Metody kompleksowego strukturowego

Kompleksowe techniczno-ekonomiczne prognozy dotyczące wykazu i asortymentu materiałów i wyrobów budowlanych na najbliższą (do 10 lat) i dalszą perspektywę powinny przede wszystkim uwzględnić materiałowo-techniczne potrzeby perspektywicznego budownictwa, możliwości gospodarki narodowej (zaopatrzenie przemysłu w surowce, urządzenia produkcyjne itd.) i realny efekt techniczno-ekonomiczny wdrożenia nowych materiałów do praktyki budowlanej (program uprawnienia budowlane na komputer).

Metodologiczne zasady prognozowania wykazu i asortymentu nowych materiałów i wyrobów budowlanych są bardzo podobne do opracowania prognoz w innych gałęziach gospodarki narodowej. Są to: opracowane przez uczonych radzieckich i zagranicznych metody prognozowania postępu naukowo-technicznego na zasadzie ocen rzeczoznawców lub według danych analizy rozwoju branży w latach ubiegłych z ekstrapolacją na okres następny; prognozowanie według jakościowo-ilościowej analizy dynamiki wydawania patentów; prognozy, oparte na badaniu i analizie branżowej informacji naukowo-technicznej; różne metody kompleksowego strukturowego modelowania i in (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wszystkie te metody są dostatecznie wyjaśnione w literaturze i nie ma konieczności jeszcze raz wyłuszczać ich istoty. Ale w prognozach, określających najbardziej racjonalne kierunki poszukiwawczych prac naukowo-badawczych, tak samo jak przy prognozowaniu wykazu nowych materiałów i wyrobów zalecanych do przemysłowego wytwarzania i stosowania w przyszłej praktyce budowlanej, decydująca powinna być kompleksowa analiza potrzeb masowego budownictwa i dynamiki rozwoju pokrewnych gałęzi produkcji, zaopatrujących przemysł materiałów budowlanych w niezbędne surowce i urządzenia (uprawnienia budowlane).

Prognozowanie wykazu

Prognozowanie wykazu i asortymentu nowych materiałów budowlanych należy prowadzić równolegle z prognozowaniem popytu na te materiały. Takie prognozy mogą towarzyszyć przemysłowej produkcji tych materiałów lub poprzedzać, a początkowa prognoza może nawet poprzedzić stworzenie samych materiałów i może być sporządzona na podstawie wszechstronnego zbadania przyszłych potrzeb budownictwa (program egzamin ustny). Przy długoterminowym prognozowaniu wielkości produkcji materiałów lub wyrobów należy przestrzec przed prymitywną ekstrapolacją tempa wzrostu produkcji przemysłowej w latach poprzedzających znaczny okres czasu w przyszłości.

Przed rozpoczęciem opracowywania nowego materiału lub wyrobu należy określić jego prawdopodobny efekt techniczno-ekonomiczny. Pozwoli to dać uogólnioną ocenę zalet i wad nowego materiału w porównaniu z tym materiałem, który zamierza się wymienić, a także rozpatrzyć różne warianty nowych konstrukcyjnych rozwiązań jego zastosowania (opinie o programie). Tylko po dokładnej techniczno-ekonomicznej analizie i prognozowaniu zapotrzebowania może być ostatecznie rozwiązane zagadnienie włączenia opracowania nowego materiału do tematycznego planu branżowego instytutu naukowo-badawczego. W przypadkach, kiedy tworzenie nowych materiałów ma miejsce przed określeniem zakresów i wielkości ich stosowania w budownictwie, powstają dodatkowe nakłady środków i czasu na poszukiwanie racjonalnych dziedzin ich stosowania (segregator aktów prawnych). Dlatego opracowanie i produkcję każdego nowego materiału należy prowadzić, jak zaznaczono wyżej, zgodnie ze wstępnie opracowanym założeniem technicznym, uzgodnionym z przyszłym odbiorcą produkcji.

Prognozy są konieczne nie tylko po to, aby prawidłowo odpowiedzieć na pytanie potrzebny czy niepotrzebny jest materiał dla budownictwa, ale i po to, aby określić wskazaną kolejność opracowania produkcji i wdrażania tych lub innych rodzajów materiałów niezbędnych dla budownictwa. Nie mniej ważnym zadaniem naukowego prognozowania w przemyśle materiałów budowlanych jest przewidywanie parametrów jakości przyszłych materiałów i wyrobów ich niezawodności i trwałości, właściwości technologicznych w produkcji i stosowaniu oraz ekonomiczności właściwości sanitarno-higienicznych i estetycznych (promocja 3 w 1). Takie prognozy optymalnych (wymaganych) parametrów jakości powinny na równi z prognozami wykazu i asortymentu stanowić podstawę do sporządzania technicznego zlecenia na materiał i do dalszych badań technologicznych.