Metoda badania mrozoodporności materiału

Metoda badania mrozoodporności materiału w komorze klimatyzacyjnej jest dotychczas mało jeszcze rozpowszechniona i w związku z tym - nieznormalizowana. Przedział „temperatur zewnętrznych”, w jakim następują ich zmiany, powinien być ustalany odpowiednio do miejscowych warunków klimatycznych, np. dla warunków zachodnich wybrzeży Skandynawii przyjęto w badaniach Politechniki w Góteborgu przedział temperatur od -5 do +10 (program uprawnienia budowlane na komputer).

Odporność betonu na działanie wysokich temperatur określa się również przez porównanie wytrzymałości na ściskanie próbek poddanych działaniu ognia i próbek nienagrzewanych. Przenikanie pary wodnej przez przegrodę określa się współczynnikiem paroprzewodności 6, wyrażonym w g/m h Tr. Współczynnik ft jest pojęciem analogicznym do współczynnika przewodności cieplnej i podobnie jak tamten, zależy nie tylko od cech materiału lecz również od wilgotności, temperatury i szeregu innych czynników, a także metodyki badań (program uprawnienia budowlane na ANDROID). Wartości współczynnika ft podawane w literaturze różnią się często w bardzo dużym stopniu i trzeba je traktować raczej jako wartości umowne, odnoszące się do materiału znajdującego się w określonym stanie zawilgocenia i temperatury.
Badania paroprzewodności wykonuje się dwiema różnymi metodami:
- metodą izotermiczną, w której temperatura po obydwu stronach jest jednakowa, a różna jest tylko wilgotność względna powietrza;
- metodą różnych temperatur, w której temperatura i wilgotność powietrza po obydwu stronach próbki są różne (uprawnienia budowlane).

W metodzie różnych temperatur uwzględnia się nie tylko ruch pary wodnej ale i inne czynniki, które wpływają na przemieszczanie się wilgoci w materiale lub w przegrodzie budowlanej, jak np. kapilarny ruch wody i termo- dyfuzja. Współczynnik paroprzewodności wyznaczony tą metodą jest wartością bardziej miarodajną do obliczeń niż wyznaczony metodą izotermiczną (program egzamin ustny).
Nasiąkliwość betonu wyraża w % masy zawartość wody w próbce nasyconej w stosunku do ciężaru próbki w stanie suchym (tj. wysuszonej do stałej masy w temp. 105°C). Metoda badania jest w zasadzie prosta, budzi jednak pewne wątpliwości w przypadku betonów jamistych i komórkowych.

Odporność na zamrażanie

Wskutek dużych otwartych porów (jam strukturalnych), po wyjęciu próbki z kąpieli przez pewien czas wycieka z niej jeszcze woda, co w istotny sposób wpływa na wynik badania. Z uwagi na przydatność betonu w praktyce interesuje nas jednak nie cała zawartość wody w betonie bezpośrednio po wyjęciu próbki z kąpieli, a tylko jej część, utrzymywana wewnątrz w wyniku napięcia powierzchniowego w kapilarach (opinie o programie). W związku z tym, przy badaniu nasiąkliwości betonów lekkich, zaleca się ważyć próbki nie natychmiast po wyjęciu z wody a dopiero po częściowym obeschnięciu (umownie - po godzinie).
Podciąganie kapilarne w betonach zwykłych mierzy się zwykle w cm wysokości, na jaką podeszła woda w próbkach zanurzonych na 2-3 cm w naczyniu z wodą.

W przypadku betonów lekkich metoda ta nie zawsze prowadzi do prawidłowych wyników, a to z powodu tego, że pory na powierzchni próbki są często otwarte i podciąganie kapilarne staje się słabsze. Wewnątrz próbki woda podchodzi w takich razach na większą wysokość (segregator aktów prawnych). W celu otrzymania dokładniejszych wyników - niezależnie od określenia wysokości na jaką podeszła woda - bada się również zawilgocenie próbki przez wysuszenie do stałego ciężaru.
Określenie mrozoodporności polega najczęściej na porównaniu wytrzymałości na ściskanie próbek zamrażanych i niczamrażanych, o tym samym okresie twardnienia. Kryterium oceny przyjmowane bywa różnie, z reguły w granicach 20% obniżenia wytrzymałości. Niekiedy zamiast badania wytrzymałości określa się stratę ciężaru badanych próbek.

Dla konstrukcyjnych betonów lekkich wymaga się wg ustaleń ITB, aby po 15 cyklach zamrażania do temp. -20°C spadek wytrzymałości próbek zamrażanych był nie większy niż 20%, a ubytek ciężaru - nie większy niż 5%. Kiedy betony lekkie stosowane są w warunkach zabezpieczających przed zamarznięciem w stanie pełnego zawilgocenia, wymagania w zakresie ich mrozoodporności mogą być odpowiednio niższe (promocja 3 w 1). W takich warunkach można uważać betonu lekkie za mrozoodporne, jeżeli po 10 cyklach zamrażania do temp. -15°C wytrzymałość próbki nie będzie niższa niż 0,9