściej powlekanie nawierzchni cienką błoną ze specjalnych materiałów lub przykrywanie jej powłokami wodoszczelnymi z folii itp. z ewentualnym pokryciem przed nagrzewaniem promieniami słonecznymi cienką do 0.5 cm warstwą piasku.

Wymieniony sposób pielęgnacji ma na celu utworzenie na świeżej nawierzchni betonowej powłoki wodoszczelnej, której zadaniem jest zahamowanie wyparowywania z betonu wody potrzebnej dla hydratacji cementu (segregator aktów prawnych). W wyniku badań laboratoryjnych oraz w skali technicznej (na budowanych nawierzchniach betonowych) stwierdzono, iż własności techniczne betonu, a głównie wytrzymałość na ściskanie i zginanie oraz odporność na ścieranie, przy tego rodzaju pielęgnacji nie maleją, a nawet nieznacznie wzrastają.

Również badania ekonomiczne wykazują oszczędność robocizny 2- do 3-krotnie oraz obniżkę kosztów pielęgnacji o 30% w stosunku do sposobów tradycyjnych. Wykonanie błonki pielęgnacyjnej polega na rozprowadzeniu materiału ochronnego w takiej ilości, aby błonka po odparowaniu rozpuszczalnika posiadała grubość od 0,3 do 0,4 mm, co odpowiada zużyciu materiałów 0,3-0,7 kg/m2 (promocja 3 w 1).

Tak utworzona błonka bitumiczna nie dopuszcza do wyparowania wody ze świeżego betonu, jednak po kilku dniach tworzą się mikroszczeliny, które umożliwiają dyfuzję pary wodnej i powietrza, ale dostatecznie chronią przed utratą ciepła. Proces przesychania i hydratacji dzięki temu przebiega wolno.