Miał torfowy uprawnienia budowlane

Miał torfowy znajduje zastosowanie do polep, zwłaszcza na poddaszu (z pokryciem warstwą gliny lub cegieł), do wypełnienia ścian szkieletowych budynków drewnianych itp.

Płyty torfowe otrzymywane są z rozdrobnionego maszynowo miału torfowego sfagnum za pomocą mieszania, prasowania, podgrzewania i suszenia (program uprawnienia budowlane na komputer). Torf użyty do produkcji nie powinien zawierać produktów rozkładu w ilości przekraczającej 10% oraz zanieczyszczeń mineralnych (piasku, namułu itp.) w ilości większej niż 5%. Przy wyrobie zwykłych płyt nie stosuje się żadnego spoiwa. Spójność materiału osiąga się przez prasowanie i dzięki wydzielaniu się składników smolistych z torfu w czasie podgrzewania.

torfowe produkuje się przede wszystkim stosując dwie metody - na mokro i na sucho (program uprawnienia budowlane na ANDROID).
Produkcja płyt wg pierwszej metody polega na rozdrobnieniu torfu, przygotowaniu masy torfowej, formowaniu i prasowaniu płyt, wreszcie suszeniu i dojrzewaniu.
Torf rozdrabnia się w szarpakach względnie w holendrach. Po rozwłóknieniu surowiec wrzuca się do kadzi, gdzie zalewa się go gorącą wodą. W kadzi miesza się torf mieszadłami łopatkowymi aż do uzyskania tłustej, jednorodnej masy.
Masa zostaje przetransportowana do dozownika nad baterią form. Formy są stalowe.

Na dnie każdej formy umieszcza się drucianą siatkę, która ma za zadanie zabezpieczyć płyty przed pękaniem.
Materiał w formach poddaje się prasowaniu pod ciśnieniem około 3 atn. W trakcie prasowania z płyt usuwa się nadmiar wody (uprawnienia budowlane). Płyty suszy się w specjalnej suszarni w temperaturze około 150°C przez 20-24 godzin. Po wysuszeniu płyty dojrzewają w pozycji pionowej na powietrzu przez 2 dni. W tym czasie uzyskują one wilgotność około 15%, przez co stają się mniej kruche.

Przy produkcji płyt torfowych wg metody suchej rozdrabnia się torf podsuszony wstępnie do wilgotności około 50%. Po przejściu przez szarpaki rozdrabnia się go dodatkowo w młynkach lub między bębnami z kolcami. Tak przygotowanym surowcem wypełnia się formy. Dalsza obróbka nie różni się od obróbki stosowanej przy produkcji wg metody na mokro (program egzamin ustny).

Płyty z domieszkami

Prócz zwykłych płyt torfowych wyrabiane bywają w niektórych krajach płyty specjalne z domieszkami zwiększającymi trwałość, a mianowicie:
a) płyty wodoodporne,
b) płyty o zwiększonej odporności ogniowej,
c) płyty wodoodporne i w pewnym stopniu ognioodporne.

płyt zanurzonych na 24 godz. w wodzie o temperaturze około 20°C nie powinna wynosić więcej niż 180% w stosunku do ciężaru płyt zupełnie suchych, nasiąkliwość zaś płyt specjalnych - wodoodpornych nie powinna w tych samych warunkach wynosić więcej niż 100%. Podczas tej próby objętość płyt może się zwiększyć o 10%, jednak płyty nie powinny ulec zniekształceniu. Higroskopijność płyt zwykłych jest znaczna. Wytrzymałość na zginanie nie powinna być mniejsza od 2 kG/cm2. Badanie przeprowadza się w maszynie probierczej na próbkach o długości 50 cm i szerokości 10 cm przy rozstawie osiowym podpór 25 cm (opinie o programie).
Dżwiękochłonność płyt torfowych ze względu na ich porowatość i mały ciężar objętościowy jest znaczna.

Perforowanie powoduje zwiększenie drgań płyt. Przy drganiu powierzchni płyty znaczna część dźwięku przenika na drugą stronę płyty. Dziurkowanie powoduje, że kolumna powietrza w otworze drga szczególnie silnie przy pewnych częstościach padającego dźwięku. Dzięki temu płyty posiadają pewną częstość rezonansową, przy której następuje maksimum pochłaniania.
Perforowanie płyt umożliwia ich malowanie, a nawet wyprawianie. Płyt nieperforowanych malować nie wolno ze względu na to, że farba zatyka pory materiału niszcząc jego zalety akustyczne.
W płytach torfowych nakłuwa się zazwyczaj około 440 otworów na 10 dcm2. Głębokość otworów wynosi 5 mm, średnica 2 mm (segregator aktów prawnych).

Odporność na działanie ognia. Płyty zwykłe zapalone tlą się, nawet przez czas dłuższy po usunięciu źródła ognia. Płyty specjalne o zwiększonej odporności ogniowej pod bezpośrednim działaniem ognia nie powinny palić się płomieniem, a jedynie tlić się. Działanie grzybów. Przy zwiększonej wilgotności płyty zwykłe ulegają działaniu grzybów. Odporność płyt zwykłych na gnieżdżenie się robactwa jest bardzo mała.

Możliwość obróbki. Obróbka jest bardzo łatwa. Przy wbijaniu gwoździ należy stosować podkładki. Zastosowanie. Płyty torfowe nadają się do izolacji cieplnej ścian i stropów. Mogą być również stosowane do specjalnych celów jak np. izolacja chłodni, jako materiał zastępujący kosztowne płyty korkowe wymagające importowanego surowca. W Polsce produkcja płyt torfowych nie rozwinęła się dotychczas na szeroką skalę, mimo iż mamy ok. 1 800 000 ha torfowisk (promocja 3 w 1).