Mniejsza wydajność chłodni

Mniejsza wydajność chłodni „suchych” wymaga zwiększenia ich wymiarów i stwarza konieczność zastosowania nowych rozwiązań takich wielkich konstrukcji (rys. 4-64) [21]. Konstrukcja siatkowej chłodni kominowej składa się z żelbetowego trzonu 1, na którym są zawieszone elementy konstrukcji siatkowej: górny pierścień 2 z linami 3, podtrzymującymi pierścień rozporowy 4, oraz konstrukcyjne pierścienie pośrednie 5. Pierścień dolny żelbetowy 6 jest zakotwiony w terenie (program uprawnienia budowlane na komputer).

Pomiędzy pierścieniami 4 i 6 zostaje napięta siatka 7, składająca się z lin pionowych i dwóch ciągów lin ukośnych. W dolnej części chłodni znajduje się konstrukcja wsporcza wymienników ciepła 8 oraz suwnica bramowa 9 służąca do ich montażu.
Na okres montażu, do czasu napięcia lin siatki, żelbetowy trzon wymaga zabezpieczenia stateczności linami. W pierwszej fazie zmontowano na poziomie terenu górny pierścień z linami i z pierścieniem rozporowym (rys. 4-65). Na szczycie trzonu zainstalowano hydrauliczne cylindry dwu- stronnego działania 11, które podciągają za pośrednictwem cięgien 10 górny pierścień. W pierwszej fazie pracowało 6 cylindrów o udźwigu 5000 kN, w końcowej 24 cylindry (program uprawnienia budowlane na ANDROID).

Wysokość 180 m pokonano po 900 skokach cylindrów. W końcowym położeniu, po wstępnym sprężeniu siatki, pierścień zawieszono na nagwintowanych prętach (z gwintem walcowanym) i ostatecznie sprężono siatkę.
Liny siatki wykonano w wytwórni dokładnie według wymiarów geometrycznych; montowano je na poziomie terenu, łącząc z pierścieniem rozporowym i z pierścieniem fundamentu (uprawnienia budowlane). Jednocześnie montowano aluminiowe poprzecznice, służące do zawieszenia od wewnątrz aluminiowych blach fałdowych. Na zewnątrz i wewnątrz zainstalowano urządzenia do kontroli stanu siatki, które poruszały się po pierścieniach. W końcowej fazie montażu konstrukcji zainstalowano suwnicę bramową do montażu wymienników ciepła.

Uwzględnienie w projekcie konstrukcji stalowej zagadnień technologii montażu daje pewność poprawnego wykonania konstrukcji, przy możliwie niskich kosztach, z zachowaniem bezpieczeństwa prac montażowych (program egzamin ustny).

Elementy konstrukcji stalowych

Elementy konstrukcji stalowych kształtuje się:
- z warunków wytrzymałości i sztywności, wynikających z obliczeń statycznych i z wymiarowania wg 1 i 2 stanu granicznego,
- z warunków technologicznych, zapewniających jak najlepsze dostosowanie konstrukcji do procesów jej wytwarzania, transportu, montażu i użytkowania (opinie o programie).
W niniejszym rozdziale zostały omówione najczęściej stosowane rozwiązania elementów konstrukcyjnych i ich połączeń, ze szczególnym uwzględnieniem ich technologiczności, tj. warunków wymienionych w p. b. Należy jednak zwrócić uwagę, że kilka wskazówek związanych z technologicznością rozwiązań jest podanych w poszczególnych rozdziałach książki, a w szczególności:
a) w rozdziale 1 - dobór materiałów podstawowych i dodatkowych,
b) w rozdziale 2 - dostosowanie określonych rozwiązań elementów i połączeń do parametrów maszyn i urządzeń, analiza pracochłonności,
c) w rozdziale 3 - dostosowanie kształtu i wielkości elementów do środków transportu,
d) w rozdziale 4 - dostosowanie elementów wysyłkowych i montażowych do prawidłowej technologii montażu.

Prawidłowy wybór rodzaju połączeń części i elementów jest jednym z najważniejszych czynników decydujących o pracochłonności.

Należy tu rozróżnić:

a) połączenia warsztatowe,

b) połączenia montażowe (segregator aktów prawnych).
Krajowe wytwórnie są dostosowane do technologii spawania, toteż połączenia poszczególnych części w elementy wysyłkowe należy projektować z reguły jako spawane.

W pewnych przypadkach zachodzi potrzeba zastosowania nitowania ze względu na rodzaj stali (niespawalna) lub szczególne warunki pracy złącza (strefy dzielące duże zespoły spawane narażone na kruche pęknięcia). Ze względu na zanikającą rolę nitowania, ewentualne zastosowanie tej techniki należy uzgodnić z wytwórnią (promocja 3 w 1).